ေန့စဥ္၇က္ဆက္ သန္းေခါင္ညနက္
အိပ္မ၇ၿခင္း ၿမက္ခင္းတစ္ခုမွာ
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အေတြးလင့္ေမွ်ာ၇င္း
ကာ၇ံမညီညာ ငါ့အာ၇ုံက
ရွာေဖြခံစား ၾကယ္စင္ၾကားမွာ
စိတ္ကူးနဲ့ ၇ြက္လလြင့္
အေတြးေတြက နယ္လြန္
အသိစိတ္က ထိန္းခ်ဳပ္မ၇
ေပ်ာ္ေမြ.၇ာ အေတြးနယ္ထဲမွာ
စိတ္အ၇ည္ေပ်ာ္ ခ်ာ၇ပတ္လည္၇င္း
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ကို မသိလိုက္တဲ့ငါ..........
Thursday, September 30, 2010
စိတ္
ဦးဇင္းေက်ာင္းေဘးကပ္ရက္မွာ ေရကန္ႀကီးတစ္ခုရွိပါတယ္။ ကန္ထဲမွာ မိုးတြင္းဆိုဟိုကဒီကေရာက္လာၾကတဲ့ ငါးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ငါးအင္မတန္ေပါပါတယ္။ ငါးက်ည္း ငါးဖယ္ ငါးေျပမ ငါးဘတ္ ငါးခူ ငါးရံ႕ ငါးၾကင္းစံုလို႔ပါပဲ။ ကိုယ္မသိတဲ့ငါးေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါပဲ။
ေန႔စဥ္မနက္(၇)နာရီေလာက္ဆိုရင္ ငါးမွ်ားသူေတြေရာက္လာၾကပါၿပီ။ ငါးမိလို႔၀မ္းသာအားရသူတို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့အသံမ်ားဟာ မနက္ခင္းကို ေတာ္ေတာ္အက်ည္းတန္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ မနက္တိုင္းေန႔စဥ္ ဒီသတ္ျဖတ္သံေတြၾကားေနရတာ တကယ္ကို စိတ္ဆင္းရဲမိပါတယ္။
ဒါနဲ႔ `` မင္းတို႔ၾကည့္ရတာ အသက္ေလးေတြလဲ (၂၀)ေက်ာ္ေလးေတြေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ တစ္ေနကုန္မွ်ားလို႔ ငါးကဘယ္ေလာက္ရမွာလဲ အျခားအလုပ္ေလးမလုပ္ခ်င္ၾကဘူးလား´´ေမးမိပါတယ္။ ကိုယ္က မင္းတို႔လာမွ်ားၾကနဲ႔ ေျပာရင္လည္းရေပမဲ့ အဲလိုက်ေတာ့လည္း မေျပာရက္ပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ဒီငါးမွ်ားမွ ထမင္းစားရတဲ့မိသားစုေတြ ျဖစ္ေနမွာမို႔ပါ။
``လုပ္ခ်င္ပါတယ္ဘုရား ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္တို႔က ဘြဲ႕ရဖို႔မေျပာနဲ႔ ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္ခဲ့ေတာ့ ဘယ္သူကမွအလုပ္မေပးခ်င္ဘူး ဘု၇ား´´တဲ့။
``ငါအလုပ္ရွာေပးလို႔ အလုပ္ရရင္လုပ္မလား´´လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ လုပ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ အသိဒကာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ထဲထည့္ ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ေအးသြားမလားမွတ္တာ မေအးေသးပါဘူး။ ေနာက္ေန႔မနက္လည္း လာမွ်ားေနတဲ့သူကရွိေနပါေသးတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ``အပ်င္းေျပ´´လာမွ်ားတာပါတဲ့။ အလုပ္လဲရွိပါတယ္တဲ့။
ဒီေလာက္အပ်င္းေျဖစရာတဲ့ ေပါမ်ားတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ``သူတစ္ပါးကို ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ အပ်င္းေျဖတာကေတာ့ လြန္ကိုလြန္လြန္းလွပါတယ္´´။ က်န္တဲ့အပန္းေျဖနည္းက ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္လို႔ေနမွာေပါ့ဆိုရေအာင္လည္း သိန္းသံုးေလးရာကားစီးၿပီး ငါးလာမွ်ားၾကတဲ့သူေတြပါ။
ဒါနဲ႔ ``ငါးေတြဗိုက္၀ရင္ေတာ့ သူတို႔ခ်ိတ္က အစာကိုမစားတန္ေကာင္းပါရဲ႕´´လို႔ ေတြးမိၿပီး မနက္တိုင္းေန႔စဥ္ ငါးစာေကၽြးလာတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ``အစားတစ္လုပ္ကို အသက္နဲ႔ရင္းၿပီးစားေနၾကရတဲ့ ငါးေတြကို မၾကည့္ရက္လို႔ပါ´´
ကိုယ္ကလည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဆြမ္းခံမထြက္ႏိုင္ေတာ့ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးတစ္လံုးကို ေပါင္းအိုေလးနဲ႔ခ်က္ၿပီး ရြာကအေမပို႔ေပးတဲ့ အေၾကာ္အေလွာ္ေလးနဲ႔ စားပါတယ္။ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးတစ္လံုးကုန္ေအာင္ မစားႏိုင္ပါဘူး။ တစ္၀က္ပဲကုန္ပါတယ္။ က်န္တစ္၀က္က ၾကြက္ေကၽြးတာပါ။ သူတို႔ကလည္း မေကၽြးလို႔မျဖစ္ပါဘူး။ မေကၽြးရင္ စာအုပ္ေတြကို ေက်ာင္းသြားေနတုန္းကိုက္ ျဖတ္ထားလိုက္ၾကတာ မြစာႀကဲလို႔ပါပဲ။
အခုေတာ့ ငါးေတြပါေကၽြးေနရေတာ့ တစ္ေန႔ဆန္ႏို႔ဆီဗူးႏွစ္လံုး ခ်က္ရပါတယ္။ ငါးကမ်ားေတာ့ တစ္လံုးခ်က္ေလာက္ေကႊးမွ ၀ၾကမယ္ထင္လို႔ပါ။
တစ္ေန႔ကေက်ာင္းကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လာလည္ေတာ့ ငါးေကၽြးတာကိုျမင္ၿပီး ``ကိုေခမာက ဘုန္းႀကီးၿပီး လာဘ္လာဘေပါခ်င္လို႔လား´´တဲ့။ မဟုတ္ဘူးေျပာေပမဲ့လည္း မယံုတာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္က ဘာလို႔အဲလိုတပည့္ေတာ္ကို ေျပာ၇တာလည္းလို႔ ျပန္ေမးမိေတာ့ သူကဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာျပပါတယ္။ အဖြဲ႕အႏြဲ႕မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္ပါက သူေျပာတဲ့ဇာတ္လမ္းက အခုလိုမ်ိဳးပါ.....။
တစ္ခါတုန္းက သီဟိုဠ္ကၽြန္းမွာ ေရာဟဏဆိုတဲ့ ဇနပုဒ္ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီဇနပုဒ္ေဘးနားမွာ ကပၹႏၱရဆိုတဲ့ ျမစ္တစ္ခု လည္းရွိပါတယ္။ ျမစ္ေဘးနားမွာ ဥတၱရာ၀ိဟာရဆိုတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္တစ္တုိက္ရွိပါေသးတယ္။
ထိုေက်ာင္းမွာ ``ဂုရုေဒ၀´`ဆိုတဲ့ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူကရဟန္းေတာ္ေတြဆီက အၾကြင္းအက်န္းေလးေတြ ေတာင္းစားၿပီး ဘာကိုမွ်မလုပ္ပဲ အိပ္လိုက္စားလိုက္နဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို ျဖဳန္းတီးေနသူတစ္ေယာက္ပါ။
တစ္ေန႔ေတာ့ မေထရ္ႀကီးဟာ ေက်ာင္းစဥ္လွည့္လည္ရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုျမင္သြားၿပီး ``ဒီသတၱ၀ါေသရင္ ဘယ္ဘ၀ကိုေရာက္မွာပါလိမ့္´´ဆိုၿပီး ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့ ခုႏွစ္ရက္ေနရင္ေသၿပီးေတာ့ ငရဲမွာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေတာ္မူပါတယ္။ သူ႕ကိုသနားတာနဲ႔ ေခၚၿပီးေတာ့ ဆံုးမေတာ္မူပါတယ္။
``သင္ဟာ ဟိုဘ၀က ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားမျပဳခဲ့လို႔ ဒီဘ၀မွာ မိဘမရွိ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမရွိ ေဆြမရွိမ်ိဳးမရွိနဲ႔ျဖစ္ရတယ္။ ေ၇ႊေငြဥစၥာရတနာလည္းမရွိ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလည္းမရွိ၊ အားကိုဖြယ္ရာ ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းလည္းမရွိဘူး၊ မင္း၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားကလည္း ရြံစရာေတာင္ေကာင္းေနပါၿပီ။´´
``မင္းမွာ ဖ်ာေတာင္မရွိလုိ႔ ေျမႀကီးဘာမွမခင္းပဲ ဒီအတိုင္းအိပ္ရတယ္။ အိမ္တကာခ်ာခ်ာလွည့္ေတာင္းၿပီးေတာ့ အသက္ေမြးရတယ္။ မင္းပံုစံက အရိုးေဂါက္ဂက္နဲ႔ အဆီမရွိအသားမရွိတဲ့ ၿပိတၱာတစ္ေကာင္နဲ႔ တူေနၿပီ။ သူမ်ားေတြက စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ စားေနတာျမင္ရင္ ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္တံေထြးကိုမ်ိဳခ်ၿပီး အာသာေျဖရတယ္။ ဒါေတြဟာ မင္းဟိုဘ၀က ဘာကုသိုလ္ေကာင္းမႈမွ မလုပ္ခဲ့လို႔ ျဖစ္ရတာေတြပဲ´´
``ေနာက္ဘ၀မွာ အစီးအပြါး၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္ အက်ိဳးစီးပြါးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းေကာင္းမႈကို မျပဳပဲ စားၿပီးအိပ္ေနတယ္၊ ဘ၀သံုးပါး၌ သင္ႏွင့္တူေသာ ကုိယ္၏ရန္သူသည္ မရွိခဲ့ပါတကား..´´
(ဒီဘ၀ဒါေလာက္ဆင္းရဲမြဲေတေနတာေတာင္ ေနာက္ဘ၀ခ်မ္းသာေအာင္ ဘာကုသိုလ္မွ မလုပ္ပဲစားၿပီးအိပ္ေနတယ္။ သင္သာလွ်င္ သင့္ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေနသူပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ရဲ႕ရန္သူဟာ သင္သာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလိုရင္းပါ)
``တပည့္ေတာ္လို မြဲေတေနသူတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုကုသိုလ္မ်ား လုပ္ႏိုင္မွာလဲဘုရား၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့နညး္ေလးရွိရင္ အရွင္ဘုရားေျပာျပပါ´´ လို႔ သူေတာင္းစားက ျပန္ၿပီးေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္။
``ေက်ာင္းေဘးက ျမစ္ထဲမွာ ငါးေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ၾကတယ္၊ အဲဒီငါးေတြကို ေန႔စဥ္မင္းစားပိုတဲ့ အၾကြင္းအက်န္မ်ားကို ေကၽြးပါ၊ ၿပီးရင္ ငါးပါးသီလကို ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းပါ၊ ဒါဆိုရင္ မင္းခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္´´လို႔ မိန္႔ၾကားၿပိး အနားကထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္ညႊန္ျပတဲ့အတိုင္း ျပဳလုပ္တဲ့ သူေတာင္းစားဟာ ခုႏွစ္ရက္ေနေတာ့ေသၿပီး မဟာဂါမၿမိဳ႕အနီးက ခ်မ္းသာတဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာ လူျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းသူဟာ ဒု႒ဂါမဏိမင္းရဲ႕ အားကိုးျခင္းကိုခံရတဲ့ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားၿပီး ဒု႒ဂါမဏိမင္းနဲ႔ အတူ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္း ဒါနမႈကိုျပဳၿပီး ေသေတာ့ နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္သြားရပါတယ္တဲ့။
ကိုယ္က ဒီဇာတ္လမ္းကို ၾကားဘူးသိဘူးလို႔ အားက်ၿပီး ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနတာမဟုတ္ေပမဲ့ သူကအခုလိုေျပာျပေတာ့လည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုေတြးၿပီးေတာ့ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးသြားရတာေတာ့ အမွန္ပါ။
တကယ္ေတာ့ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူမေျပာခဲ့ရင္လည္း ဒီေက်ာင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့ ကာလပတ္လံုး ဒီငါးေတြကို ေကၽြးေမြးသြားမယ္လို႔ အစကထဲက စိတ္ကူးရွိခဲ့ၿပီးသားပါ။
``သတၱ၀ါအမ်ား သူတစ္ပါးတို႔၏ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံရျခင္းေဘးမွ တစ္ေန႔တစ္ျခား ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ´´
ေန႔စဥ္မနက္(၇)နာရီေလာက္ဆိုရင္ ငါးမွ်ားသူေတြေရာက္လာၾကပါၿပီ။ ငါးမိလို႔၀မ္းသာအားရသူတို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့အသံမ်ားဟာ မနက္ခင္းကို ေတာ္ေတာ္အက်ည္းတန္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ မနက္တိုင္းေန႔စဥ္ ဒီသတ္ျဖတ္သံေတြၾကားေနရတာ တကယ္ကို စိတ္ဆင္းရဲမိပါတယ္။
ဒါနဲ႔ `` မင္းတို႔ၾကည့္ရတာ အသက္ေလးေတြလဲ (၂၀)ေက်ာ္ေလးေတြေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ တစ္ေနကုန္မွ်ားလို႔ ငါးကဘယ္ေလာက္ရမွာလဲ အျခားအလုပ္ေလးမလုပ္ခ်င္ၾကဘူးလား´´ေမးမိပါတယ္။ ကိုယ္က မင္းတို႔လာမွ်ားၾကနဲ႔ ေျပာရင္လည္းရေပမဲ့ အဲလိုက်ေတာ့လည္း မေျပာရက္ပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ဒီငါးမွ်ားမွ ထမင္းစားရတဲ့မိသားစုေတြ ျဖစ္ေနမွာမို႔ပါ။
``လုပ္ခ်င္ပါတယ္ဘုရား ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္တို႔က ဘြဲ႕ရဖို႔မေျပာနဲ႔ ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္ခဲ့ေတာ့ ဘယ္သူကမွအလုပ္မေပးခ်င္ဘူး ဘု၇ား´´တဲ့။
``ငါအလုပ္ရွာေပးလို႔ အလုပ္ရရင္လုပ္မလား´´လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ လုပ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ အသိဒကာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ထဲထည့္ ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ေအးသြားမလားမွတ္တာ မေအးေသးပါဘူး။ ေနာက္ေန႔မနက္လည္း လာမွ်ားေနတဲ့သူကရွိေနပါေသးတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ``အပ်င္းေျပ´´လာမွ်ားတာပါတဲ့။ အလုပ္လဲရွိပါတယ္တဲ့။
ဒီေလာက္အပ်င္းေျဖစရာတဲ့ ေပါမ်ားတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ``သူတစ္ပါးကို ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ အပ်င္းေျဖတာကေတာ့ လြန္ကိုလြန္လြန္းလွပါတယ္´´။ က်န္တဲ့အပန္းေျဖနည္းက ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္လို႔ေနမွာေပါ့ဆိုရေအာင္လည္း သိန္းသံုးေလးရာကားစီးၿပီး ငါးလာမွ်ားၾကတဲ့သူေတြပါ။
ဒါနဲ႔ ``ငါးေတြဗိုက္၀ရင္ေတာ့ သူတို႔ခ်ိတ္က အစာကိုမစားတန္ေကာင္းပါရဲ႕´´လို႔ ေတြးမိၿပီး မနက္တိုင္းေန႔စဥ္ ငါးစာေကၽြးလာတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ``အစားတစ္လုပ္ကို အသက္နဲ႔ရင္းၿပီးစားေနၾကရတဲ့ ငါးေတြကို မၾကည့္ရက္လို႔ပါ´´
ကိုယ္ကလည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဆြမ္းခံမထြက္ႏိုင္ေတာ့ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးတစ္လံုးကို ေပါင္းအိုေလးနဲ႔ခ်က္ၿပီး ရြာကအေမပို႔ေပးတဲ့ အေၾကာ္အေလွာ္ေလးနဲ႔ စားပါတယ္။ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးတစ္လံုးကုန္ေအာင္ မစားႏိုင္ပါဘူး။ တစ္၀က္ပဲကုန္ပါတယ္။ က်န္တစ္၀က္က ၾကြက္ေကၽြးတာပါ။ သူတို႔ကလည္း မေကၽြးလို႔မျဖစ္ပါဘူး။ မေကၽြးရင္ စာအုပ္ေတြကို ေက်ာင္းသြားေနတုန္းကိုက္ ျဖတ္ထားလိုက္ၾကတာ မြစာႀကဲလို႔ပါပဲ။
အခုေတာ့ ငါးေတြပါေကၽြးေနရေတာ့ တစ္ေန႔ဆန္ႏို႔ဆီဗူးႏွစ္လံုး ခ်က္ရပါတယ္။ ငါးကမ်ားေတာ့ တစ္လံုးခ်က္ေလာက္ေကႊးမွ ၀ၾကမယ္ထင္လို႔ပါ။
တစ္ေန႔ကေက်ာင္းကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လာလည္ေတာ့ ငါးေကၽြးတာကိုျမင္ၿပီး ``ကိုေခမာက ဘုန္းႀကီးၿပီး လာဘ္လာဘေပါခ်င္လို႔လား´´တဲ့။ မဟုတ္ဘူးေျပာေပမဲ့လည္း မယံုတာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္က ဘာလို႔အဲလိုတပည့္ေတာ္ကို ေျပာ၇တာလည္းလို႔ ျပန္ေမးမိေတာ့ သူကဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာျပပါတယ္။ အဖြဲ႕အႏြဲ႕မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္ပါက သူေျပာတဲ့ဇာတ္လမ္းက အခုလိုမ်ိဳးပါ.....။
တစ္ခါတုန္းက သီဟိုဠ္ကၽြန္းမွာ ေရာဟဏဆိုတဲ့ ဇနပုဒ္ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီဇနပုဒ္ေဘးနားမွာ ကပၹႏၱရဆိုတဲ့ ျမစ္တစ္ခု လည္းရွိပါတယ္။ ျမစ္ေဘးနားမွာ ဥတၱရာ၀ိဟာရဆိုတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္တစ္တုိက္ရွိပါေသးတယ္။
ထိုေက်ာင္းမွာ ``ဂုရုေဒ၀´`ဆိုတဲ့ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူကရဟန္းေတာ္ေတြဆီက အၾကြင္းအက်န္းေလးေတြ ေတာင္းစားၿပီး ဘာကိုမွ်မလုပ္ပဲ အိပ္လိုက္စားလိုက္နဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို ျဖဳန္းတီးေနသူတစ္ေယာက္ပါ။
တစ္ေန႔ေတာ့ မေထရ္ႀကီးဟာ ေက်ာင္းစဥ္လွည့္လည္ရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုျမင္သြားၿပီး ``ဒီသတၱ၀ါေသရင္ ဘယ္ဘ၀ကိုေရာက္မွာပါလိမ့္´´ဆိုၿပီး ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့ ခုႏွစ္ရက္ေနရင္ေသၿပီးေတာ့ ငရဲမွာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေတာ္မူပါတယ္။ သူ႕ကိုသနားတာနဲ႔ ေခၚၿပီးေတာ့ ဆံုးမေတာ္မူပါတယ္။
``သင္ဟာ ဟိုဘ၀က ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားမျပဳခဲ့လို႔ ဒီဘ၀မွာ မိဘမရွိ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမရွိ ေဆြမရွိမ်ိဳးမရွိနဲ႔ျဖစ္ရတယ္။ ေ၇ႊေငြဥစၥာရတနာလည္းမရွိ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလည္းမရွိ၊ အားကိုဖြယ္ရာ ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းလည္းမရွိဘူး၊ မင္း၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားကလည္း ရြံစရာေတာင္ေကာင္းေနပါၿပီ။´´
``မင္းမွာ ဖ်ာေတာင္မရွိလုိ႔ ေျမႀကီးဘာမွမခင္းပဲ ဒီအတိုင္းအိပ္ရတယ္။ အိမ္တကာခ်ာခ်ာလွည့္ေတာင္းၿပီးေတာ့ အသက္ေမြးရတယ္။ မင္းပံုစံက အရိုးေဂါက္ဂက္နဲ႔ အဆီမရွိအသားမရွိတဲ့ ၿပိတၱာတစ္ေကာင္နဲ႔ တူေနၿပီ။ သူမ်ားေတြက စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ စားေနတာျမင္ရင္ ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္တံေထြးကိုမ်ိဳခ်ၿပီး အာသာေျဖရတယ္။ ဒါေတြဟာ မင္းဟိုဘ၀က ဘာကုသိုလ္ေကာင္းမႈမွ မလုပ္ခဲ့လို႔ ျဖစ္ရတာေတြပဲ´´
``ေနာက္ဘ၀မွာ အစီးအပြါး၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္ အက်ိဳးစီးပြါးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းေကာင္းမႈကို မျပဳပဲ စားၿပီးအိပ္ေနတယ္၊ ဘ၀သံုးပါး၌ သင္ႏွင့္တူေသာ ကုိယ္၏ရန္သူသည္ မရွိခဲ့ပါတကား..´´
(ဒီဘ၀ဒါေလာက္ဆင္းရဲမြဲေတေနတာေတာင္ ေနာက္ဘ၀ခ်မ္းသာေအာင္ ဘာကုသိုလ္မွ မလုပ္ပဲစားၿပီးအိပ္ေနတယ္။ သင္သာလွ်င္ သင့္ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေနသူပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ရဲ႕ရန္သူဟာ သင္သာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလိုရင္းပါ)
``တပည့္ေတာ္လို မြဲေတေနသူတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုကုသိုလ္မ်ား လုပ္ႏိုင္မွာလဲဘုရား၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့နညး္ေလးရွိရင္ အရွင္ဘုရားေျပာျပပါ´´ လို႔ သူေတာင္းစားက ျပန္ၿပီးေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္။
``ေက်ာင္းေဘးက ျမစ္ထဲမွာ ငါးေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ၾကတယ္၊ အဲဒီငါးေတြကို ေန႔စဥ္မင္းစားပိုတဲ့ အၾကြင္းအက်န္မ်ားကို ေကၽြးပါ၊ ၿပီးရင္ ငါးပါးသီလကို ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းပါ၊ ဒါဆိုရင္ မင္းခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္´´လို႔ မိန္႔ၾကားၿပိး အနားကထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္ညႊန္ျပတဲ့အတိုင္း ျပဳလုပ္တဲ့ သူေတာင္းစားဟာ ခုႏွစ္ရက္ေနေတာ့ေသၿပီး မဟာဂါမၿမိဳ႕အနီးက ခ်မ္းသာတဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာ လူျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းသူဟာ ဒု႒ဂါမဏိမင္းရဲ႕ အားကိုးျခင္းကိုခံရတဲ့ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားၿပီး ဒု႒ဂါမဏိမင္းနဲ႔ အတူ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္း ဒါနမႈကိုျပဳၿပီး ေသေတာ့ နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္သြားရပါတယ္တဲ့။
ကိုယ္က ဒီဇာတ္လမ္းကို ၾကားဘူးသိဘူးလို႔ အားက်ၿပီး ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနတာမဟုတ္ေပမဲ့ သူကအခုလိုေျပာျပေတာ့လည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုေတြးၿပီးေတာ့ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးသြားရတာေတာ့ အမွန္ပါ။
တကယ္ေတာ့ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူမေျပာခဲ့ရင္လည္း ဒီေက်ာင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့ ကာလပတ္လံုး ဒီငါးေတြကို ေကၽြးေမြးသြားမယ္လို႔ အစကထဲက စိတ္ကူးရွိခဲ့ၿပီးသားပါ။
``သတၱ၀ါအမ်ား သူတစ္ပါးတို႔၏ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံရျခင္းေဘးမွ တစ္ေန႔တစ္ျခား ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ´´
သင္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနတဲ့သူေပါ့...
ေနာင္ေနာင္ddddddddddddddddddddDo you know that there is some ways which can tell WE FALL IN LOVE
with SOMEONE OR NOT? Don't believe? Pls look up to end of this
message.
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနပါသလား ဆုိတာကို သိႏိုင္တဲ့
နညး္ေလးေတြ ရွိပါတယ္.. မယံုရင္ ဒီစာအဆံုးထိ ဖတ္ၾကည္႕ပါ....
Enjoy and SEE WHAT IS INSIDE YOUR HEART!!!!
သင့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ရိွေနတာကို ျမင္ေအာင္ၾကည္႕ရင္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...
AM I IN LOVE?
When you are together with that special someone, you pretend to ignore
that person. But when that special someone is not around, you might
look around to find them.
At that moment, you are in love.
တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႕ အတူရွိေနစဥ္မွာ သူ႕ကို ဂရုမစိုက္ လ်စ္လ်ဴရွဳခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ထားေပမယ့္ သူ သင့္ အနားမွာ မရွိတဲ့အခါ သူ႕ကို ဟုိဟုိဒီဒီ
ရွာေဖြေနမိပါတယ္ ၊ အဲဒါဆုိရင္ သင္ သူ႕ကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ.....
Although there is someone else who always makes you laugh,
your eyes and attention might go only to that special someone.
Then, you are in love.
သင့္ကုိ အျမဲရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္ သူ သင့္နံေဘးမွာ ရွိေနေသာ္လည္း
သင့္ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႕အာရံုက တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီမွာပဲ ေရာက္ေနတယ္ဆုိရင္
သင္ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ ကုိ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ
Although that special someone was supposed to have called you long
back, to let you know of their safe arrival, your phone is quiet.
You are desperately waiting for the call!
At that moment, you are in love.
ခရီးရွည္ကေနျပန္လာတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ က သူ ေကာင္းမြန္စြာေရာက္ရွိေၾကာငး္
သင့္ထံ ဖုန္းဆက္ဖုိ႕ အခ်ိန္တန္ေနခ်ိန္မွာ
သင့္ဖုန္းေလးဟာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီး
သင္ဟာ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းေခၚသံကို စိတ္ပင္ပန္းစြာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတယ္ဆုိရင္
သင္ ဟာ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ..
If you are much more excited for one short e-mail from that special
someone than other many long e-mails,
you are in love.
တျခားေသာသူေတြရဲ႕ ေမးလ္ရွည္ရွည္ေတြထက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕ ေမးလ္ က
တုိပင္တုိျငား သင့္အား စိတ္လႈပ္ရွားေစေအာင္ စြမး္ေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆုိရင္လညး္
သင္ဟာ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ...
When you find yourself as one who cannot erase all the
emails or SMS messages in your phone because of one message
from that special someone, you are in love.
အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကပို႕ထားတယ္ဆုိတဲ့ အသိနဲ႕ သူပုိ႕ထားတဲ့ ေမးလ္
ဒါမွမဟုတ္ SMS message ေတြကို ဖ်က္ပစ္ဖုိ႕ သင့္မွာ ခြန္အားမရွိဘူးဆုိရင္
သင္ဟာ သူ႕ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ....
When you get a couple of free movie tickets, you would
not hesitate to think of that special someone.
Then, you are in love..
ရုပ္ရွင္ လက္မွတ္ႏွစ္ေဆာင္ ေမတၱာလက္ေဆာင္ရခ်ိန္မွာ အဲဒီ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို မေတြမေ၀ဘဲ ခ်က္ခ်င္းေတြးမိတယ္ဆုိရင္ သင္ဟာ သူ႕ကို
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ...
You keep telling yourself, "that special someone is just a friend",
but you realize that you can not avoid that person's special
attraction. At that moment, you are in love.
သူငယ္ခ်င္းေတြပါ လုိ႕ သင့္ပါးစပ္ကတဖြဖြေျပာေနေပမယ့္ အဲဒီတစ္စံုတစ္ဦးရဲ႕
လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္ေတြထဲက ရုန္းမထြက္နုိင္ဘူးဆုိရင္ သင္ဟာ သူ႕ကို
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ....
***While you are reading this mail, if someone appears in your mind,
then u are in love with that person...;))
သင္ ဒီေမးလ္ကို ဖတ္ေနခ်ိန္မွာ သ့င္စိတ္ထဲေပၚလာတဲ့သူဟာ
သင္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနတဲ့သူေပါ့...
with SOMEONE OR NOT? Don't believe? Pls look up to end of this
message.
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနပါသလား ဆုိတာကို သိႏိုင္တဲ့
နညး္ေလးေတြ ရွိပါတယ္.. မယံုရင္ ဒီစာအဆံုးထိ ဖတ္ၾကည္႕ပါ....
Enjoy and SEE WHAT IS INSIDE YOUR HEART!!!!
သင့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ရိွေနတာကို ျမင္ေအာင္ၾကည္႕ရင္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...
AM I IN LOVE?
When you are together with that special someone, you pretend to ignore
that person. But when that special someone is not around, you might
look around to find them.
At that moment, you are in love.
တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႕ အတူရွိေနစဥ္မွာ သူ႕ကို ဂရုမစိုက္ လ်စ္လ်ဴရွဳခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ထားေပမယ့္ သူ သင့္ အနားမွာ မရွိတဲ့အခါ သူ႕ကို ဟုိဟုိဒီဒီ
ရွာေဖြေနမိပါတယ္ ၊ အဲဒါဆုိရင္ သင္ သူ႕ကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ.....
Although there is someone else who always makes you laugh,
your eyes and attention might go only to that special someone.
Then, you are in love.
သင့္ကုိ အျမဲရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္ သူ သင့္နံေဘးမွာ ရွိေနေသာ္လည္း
သင့္ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႕အာရံုက တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီမွာပဲ ေရာက္ေနတယ္ဆုိရင္
သင္ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ ကုိ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ
Although that special someone was supposed to have called you long
back, to let you know of their safe arrival, your phone is quiet.
You are desperately waiting for the call!
At that moment, you are in love.
ခရီးရွည္ကေနျပန္လာတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ က သူ ေကာင္းမြန္စြာေရာက္ရွိေၾကာငး္
သင့္ထံ ဖုန္းဆက္ဖုိ႕ အခ်ိန္တန္ေနခ်ိန္မွာ
သင့္ဖုန္းေလးဟာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီး
သင္ဟာ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းေခၚသံကို စိတ္ပင္ပန္းစြာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတယ္ဆုိရင္
သင္ ဟာ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ..
If you are much more excited for one short e-mail from that special
someone than other many long e-mails,
you are in love.
တျခားေသာသူေတြရဲ႕ ေမးလ္ရွည္ရွည္ေတြထက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕ ေမးလ္ က
တုိပင္တုိျငား သင့္အား စိတ္လႈပ္ရွားေစေအာင္ စြမး္ေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆုိရင္လညး္
သင္ဟာ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ...
When you find yourself as one who cannot erase all the
emails or SMS messages in your phone because of one message
from that special someone, you are in love.
အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကပို႕ထားတယ္ဆုိတဲ့ အသိနဲ႕ သူပုိ႕ထားတဲ့ ေမးလ္
ဒါမွမဟုတ္ SMS message ေတြကို ဖ်က္ပစ္ဖုိ႕ သင့္မွာ ခြန္အားမရွိဘူးဆုိရင္
သင္ဟာ သူ႕ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ....
When you get a couple of free movie tickets, you would
not hesitate to think of that special someone.
Then, you are in love..
ရုပ္ရွင္ လက္မွတ္ႏွစ္ေဆာင္ ေမတၱာလက္ေဆာင္ရခ်ိန္မွာ အဲဒီ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို မေတြမေ၀ဘဲ ခ်က္ခ်င္းေတြးမိတယ္ဆုိရင္ သင္ဟာ သူ႕ကို
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ...
You keep telling yourself, "that special someone is just a friend",
but you realize that you can not avoid that person's special
attraction. At that moment, you are in love.
သူငယ္ခ်င္းေတြပါ လုိ႕ သင့္ပါးစပ္ကတဖြဖြေျပာေနေပမယ့္ အဲဒီတစ္စံုတစ္ဦးရဲ႕
လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္ေတြထဲက ရုန္းမထြက္နုိင္ဘူးဆုိရင္ သင္ဟာ သူ႕ကို
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနလုိ႕ပါပဲ....
***While you are reading this mail, if someone appears in your mind,
then u are in love with that person...;))
သင္ ဒီေမးလ္ကို ဖတ္ေနခ်ိန္မွာ သ့င္စိတ္ထဲေပၚလာတဲ့သူဟာ
သင္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနတဲ့သူေပါ့...
မိုးေျပးေလး
ကိုယ့္ကမၻာဆီကို ၊ ဖိတ္မေခၚပါပဲ
ေရာက္ရွိလာတဲ့ ၊ မိုးေျပးေလးေရ
ကႏၱာရလို ၊ ကိုယ့္ႏွလံုးသားမွာ
သာသာယာယာ ၊ စိုေျပစြာနဲ႕
အခ်စ္ပန္းမ်ား ၊ လန္းဆန္းရန္အတြက္
အၾကင္နာမိုးမ်ား ၊ ရြာသြန္းခဲ့ၿပီ ..............။
ၾကင္နာမိုး၏ ၊ ယုယမႈေၾကာင့္
ခ်စ္ပန္းမ်ားစြာ ၊ ၀င့္ၾကြားကာရယ္
စီရီေ၀ဆာ ၊ ပြင့္ဖူးကာ၀ယ္
ၾကမၼာမုန္တိုင္း ၊ ေလေပြရိုင္းေၾကာင့္
ေမ်ာ္လင့္ျခင္း ၊ မိုးတိမ္မ်ားရယ္
မႏွင္ပါပဲ ၊ ဟိုအေ၀း
ဟိုအေ၀းသို႔သာ လြင့္ပါးခဲ့ေပါ့ ............။
ေရာက္ရွိလာတဲ့ ၊ မိုးေျပးေလးေရ
ကႏၱာရလို ၊ ကိုယ့္ႏွလံုးသားမွာ
သာသာယာယာ ၊ စိုေျပစြာနဲ႕
အခ်စ္ပန္းမ်ား ၊ လန္းဆန္းရန္အတြက္
အၾကင္နာမိုးမ်ား ၊ ရြာသြန္းခဲ့ၿပီ ..............။
ၾကင္နာမိုး၏ ၊ ယုယမႈေၾကာင့္
ခ်စ္ပန္းမ်ားစြာ ၊ ၀င့္ၾကြားကာရယ္
စီရီေ၀ဆာ ၊ ပြင့္ဖူးကာ၀ယ္
ၾကမၼာမုန္တိုင္း ၊ ေလေပြရိုင္းေၾကာင့္
ေမ်ာ္လင့္ျခင္း ၊ မိုးတိမ္မ်ားရယ္
မႏွင္ပါပဲ ၊ ဟိုအေ၀း
ဟိုအေ၀းသို႔သာ လြင့္ပါးခဲ့ေပါ့ ............။
တသက္လုံး မင္းကို ခ်စ္လို႔သြားမွာပါပဲေလ
အခန္း (၁)
သူမကုို စေတြ႔ေသာ ေန႔က မိုးမရြာပါ …… ေနမပူပါ ….. ေလမတိုက္ပါ…….
ပုံမွန္အတိုင္း စီးဆင္းေနေသာ ….. ပုံမွန္ေန႔ကေလး တစ္ေန႔သာ ၿဖစ္ပါသည္။
ထိုေန႔က VG ၏ Drama Show ရွိေသာ ေန႔ကေလး ၿဖစ္ပါသည္။ အရာရာတိုင္းသည္
ပုံမွန္အတိုင္းပင္ ၿဖစ္ပြားေနပါသည္။ မနက္လင္းလင္းခ်င္း ညီေတာ္ေမာင္လုပ္သူ
ေကာင္းထက္က Drama Show တြင္ မင္းသား လုပ္ရမွာ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔
အ၀တ္အစားမ်ားကို ၿပင္ဆင္ေပးရင္ အေဆာင္ေပၚသုိ႔ အန္တီက ေကာင္မေလး
ႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚလာသည္။ ထိုေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္အနက္ တစ္ေယာက္က
အန္တီအဖြားေလး တူမၿဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ေယာက္ကို အၾကည္႔………………………
.ကၽြန္ေတာ္႔ရင္တို႔ တဆတ္ဆတ္တုန္သြား…..
ေကာင္းကင္က ၾကယ္စင္ေတြ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ေၾကြဆင္း………
အားလုံးေသာ အလွတရားတို႔ ဒူးေထာက္လဲက်…….
ေအးၿမတဲ႔ ေလေၿပတစင္းနဲ႔ အတူ……
ကၽြန္ေတာ္႔ႏွလုံးသားက နာမည္တစင္းကို ေမြးဖြားေပးခဲ႔ပါသည္…။
“ လမင္းေလး” …….. ဟုတ္တယ္…
“ လမင္းေလး” ….ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ရဲ႔ လမင္းေလးပဲ………
လမင္းေလးဟု ကၽြန္ေတာ္ Nick Name ေပးခဲ႔ေသာ ထိုေကာင္မေလးကို
ခဏတၿဖဳတ္အတြင္းမွာ စြဲလမ္းသြားခဲ႔ေသာ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လည္း အၿပစ္တင္မိသည္။
တကၠသိုလ္ တက္သည္႔ ေလးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္မိေအာင္
ထိန္းနိဳင္ခဲ႔ေသာ……. မိန္းမဆို ဘာညာ အာပလာဆိုၿပီး မိန္းမမုန္း၀ါဒကို
လက္ကိုင္ထားခဲ႔ေသာ …… ဘ၀ တက္လမ္းမွာ အခ်စ္ဆိုတာ အဆိပ္ပဲလို႔ Formula
ထုတ္ခဲ႔ေသာ …..ကၽြန္ေတာ္…. အခု …. ေသးေသးငယ္ငယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔
မ်က္၀န္းထဲမွာ ဒူးေထာက္လဲက်ခဲ႔ရသည္။
ကၽြန္ေတာ္႔မာနေတြ ခ၀ါခ်ခဲ႔ရသည္……
ထို႔ေန႔က လမင္းေလးကို ထပ္ေတြ႔ခ်င္ေနေသးေသာ္လည္း…… ညီေတာ္ေမာင္ေရွ႔
ဟန္ေဆာင္ကာ Drama Show သုိ႔ သြားခဲ႔သည္။ Drama Show တြင္လည္း……
အစီအစဥ္ေတြက တစ္ခုၿပီးတစ္ခုၿပီးသြားသည္..။
ဘာကိုမွ စိတ္မ၀င္စား….. အရာအားလုံးကို ေမ႔ေလ်ာ႔…..
မ်က္၀န္းထဲတြင္ ဆံပင္အရွည္ကေလးနဲ႔ လမင္းေလးသာ စိုးမိုးေနမိသည္။
ဒီေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္သူလဲ……….
ဘယ္ကလဲ……. ဘယ္ေမဂ်ာကလဲ……..
သူ႔မွာရည္းစားရွိေနၿပီလား…..
မသိစိတ္ထဲမွာ ေပၚလာေသာ လားေပါင္းမ်ားစြားေသာ ေမးခြန္းေတြကို တရစပ္ စဥ္းစားရင္း ေခါင္းရမ္းလိုက္မိသည္…။
ခဏတာအတြင္းမွာ ငါ႔စိတ္ကို စိုးမိုးထားတဲ႔ ေကာင္မေလးရယ္
ငါ႔စိတ္ေတြကို လြတ္ေၿမာက္ခြင္႔ ေပးပါေတာ႔……..
အၿပင္ဘက္မွာေတာ႔….Drama Show က သီခ်င္းသံစဥ္ေတြက လြင္႔ပ်ံစဲ…..။
အခန္း(၂)
“ ငါ႔ ရည္းစားသူမ်ားနဲ႔ ညားၿပီးကြယ္”
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေရခ်ဳိးဖို႔ အေဆာင္ေပၚမွ ဆင္းအလာ……
ညီတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ရတဲ႔ က်န္းမာေရး ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ဗိုလ္ဟိန္းရဲ႔
အသံကို ၾကားရေတာ႔ ဘာသိဘာသာ ၿပဳံးမိသည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ ဒီေကာင္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ္႔လိုပဲ တခါတခါ ေဖာက္ခ်ည္ေလးေတြ ပါတတ္သည္။ ေၾသာ္…. ဘာလိုလိုနဲ႔…
ေက်ာင္းၿပီးတာေတာင္ တစ္ႏွစ္ၿပည္႔ေတာ႔မည္….
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ အေပၚထပ္မွ ဆင္းလာေသာ ကၽြန္ေတာ္….ေရခ်ဳိးရာ ေနရာနားမွာ
နဳတ္ခမ္းစူေအာင္႔၍ ေဒါသထြက္ေနေသာ လမင္းေလးကို ၿမင္ေသာအခါ….. အံံ႔ၾသသြားသည္။
“ ဘာေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ ေဒါသ ထြက္ေနရတာလဲ”
“ နဳတ္ခမ္းစူမထားပါနဲ႔ လမင္းေလးရယ္”
ဒါေတြက စိတ္ထဲမွာ ေၿပာၿဖစ္ေသာ စကားေတြပါ…… ေနာက္သိရသည္မွာ သူတို႔က
မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ဆင္းအလာ ဗုိလ္ဟိန္းက တံခါးပိတ္၍ ေရခ်ဳိးတာနဲ႔ ဆုံ၍
ေဒါသထြက္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္..။
ေအာ္….. ကေလးမရယ္…. ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ေဒါသထြက္ရသလား…..
လမင္းေလး စိတ္ဆိုးေနတာၿမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္မေနတတ္….ဒါေၾကာင္႔
“ ဗုိလ္ဟိန္းေရ.. ငါ႔ညီ ၿမန္ၿမန္ခ်ဳိးကြာ… ဒီမွာ မင္းအမေတြက စိတ္ေတာ္ညိဳေနၿပီ”
“ ဟုတ္က႔ဲအကို..”
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ဳိးမွာကို မခ်ဳိးဘဲ….. လမင္းေလးတို႔ မ်က္ႏွာသစ္
ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးသည္အထိ ေစာင္႔ေနမိသည္..။ ေအာ္….တယ္ခက္လွတဲ႔
ငါဘာလားေနာ္….
ဟိုက ကိုယ္႔ကို ဂရုေတာင္မစိုက္…. ကို္ယ္က သူ႔အတြက္ဆိုရင္…ဘ၀ဆိုတာကို
အရည္ေဖ်ာ္….ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကို မီးရွဳိ႔ဖို႔ ထင္းေတာင္စုထားမိေနသည္..
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လမင္းေလးရယ္…..
မင္းဟာ ငါ႔ဘ၀ရဲ႔ ထာ၀ရ လမင္းေလးပါပဲ…..
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔ ငါ႔ဘ၀ရဲ႔ အရွင္သခင္….
ေမာဟေတြ ဖုန္းလြမ္းေနတဲ႔ အေမွာင္ထုထဲက ငါ႔အတြက္ အလင္းတန္း….
ငါ႔ဘ၀ ေကာင္းကင္ကို ခ်ယ္လွယ္တဲ႔ ကာရန္မဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္……
ငါ႔ ဘ၀ပင္လယ္ၿပင္ရဲ႔ ေကာင္းကင္တစ္ခုပါ….
အင္း…. ငါ႔အတြက္ကေတာ႔
မင္းဘ၀ ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၿပင္မွာ လက္တဆုပ္စာေတာင္ ေနရာမရတဲ႔
တိမ္ညိဳတအုပ္မ်ားလား…………
ကိုယ္သိပ္သိခ်င္တာပဲ………. လမင္းေလးရယ္………
အခန္း(၃)
ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ သိရသည္မွာ လမင္းေလး၏ နာမည္ရင္းမွာ ဇင္မ်ဳိးသိမ္႔
ၿဖစ္၍ ပထမႏွစ္ ပထ၀ီမွ ၿဖစ္ကာ မေကြးၿမိဳ႔နယ္ မိေက်ာင္းရဲမွ
လာေရာက္ၿခင္းၿဖစ္သည္..။ ရန္ကုန္မွာ ပိုေကာင္းေသာ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရန္အတြက္
Save the Children မွ ထြက္စာတင္ထားေသာကၽြန္ေတာ္………
အေနနီးလွ်င္ မၿဖစ္သင္႔တာေတြ ၿဖစ္မသြားရဖို႔အတြက္….ႏွလုံးသားကို
အန္တု….အခ်စ္ဆိုတာကို ဥေပကၡာၿပဳ၍ ကၽြန္ေတာ္ လမင္းေလးကို ေရွာင္ေနမိသည္။
ရုံးကိုသြားတုိင္းလည္း လမင္းေလးက စိတ္ထဲမွာ ပါလာသည္။
ရုံးက ကားၾကီး စက္နဳိးမရေတာ႔လည္း လမင္းေလးကို သတိရသည္။
စာရင္းေတြ စစ္ေနရင္လည္း လမင္းေလးကို တမ္းတသည္။
ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ညစ္မခံဘူးေသာ ကၽြန္ေတာ္…… လမင္းေလးနဲ႔က်မွ စိတ္ေတြ ေလေနမိသည္။
ကိုယ္မင္းကို မခ်စ္ရဘူး လို႔ စိတ္ထဲမွာ ခဏခဏ သတိေပးေနေပမယ္႔..
ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ လို႔ပဲ ရင္ထဲမွာ ပဲ႔တင္ထပ္ေနမိသည္။
သိပ္ခက္တာပဲ လမင္းေလးရယ္..။
မဆိုင္မွန္းသိ လြမ္းသနစ္ကၽြံ
လြန္ေလၿပီးေသာ ေၿဖခက္ ေ၀းခက္
ေၿပးထြက္မရ သမုဒယတိုး
ကိုယ္႔အဆိုးပါ ၿမတ္နဳိးၿခင္း၏
အၿပစ္ရွိက ခံပါရေစ။
စိတ္မွာ စြဲလမ္းဖူးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ရင္ထဲမွာ လာၿငိသည္။
ေအာ္….သိပ္ခက္ပါလား…… လမင္းေလးရယ္………
“ ကိုထြန္းေမာင္ … မသိမ္႔ဗိုက္ေအာင္႔လို႔ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးပါအုံး…..”
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ေနမိေနတုန္း ၿဖဳန္းခနဲ႔ဆို ခ်ဳိခ်ဳိ႔ အသံကို
ၾကားရေတာ႔…….လန္႔သြားမိသည္…..ေနာက္ လမင္းေလး နာမည္ကို ၾကားရ၍ ရင္ထဲမွာ ပ်ာယာခတ္သြားသည္။
ဟာ... ဒီေကာင္မေလး ဘာၿဖစ္တာပါလိမ္႔....... အေၿဖမေပးပဲ လမင္းေလးကို
သြားၾကည္႔ေတာ႔ လမင္းေလးရဲ႔ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔........လမင္းေလးရဲ႔
ပါးၿပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြကို ၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ပ်ာေတာက္သြားခဲ႔သည္။
“ ေဟ႔ေကာင္….. မင္းမငုိနဲ႔ေလကြာ……. မင္းငိုေနလို႔ေရာ…. ေရာဂါက သက္သာမွာလား….”
စိတ္ထဲက စကားေတြက အလိုလိုထြက္သြားမိသည္…. သူ႔ကို ၾကည္႔ရင္း ရင္ထဲမွာ အေတာ္ထိခိုက္သြားမိသည္..။
မငိုပါနဲ႔ လမင္းေလးရယ္….. မင္းရဲ႔မ်က္ရည္ေတြဟာ ငါ႔ႏွလုံးသားေပၚ တစက္ခ်င္း
လာခ်တဲ႔ သံရည္ပူေတြလိုပါပဲ…………..။ ေလာကၾကီးမွာ ငါ
မၿမင္ခ်င္ဆုံးအရာတစ္ခုဟာ……မင္းပါးၿပင္ေပၚက
မ်က္ရည္စက္ေတြပါပဲ………….လမင္းေလးရယ္……မငိုပါနဲ႔ကြာ………..
ေဆးခန္းပို႔ရန္အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေနမ်ဳိးေအာင္ဆီမွ ငွားထားသည္။
ဆိုင္ကယ္ကို ကမန္းကတမ္းထုတ္ကာ ….. လမင္းေလးႏွင္႔ ခ်ဳိခ်ဳိကို တင္ကာ
ေဒါက္တာ ထြန္းေအာင္ၾကည္ေဆးခန္းသို႔ ေမာင္းထြက္လာမိသည္။
ဆိုင္ကယ္ေနာက္မွာ လမင္းေလးကို တင္လို႔ ကိုယ္တေယာက္ရင္မွာ လိွုက္ဖိုၾကည္ႏူးလို႔ေပါ႔…..
သိပ္ခ်စ္တာပဲ လမင္းေလးရယ္…………………….
အခန္း(၄)
“ အစ္ကို အလာေကာင္းေပမယ္႔ အခါေႏွာင္းသြားၿပီ”
“ အခုေတာ႔ ပါသြားၿပီ”
ညီေတာ္ေမာင္ ေကာင္းထက္ရဲ႔ အေၿပာင္မပ်က္စကား…..
ညေန ရုံးက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လမင္းေလးကို ေတြ႔ခ်င္စိတ္က ေကာင္းထက္စကားေၾကာင္႔ အလိုလိုရပ္တန္႔……. တိုက္စားခံလိုက္ရသည္။
လမင္းေလးကို ေတြ႔လွ်င္ သီၾကဴးၿပဖို႔ သီကုံးထားေသာ စကားေတြလဲ မီးရွဴိ႔ခံလိုက္ရသည္.။။။
ေၾသာ္…… လမင္းေလးရယ္….. မင္းမွာက ဦးသူရွိေနၿပီေပါ႔…..
အင္းေပါ႔ေလ….. ဒီေလာက္လွေနမွေတာ႔ …..မင္းမွာက ဦးသူ
ရွိေနေရာေပါ႔…….သူ႔ၿခံတြင္းက ပန္းကိုမွ တမ္းတမိတာ
ကိုယ္႔အလြန္ပဲေလ………..ဟုတ္ပါတယ္…ကိုယ္႔ရဲ႔အလြန္ပါပဲကြယ္……..
ရင္တခုလုံး ေမာဟုိက္ေၾကမြ………ထမင္းလဲ စားခ်င္စိတ္မရွိ….. ေရခ်ဳိးေနရင္းက
ေရထဲမွာ လမင္းေလးရဲ႔ ပုံရိပ္က ေရးေတးေတးေပၚလာၿပီး ကိုယ္႔ကို
ေလွာင္ရယ္ေနသလို……….
ရယ္ပါ……….လမင္းေလးရယ္……ဟုတ္ပါတယ္…..ကိုယ္႔ကို
မင္းရယ္သင္႔ပါတယ္……ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ရည္းစာ ရွိ မရွိ မစဥ္းစားပဲ
တဖက္သတ္စြဲလမ္းရင္ခုန္ခဲ႔တဲ႔ ငါ႔ကိုက ည႔ံလြန္းပါတယ္….လမင္းရယ္
ေႏွာက္ေနေသာ ေခါင္းကို ေရေအးေတြ ေလာင္းခ်ေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္က ၾကည္မလာ…….
ပူေနေသာ ရင္ဘတ္ၾကီးကလဲ ေရေလာင္းမွ ပိုပူလာသည္…။
ေရခ်ဳိးၿပီးလို႔ အ၀တ္အစားလဲ၍ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ ေကာင္းထက္ရဲ႔
အစ္ကို ဘယ္လဲ……ဆိုတဲ႔ စကားကိုေတာင္ အေၿဖမေပးခဲ႔………….။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေဆာင္ထားေပမယ္႔ မ်က္ႏွာက ပ်က္ခ်င္ေနသည္…….. လမင္းၾကီးရဲ႔
ေအာက္ သစၥာလမ္းေပၚမွာ တကို္ယ္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေတြးေနမိသည္။
ေအာ္ …..အေပၚမွာလဲ လမင္းၾကီးကသာလို႔……ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း လမင္းတစင္း…..
ရင္ထဲက လမင္းေလးကေတာ႔…..ခုဆို…….
အေတြးေတြနဲ႔တင္ ရင္ထဲမွာပူလာ၍ ေခါင္းကို အသာခါယမ္းပစ္လိုက္မိသည္။
“ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လက္ခ်င္တြဲၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပဲ လမ္းေလ်ွာက္ၿခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ” တဲ႔
စာေရးဆရာ သစၥာနီရဲ႔ စကားလုံးေတြကို တိုးတိတ္စြာ ညည္းတြားေနမိသည္။
လမင္းေလးကို ခ်စ္သည္…..ထိုစကားလုံးမ်ားကို ရင္ထဲမွာပဲ အၾကိမ္တစ္ေထာင္ေလာက္ ေအာ္ေၾကြးေနမိသည္။
• ငါသည္ သူ႔ကိုခ်စ္
• သူ႔ကိုခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ခံစားခဲ႔ရေသာ
• ဒုကၡတို႔သည္ ၾကီးစြ။
• ဟိသစၥံ ဤစကားသည္ မွန္၏။ ။
• ဤမွန္ေသာစကားေၾကာင္႔
• ငါသည္
• ၿဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း
• အခ်စ္မဲ႔ေသာ ကိုယ္
• ၿဖစ္ရပါလို၏။ ။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ရည္းစားရွိေနပါက ဇာတ္လမ္းထက္ရွိလာစရာ ရွိလာမည္ မဟုတ္။
သူမသည္ သူမအၿဖစ္ တည္ရွိေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ကၽြန္ေတာ္အၿဖစ္သာ
တည္ရွိေနပါက သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား အခ်စ္ဆိုတာေတြ ၊ အလြမ္းဆိုတာေတြ ၊
နာၾကည္းစရာဆိုတာေတြ ၊ ေသာကဆိုတာေတြ ေပၚေပါက္လာစရာ အေၾကာင္းလည္း ရွိလာမည္
မဟုတ္။
ထိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ကၽြန္ေတာ႔္႔ကို ၿငင္းလိုက္မည္ ဆိုလွ်င္ အခုေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ေရာ သူပါ ခံစားရမည္ မထင္။
ဇာတ္လမ္းကို ဆက္ရမည္ဆိုလွ်င္ ……………….
အခန္း(၅)
ေတးသစ္
• အခ်စ္ဆိုတာေတာ႔ ငါမသိဘူး
• နင္႔မ်က္ႏွာကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လိုဖတ္ၿပီး
• ငါ႔ ရင္မွာ ၿပည္႔ေနလို႔
• ငါ စားမ၀င္ခဲ႔တာလည္း ၾကာပါၿပီ ။
• နင္႔စကားသံကို ေတးသံမွတ္ၿပီး
• သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာင္ ၾကားေယာင္လို္႔ အိပ္မရ
• ႏွိပ္စက္ညေတြလည္း မ်ားလွၿပီ။ ။
• နင္နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အၾကိမ္ေပါင္း
• လက္ငါးေခ်ာင္းေတာင္ မၿပည္႔ေသးေပမယ္႔
• ငါ႔ ရင္ထဲမွာ . . .
• ေထာင္ေသာင္းမက ေရတြက္ခဲ႔ၿပီ။ ။
• နင္႔ရဲ႔ စိတ္ထားကိုလည္း
• ၿဖဴစင္တယ္လို႔ မသိစိတ္နဲ႔
• ၾကိတ္ၿပီးေတာ႔လည္း
• အမွတ္ေပါင္းမ်ားစြာ
• ေပးခဲ႔ၿပီးၿပီ ။ ။
• မသိေတာ႔ပါဘူး . .
• နင္ နဲ႔ေတြ႔မွ
• ငါ႔ . . . ေယာက်္ားမာနေတြ
• ေၿပာင္းၿပန္လွစ္
• ေတးသစ္တစ္ပုဒ္ကို
• ဆက္ဆိုခ်င္ေနမိတယ္ . .. ။ ။
•
ထိုကဗ်ာေလးကို သူမကို ေပးၿဖစ္မိခဲ႔သည္။ သူမအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
ေရးစပ္ခဲ႔ေသာ ကဗ်ာေလးကို သူမထာ၀ရ သိမ္းဆည္းထားမည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္…… သူမသည္ ထိုကဗ်ာေလးကို
တလၿပည္႔ေအာင္ပင္ သိမ္းမထား…… အၿခားသူတစ္ေယာက္၏ ဖ်က္ဆီးၿခင္းကို
ခံလိုက္ရေၾကာင္း ေနာက္က်မွ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကကြဲစြာ သိလိုက္ရပါသည္။
ထိုကတည္းက သူမ ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚ ထားရွိခဲ႔ေသာ သံေယာဇဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္
သိခဲ႔ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္…… သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ ခ်စ္ခဲ႔မိလိမ္႔မည္ဟု ထိုအခ်ိန္က အရွက္မရွိစြာ ကၽြန္ေတာ္
ထင္ထားမိခဲ႔ပါသည္။ သူမသည္ လွပါသည္……. တခ်ိန္ကေတာ႔ သူမအလွကို
ကၽြန္ေတာ္သာယာယစ္မူးဖူးပါသည္…… သူမအလွေၾကာင္႔ပင္ သူမ ကၽြန္ေတာ္႔ကို
ထားခဲ႔သည္…… သို႔မဟုတ္ …. သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀းခဲ႔ရသည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္….။ ကၽြန္ေတာ္ မွားလွ်င္ မွားပါမည္….
ခရစ္ယာန္ တို႔သည္ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္၏ အလိုက်ဟု အခါခါ သတ္မွတ္ၾကသည္။
ထိုအတိုင္းဆိုလွ်င္ သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အလိုက်
ေတြ႔ခဲ႔ၾကသည္။
ဘုရားသခင္၏ အလိုက ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ခဲ႔ၾကသည္…။
ဘုရားသခင္၏ အလိုက် ေ၀းခဲ႔ၾကရသည္…..။
ဒီလိုဆိုရင္…….. သူမ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အထင္လြဲခဲ႔တာေတြ……. ေၿဖရွင္းခြင္႔
မေပးခဲ႔တာေတြ……….ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္တြဲတာေတြ………ဘာအေၾကာင္းၿပခ်က္မွ မရွိပဲ
ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားရစ္ခဲ႔တာေတြကိုလည္း ဘုရားသခင္၏ အလိုက်ပဲ ၿဖစ္ခဲ႔တာလို႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ပါေတာ႔မည္။
သူမသည္ လူမွဳ႔ေရးလုပ္သူထက္ စီးပြားေရးလုပ္သူကိုသာ ထာ၀ရ လက္တြဲဖို႔ ရည္ရြယ္ထားဟန္ရွိပါသည္…။
ထို႔ေၾကာင္႔ သူမ ႏွစ္သက္သည္႔ လမ္းကို သူမကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္သြားခဲ႔သည္.။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုက်……
ကၽြန္ေတာ္ အသဲကြဲရပါသည္…… အသဲကြဲသူတို႔ ထုံးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ အရက္မေသာက္ပါ။
မူးၿပီးေတာ႔လည္း မရမ္းပါ…… အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ သူမကို အရက္မေသာက္ပါဟု
ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးထားမိေသာေၾကာင္႔ ၿဖစ္သည္။ သူမ ကၽြန္ေတာ္႔အနားမွာ
မရွိေတာ႔ေသာ္လည္း သူမကို ေပးထားခဲ႔ေသာ ကတိကို ကၽြန္ေတာ္ တည္နိဳင္ေအာင္
ၾကိဳးစားရပါမည္။………….
စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ကေတာ႔ အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ သီခ်င္းေလးေတြ တိုးတိုးညည္းရင္း
ထိရွခဲ႔တဲ႔ ေသြးမဲ႔ ဒဏ္ရာတစ္ခုပါလို႔ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္
အသဲကြဲသည္႔အတြက္ အလုပ္ပိုလုပ္ၿဖစ္ပါသည္။
ႏွလုံးသားကို မနာက်င္ေအာင္ ကုစားသည္႔နည္းမွာ ခႏၵာကိုယ္ကို အလုပ္မ်ားၿဖင္႔ ခိုင္းေစၿခင္းၿဖင္႔ သက္သာေစပါသည္။
ႏွစ္ဆယ္တစ္ရာစုမွာ အသဲကြဲလို႔ ဘ၀ပ်က္ခံမယ္႔အစား လူငယ္တစ္ေယာက္အေနၿဖင္႔
လူ႔ေလာကအက်ဳိး… တိုင္းၿပည္ႏွင္႔ လူမ်ဳိးအက်ဳုိး…အတြက္ ေဆာင္ရြက္ရဦးမည္
ၿဖစ္သည္။ သူမကၽြန္ေတာ္႔ကို မခ်စ္ခဲ႔သင္႔ပါ… သို႔မဟုတ္ …. သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
မေတြ႔ခဲ႔သင္႔ပါ……….အင္း……..
သို႔ေသာ္လည္း………………………………
အခန္း(၆)
အေဆာင္မွာ ေ၀းသင္တက္ရန္အတြက္ ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း…. တစထက္ တစ
မ်ားၿပားလာသည္။ အမ်ားစုကား လမင္းေလးတို႔ နယ္မွ ၿဖစ္ကာ….တခ်ဳိ႔
ေယာက်္ားေလးမ်ားမွာ လမင္းေလးနဲ႔ သိသူ ခင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။ ေယာက်္ားေလး
မိတ္ေဆြ ထားတာကို နားလည္ေပးနိုင္ေသာ္လည္း အလုိလို ကၽြဲၿမီးတိုေနမိသည္
သူတို႔တေတြ ေဟးလား၀ါးလား လုပ္ေနတာၿမင္လွ်င္ စိတ္ထဲက မႊန္းၾကပ္လာၿပီး စိတ္က အလိုလို တိုလာသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ လုံး၀ ဟန္မေဆာင္တတ္….. ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ႔္ မ်က္ႏွာဆူပုပ္ေနတာကို အၿခားသူမ်ား ၿမင္ယုံႏွင္႔ပင္ သိနိဳင္ပါသည္။
ခက္ပါလား………….လမင္းရယ္
မင္းနဲ႔ေတြ႔မွ ငါလည္း အလိုလိုေနရင္ အဘိစာ မစၦရိယ ေတြ ၀င္ေနပါလား
သမုဒယေၾကာင္႔ ဒုကၡၿဖစ္တယ္ဆိုေပမယ္႔ …………
အဲဒီ သမုဒယေလးတစ္မွ်င္ကိုပဲ မက္ေမာစြာ တြယ္မက္မိေနတယ္ေလ………….
ရုံးက ေရာက္လာကတည္းက အခန္းထဲ၀င္ၿပီး အိပ္ေနေပမယ္႔ အိပ္လို႔မေပ်ာ္………..စားလို႔မ၀င္
မ်က္စိမွိတ္ထားေပမယ္႔……….ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလုံးသားကို လမင္းေလးကပဲ ကန္ထရိုက္ဆြဲထားသည္။
ဘာမွုလုပ္လို႔မရတဲ႔ အဆုံး ………စာအုပ္ဆိုင္သြားဖို႔အေဆာင္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ႔သည္…။
ေလွကား၀မွာ လမင္းေလးနဲ႔ေတြ႔စဥ္ လမင္းေလးရဲ႔ မ်က္ႏွာက သိပ္မေကာင္း……….
“ ဘယ္သြားမလို႔လဲ…….”
“ စာအုပ္ဆိုင္သြားမလို႔……….”
“ လိုက္ခဲ႔မယ္………….”
ဒီလိုနဲ႔ လမင္းေလးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ဗာဒံပင္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ႏွစ္ေယာက္အတူတဲြေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ လမင္းေလးကို ခ်စ္ရသည္မွာ ၀လုံးေလးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္၀ုိင္းၿပီး ေတာ္လွၿပီဟု ထင္ေနေသာ ကေလးေလး တစ္ေယာက္လုိပင္ ၿဖစ္ေနသည္။
“ မေန႔က အၾကာၾကီး ေစာင္႔ေနတာ..သူက ေပၚမလာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လုိက္သြားတာ…ၿပန္လာေတာ႔လဲ မေတြ႔ဘူး…. ဘယ္သြားေနတာလဲ “
“လမင္းေလး” ထံမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဒီစကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္…. ေသာကမုန္တိုင္းေတြ
လြင္႔စင္သြားသည္…..ကၽြန္ေတာ္နားထဲသို႔ ပ်ားရည္ၿမစ္တစင္း စီး၀င္သြားခဲ႔သည္…။
သိပ္ခက္ပါလား…လမင္းရယ္
မင္းဟာ ငါ႔ဘ၀ကို လိုသလို ပုံသြင္းနိဳင္တဲ႔
ဖန္ဆင္းရွင္မ်ားလား……မီးေလာင္ပ်ာက်သြားၿပီလုိ႔ ထင္ထားေပမယ္႔
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ တစုံကို မင္းစကားတခြန္းနဲ႔တင္ ၿပန္လည္ေမြးဖြားလာခဲ႔မိသည္။
အခန္း( ၇)
“ကိုယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္……..ကိုယ္႔ကို ၿပန္ခ်စ္ပါ..မင္းကို
ကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႔ လက္တြဲေဖာ္အၿဖစ္ ကိုယ္သတ္မွတ္လိုက္ၿပီ”
ေနရာကား ကန္သာကန္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ေဘာင္…ေမွာင္ရီတေရာ
အခ်ိန္……ထိုစကားစုမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္႔နဳတ္မွ ထြက္သြားမိသည္….ထိုစကားကို
ေၿပာရတာက ႏွလုံးသား၏ လုွံ႔ေဆာ္မွုဳကို ဦးေႏွာက္က မလြန္ဆန္နိဳင္ေသာေၾကာင္႔
ထြက္သြားၿခင္းၿဖစ္သည္။
အရွက္ေတြကို ရင္းထားတဲ႔ စကားတစ္ခြန္း….
ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းမ်ားစြာပါ၀င္တဲ႔ စကားတစ္ခြန္း……
ဟင္႔အင္းဆိုလွ်င္ေတာ႔ ေသလိုက္ဖို႔သာ ေကာင္းသည္…………သို႔ေသာ္……..
လမင္းေလးသည္ ထို႔သို႔ မရက္စက္တတ္ပါ………သူမဆီက စကားတစ္ခြန္း…….မၾကားရခင္ သူမ၏ လက္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဆြဲကိုင္လိုက္မိသည္………ေအာ္
သူမလက္ကေလးမ်ားသည္ နဳးညံ႔ေအးဆက္ရ်္ လွပေနပါသည္……….
ေအာ္……….
ဒီလိုနဲ႔…………ဒီလိုနဲ႔
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္လာခဲ႔သလို ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း သူမၿဖစ္လာခဲ႔သည္။
ခ်စ္ၾကၿပီဆိုေတာ႔လည္း………..ႏွစ္ေယာက္မွ တစ္ဘ၀ဆိုသလို ေန႔လဲမခြဲ ညလည္းမခြာ….
သူမ်ားေတြထက္ ပိုမိုလြန္ကဲ ခ်စ္ၾကသည္… ကၽြန္ေတာ္ ရုံးေနာက္က်လွ်င္ သူမသည္ စိတ္ပူတတ္စၿမဲ… စိတ္ေကာက္တတ္စၿမဲ……………အင္း ………….
ဘာပဲေၿပာေၿပာ……………သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ပါသည္……….အသဲႏွစ္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႔ၾကပါသည္……
ရင္နင္႔ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႔ၾကပါသည္……………………
ခ်စ္သည္………..ခ်စ္ခဲ႔သည္…………..ခ်စ္ခဲ႔ဖူးသည္………….ခ်စ္မိခဲ႔ဖူးပါသည္………………..
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရည္းစာသက္တမ္း ၇ ရက္ေၿမာက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္
နာဂစ္ေဒသ မုန္တိုင္းသင္႔ ၿပည္သူမ်ားထံတြင္ ေသာက္ေရကန္တူးေဖာ္ေရး
စိံမံခ်က္အတြက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ ထြက္ခြာခဲ႔ရသည္… ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔
အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိုင္သမွ် အေကာင္းဆုံး ခ်စ္ၿပခဲ႔ပါသည္….
သူမႏွင္႔ ခြဲခြာေနရစဥ္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေန႔စဥ္လြမ္းဆြတ္ ခဲ႔ရသည္။
ညေန ေနညိဳခ်ိန္တိုင္း သူမကို လြမ္းမိတိုင္း က်ခဲ႔တဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ…..
ညအိပ္ရာ၀င္လွ်င္ လမင္းေလးကို တမ္းတစိတ္နဲ႔ အိပ္ရာ၀င္ခဲ႔သလို……….မနက္အိပ္ရာထလွ်င္လည္း သူမကို တမ္းတစိတ္ၿဖင္႔ အိပ္ရာထဲခဲ႔သည္………..
အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ပင္ပန္းပင္ပန္း………..သူမကို
ခ်စ္တဲ႔စိတ္ၿဖင္႔…………..ကၽြန္ေတာ္ အရာရာကို
အံတုနိုင္ခဲ႔သည္…………………..ေက်ာ္လြာနိုင္ခဲ႔သည္……………………….
နာဂစ္ေဒသတြင္ ေနထိုင္စဥ္အတြင္ အသက္ေဘးႏွင္႔ ခဏခဏ ၾကဳံခဲ႔ရေသာ္လည္း…
ကၽြန္ေတာ္ လုံး၀မေၾကာက္ခဲ႔ပါ…………..ဘယ္ေလာက္ပင္ ၾကမ္းတမ္း….ဘယ္ေလာက္ပင္
ခက္ခဲပါေစ …….ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္………………………။
လမင္းေလးကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္နဲ႔ လူတိုင္းကို ေစတနာထားတတ္လာသည္……….ပိုၿပီး
စာနာတတ္လာသည္…………..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိရာ ေဒသတိုင္းက ၿပည္သူမ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္တတ္နိုင္သမ်ွ ေဆး၀ါးကုသေပးခဲ႔သည္…………… ကုသမူမွန္သမွ်ကို အခမဲ႔
ကုသေပးခဲ႔သည္………………..ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ရတိုင္း လမင္းေလးဆီသို႔
ဖုန္းေခၚခဲ႔ေသာ္လည္း………..လမင္းေလး တခါမွ
လာေရာက္မကိုင္ခဲ႔ပါ……………..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိရာ ေနရာသည္ ဧရာ၀တီတိုင္း
ဘုိကေလးၿမိဳ႔နယ္ မိန္းမလွကၽြန္းေအာက္ပိုင္းတြင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔
ဖုန္းလည္းမရွိ…..ဘာမွ မရွိ…ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းလြန္ေသာ
ေနရာေဒသၿဖစ္သည္…………………………………..
သို႔ေသာ္…………ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔သည္……….
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ၿမင္စြာ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ပါသည္………………………
တာ၀န္မ်ားၿပီးဆုံးရ်္ ခြင္႔တလ ရေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိဇာတိ
ေမြးရပ္ေၿမသို႔ မၿပန္ေသးပဲ…….မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ေၿခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါသည္………………….
ေအာ္……………ေၿခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါ၏။ ။
Xxxxx xx x x xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဇာတ္သိမ္း
သို႔ေသာ္…
သူမသည္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ မဲ႔စြာၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ထားရစ္ခဲ႔ပါသည္…
ကၽြန္ေတာ္နွင္႔ ေ၀းကြာေနစဥ္အတြင္း သူမသည္ အၿခားတစ္ေယာက္ကို အေၿဖေပးခဲ႔သည္။
ကၽြန္ေတာ္ သူမကို လြမ္းဆြတ္ေနစဥ္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူမသည္ အၿခားတစ္ေယာက္၏
ရင္ခြင္၀ယ္ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ၾကည္ႏူးေနခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါသည္။ ရင္နင္႔ ေၾကကြဲစြာၿဖင္႔ ေၾကနပ္ေနပါသည္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမဘ၀ထဲမွ တၿဖည္းၿဖည္းမွဳန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔လိမ္႔မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင္႔ပါသည္.။
သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား အမွားမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ႔ပါသည္…………..
ေသခ်ာသည္မွာ ထိုအမွားမ်ားကို သူမၿပဳလုပ္ခဲ႔တာ မဟုတ္ခဲ႔သလို
ကၽြန္ေတာ္ၿပဳလုပ္ခဲ႔တာလည္း မဟုတ္ပါ………..လူတကာေၿပာသလို ဖူးစာလို႔ပဲ
ပုံခ်လက္ညွိဳးထိုးၿပပါမည္………သို႔ေသာ္
ထိုသုိ႔ၿပဳလုပ္ၿခင္းသည္လည္းမတရားပါ…………………. မတရားဟု ထင္ပါသည္
ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္မူလြဲမွားစြာၿဖင္႔ ေ၀းသြားခဲ႔ပါသည္…….
သူမက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားခဲ႔သလား………..ကၽြန္ေတာ္ကပဲထားခဲ႔သလား……..ဆိုတာကို
ယေန႔အထိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေၿဖရွာလို႔ မေတြ႔ေသးပါ……..သို႔ေသာ္……..အခုခ်ိန္မွာ
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ အေ၀းဆုံးတစ္ေနရာတြင္ တည္ရွိေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္။
အခုခ်ိန္ သူမကၽြန္ေတာ္႔ကို လြမ္းေနမွာလား………..
ေမ႔ေနၿပီး တၿခားတေယာက္ရဲ႔ ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီလား…………….
ကၽြန္ေတာ္လုံး၀မသိခ်င္ေတာ႔ပါ……….သိဖို႔လည္း မလိုအပ္ဟု ထင္ပါသည္………..
ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔ သူမကို ယေန႔ထိ ခ်စ္ေနဆဲဆိုတာပဲ ၿဖစ္သည္………….
သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ေန႔စြဲေလး………….၁၄.၉.၀၉
သူမကို ကၽြန္ေတာ္႔ ခ်စ္ခြင္႔ပန္ခဲ႔တဲ႔………………..၂၂.၉.၀၉
ကၽြန္ေတာ္ခရီးထြက္ခဲ႔တဲ႔ ….၂၉.၉.၀၉
ကၽြန္ေတာ္ ခြင္႔နဲ႔ၿပန္လာတဲ႔……၁၆.၁၀.၀၉
ေနာက္ ေနာက္ဆုံးေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ၂၃.၁.၁၀
ထိုေန႔စြဲမ်ားကို ယေန႔ထိ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္ရဆဲပါ…..ေနာက္
ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ အၿမဲပါတတ္တဲ႔
သူမဓါတ္ပုံေလးမ်ား….အင္း….ကၽြန္ေတာ္သူမကို အခုထက္ထိ ခ်စ္ေနဆဲဆိုတာ
ေသခ်ာပါတယ္……ေသခ်ာေလာက္ပါတယ္…………….
• ေမ႔တတ္ခ်င္သည္
• ၿမင္လည္းမသိ ၾကည္႔လည္းမေတြ႔
• မေအာက္ေမ႔တမ္း မစြဲလမ္းေၾကး
• အေတြးထဲမွာလည္း သူမရွိခ်င္….
ကၽြန္ေတာ္သူမကို ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀လမ္းမွာ အတူေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔
ေခၚခဲ႔သည္………..။အတူတူ ဘ၀ကို ရင္ဆိုၿဖတ္သန္းဖို႔ အိပ္မက္ေတြ အတူတူ
တူးေဖာ္ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာမ်ားသည္ ယခုအခါ အိပ္မက္မ်ားပင္
ၿဖစ္သြားပါေတာ႔သည္။
ခြဲခြာရစဥ္ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ရူးမတတ္ ခံစားခဲ႔ရပါသည္။ … ကၽြန္ေတာ္
သူမကို လြမ္းေသာေၾကာင္႔ မငိုပါ…. ဒါေပမယ္႔ မ်က္ရည္က်ခဲ႔မိပါသည္။ အင္း…
မ်က္ရည္က်မိခဲ႔ပါ၏….
ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမသည္လည္း သူမဘ၀ႏွင္႔ သူမ ေပ်ာ္ရြင္ေနေလာက္ပါၿပီ…
သူမဘ၀သစ္တြင္ အခ်စ္သစ္ႏွင္႔ အေၿခက်ၿပီး….
ေအာ္… ေပ်ာ္ေမႊ႔ေနေလာက္ၿပီ…..
ကၽြန္ေတာ္ကသာ ခြင္႔ရတိုင္း … မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ၿပန္ၿဖစ္ခဲ႔သည္…………………..
သူမကို ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းပါ….. မုန္းဖို႔လည္း မၾကိဳးစားပါ…………..ေမ႔ဖို႔လည္း မၾကိဳးစားပါ………..
သူမကို ခ်စ္ခဲ႔ၿခင္းသည္….. သူမကို မုန္းဖို႔ ေမ႔ဖို႔ ခ်စ္ခဲ႔တာမွ မဟုတ္တာ….
မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္တိုင္း သူမကို ခ်စ္ခြင္႔ပန္ခဲ႔ရာ… ကန္သာကန္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ ေဘာက္ေပါင္ေပၚမွာ……………..
ကၽြန္ေတာ္ တေယာက္တည္း…………………………
ည…. ညဆို ၾကယ္ေလးေတြကို နံပါတ္စဥ္ တပ္ေပးေနမိသည္……………
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား……………………
ေန႔… ေန႔ဆိုလည္း…. တိမ္ေလးေတြကို ေရတြက္ေနမိသည္………..
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား………….
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား…………
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား…………….
ဒိီလိုနဲ႔ ေန႔ကို လစားၿပီး… အခ်ိန္ေတြ႔သာ တေရြ႔ေရြ႔ ကုန္ဆုံးလာခဲ႔သည္…..
ခြင္႔ရက္ေစ႔၍ မေကြးၿမိဳ႔မွ ၿပန္လာခဲ႔သည္…. လမင္းေလးကို မေတြ႔ခဲ႔ပါ….
ဘယ္ေတာ႔မွ ၿပန္မဆုံနိုင္မွန္လည္း သိပါသည္……………မဆုံသင္႔ေတာ႔မွန္းလည္း သိပါသည္………ဒါေပမယ္႔ လြမ္းမိပါသည္…. လြမ္းမိပါ၏…..
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ…………..
အခ်စ္ဆိုတာ ဆုံစည္းခြင္႔ ရမွ ၿဖစ္ခြင္႔ ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး… လမင္းရယ္
မဆုံစည္းရလည္း ခ်စ္လို႔ရတာပဲေလ……….မဟုတ္ဘူးလား………
ဒီေတာ႔………..
မင္း………ကိုယ္႔ အနားမွာ ရွိသည္ၿဖစ္ေစ… မရွိသည္ၿဖစ္ေစ……..
ကိုယ္ကေတာ႔ တသက္လုံး မင္းကို ခ်စ္လို႔သြားမွာပါပဲေလ…………………………..
သူမကုို စေတြ႔ေသာ ေန႔က မိုးမရြာပါ …… ေနမပူပါ ….. ေလမတိုက္ပါ…….
ပုံမွန္အတိုင္း စီးဆင္းေနေသာ ….. ပုံမွန္ေန႔ကေလး တစ္ေန႔သာ ၿဖစ္ပါသည္။
ထိုေန႔က VG ၏ Drama Show ရွိေသာ ေန႔ကေလး ၿဖစ္ပါသည္။ အရာရာတိုင္းသည္
ပုံမွန္အတိုင္းပင္ ၿဖစ္ပြားေနပါသည္။ မနက္လင္းလင္းခ်င္း ညီေတာ္ေမာင္လုပ္သူ
ေကာင္းထက္က Drama Show တြင္ မင္းသား လုပ္ရမွာ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔
အ၀တ္အစားမ်ားကို ၿပင္ဆင္ေပးရင္ အေဆာင္ေပၚသုိ႔ အန္တီက ေကာင္မေလး
ႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚလာသည္။ ထိုေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္အနက္ တစ္ေယာက္က
အန္တီအဖြားေလး တူမၿဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ေယာက္ကို အၾကည္႔………………………
.ကၽြန္ေတာ္႔ရင္တို႔ တဆတ္ဆတ္တုန္သြား…..
ေကာင္းကင္က ၾကယ္စင္ေတြ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ေၾကြဆင္း………
အားလုံးေသာ အလွတရားတို႔ ဒူးေထာက္လဲက်…….
ေအးၿမတဲ႔ ေလေၿပတစင္းနဲ႔ အတူ……
ကၽြန္ေတာ္႔ႏွလုံးသားက နာမည္တစင္းကို ေမြးဖြားေပးခဲ႔ပါသည္…။
“ လမင္းေလး” …….. ဟုတ္တယ္…
“ လမင္းေလး” ….ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ရဲ႔ လမင္းေလးပဲ………
လမင္းေလးဟု ကၽြန္ေတာ္ Nick Name ေပးခဲ႔ေသာ ထိုေကာင္မေလးကို
ခဏတၿဖဳတ္အတြင္းမွာ စြဲလမ္းသြားခဲ႔ေသာ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လည္း အၿပစ္တင္မိသည္။
တကၠသိုလ္ တက္သည္႔ ေလးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္မိေအာင္
ထိန္းနိဳင္ခဲ႔ေသာ……. မိန္းမဆို ဘာညာ အာပလာဆိုၿပီး မိန္းမမုန္း၀ါဒကို
လက္ကိုင္ထားခဲ႔ေသာ …… ဘ၀ တက္လမ္းမွာ အခ်စ္ဆိုတာ အဆိပ္ပဲလို႔ Formula
ထုတ္ခဲ႔ေသာ …..ကၽြန္ေတာ္…. အခု …. ေသးေသးငယ္ငယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔
မ်က္၀န္းထဲမွာ ဒူးေထာက္လဲက်ခဲ႔ရသည္။
ကၽြန္ေတာ္႔မာနေတြ ခ၀ါခ်ခဲ႔ရသည္……
ထို႔ေန႔က လမင္းေလးကို ထပ္ေတြ႔ခ်င္ေနေသးေသာ္လည္း…… ညီေတာ္ေမာင္ေရွ႔
ဟန္ေဆာင္ကာ Drama Show သုိ႔ သြားခဲ႔သည္။ Drama Show တြင္လည္း……
အစီအစဥ္ေတြက တစ္ခုၿပီးတစ္ခုၿပီးသြားသည္..။
ဘာကိုမွ စိတ္မ၀င္စား….. အရာအားလုံးကို ေမ႔ေလ်ာ႔…..
မ်က္၀န္းထဲတြင္ ဆံပင္အရွည္ကေလးနဲ႔ လမင္းေလးသာ စိုးမိုးေနမိသည္။
ဒီေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္သူလဲ……….
ဘယ္ကလဲ……. ဘယ္ေမဂ်ာကလဲ……..
သူ႔မွာရည္းစားရွိေနၿပီလား…..
မသိစိတ္ထဲမွာ ေပၚလာေသာ လားေပါင္းမ်ားစြားေသာ ေမးခြန္းေတြကို တရစပ္ စဥ္းစားရင္း ေခါင္းရမ္းလိုက္မိသည္…။
ခဏတာအတြင္းမွာ ငါ႔စိတ္ကို စိုးမိုးထားတဲ႔ ေကာင္မေလးရယ္
ငါ႔စိတ္ေတြကို လြတ္ေၿမာက္ခြင္႔ ေပးပါေတာ႔……..
အၿပင္ဘက္မွာေတာ႔….Drama Show က သီခ်င္းသံစဥ္ေတြက လြင္႔ပ်ံစဲ…..။
အခန္း(၂)
“ ငါ႔ ရည္းစားသူမ်ားနဲ႔ ညားၿပီးကြယ္”
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေရခ်ဳိးဖို႔ အေဆာင္ေပၚမွ ဆင္းအလာ……
ညီတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ရတဲ႔ က်န္းမာေရး ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ဗိုလ္ဟိန္းရဲ႔
အသံကို ၾကားရေတာ႔ ဘာသိဘာသာ ၿပဳံးမိသည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ ဒီေကာင္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ္႔လိုပဲ တခါတခါ ေဖာက္ခ်ည္ေလးေတြ ပါတတ္သည္။ ေၾသာ္…. ဘာလိုလိုနဲ႔…
ေက်ာင္းၿပီးတာေတာင္ တစ္ႏွစ္ၿပည္႔ေတာ႔မည္….
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ အေပၚထပ္မွ ဆင္းလာေသာ ကၽြန္ေတာ္….ေရခ်ဳိးရာ ေနရာနားမွာ
နဳတ္ခမ္းစူေအာင္႔၍ ေဒါသထြက္ေနေသာ လမင္းေလးကို ၿမင္ေသာအခါ….. အံံ႔ၾသသြားသည္။
“ ဘာေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ ေဒါသ ထြက္ေနရတာလဲ”
“ နဳတ္ခမ္းစူမထားပါနဲ႔ လမင္းေလးရယ္”
ဒါေတြက စိတ္ထဲမွာ ေၿပာၿဖစ္ေသာ စကားေတြပါ…… ေနာက္သိရသည္မွာ သူတို႔က
မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ဆင္းအလာ ဗုိလ္ဟိန္းက တံခါးပိတ္၍ ေရခ်ဳိးတာနဲ႔ ဆုံ၍
ေဒါသထြက္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္..။
ေအာ္….. ကေလးမရယ္…. ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ေဒါသထြက္ရသလား…..
လမင္းေလး စိတ္ဆိုးေနတာၿမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္မေနတတ္….ဒါေၾကာင္႔
“ ဗုိလ္ဟိန္းေရ.. ငါ႔ညီ ၿမန္ၿမန္ခ်ဳိးကြာ… ဒီမွာ မင္းအမေတြက စိတ္ေတာ္ညိဳေနၿပီ”
“ ဟုတ္က႔ဲအကို..”
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ဳိးမွာကို မခ်ဳိးဘဲ….. လမင္းေလးတို႔ မ်က္ႏွာသစ္
ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးသည္အထိ ေစာင္႔ေနမိသည္..။ ေအာ္….တယ္ခက္လွတဲ႔
ငါဘာလားေနာ္….
ဟိုက ကိုယ္႔ကို ဂရုေတာင္မစိုက္…. ကို္ယ္က သူ႔အတြက္ဆိုရင္…ဘ၀ဆိုတာကို
အရည္ေဖ်ာ္….ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကို မီးရွဳိ႔ဖို႔ ထင္းေတာင္စုထားမိေနသည္..
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လမင္းေလးရယ္…..
မင္းဟာ ငါ႔ဘ၀ရဲ႔ ထာ၀ရ လမင္းေလးပါပဲ…..
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔ ငါ႔ဘ၀ရဲ႔ အရွင္သခင္….
ေမာဟေတြ ဖုန္းလြမ္းေနတဲ႔ အေမွာင္ထုထဲက ငါ႔အတြက္ အလင္းတန္း….
ငါ႔ဘ၀ ေကာင္းကင္ကို ခ်ယ္လွယ္တဲ႔ ကာရန္မဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္……
ငါ႔ ဘ၀ပင္လယ္ၿပင္ရဲ႔ ေကာင္းကင္တစ္ခုပါ….
အင္း…. ငါ႔အတြက္ကေတာ႔
မင္းဘ၀ ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၿပင္မွာ လက္တဆုပ္စာေတာင္ ေနရာမရတဲ႔
တိမ္ညိဳတအုပ္မ်ားလား…………
ကိုယ္သိပ္သိခ်င္တာပဲ………. လမင္းေလးရယ္………
အခန္း(၃)
ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ သိရသည္မွာ လမင္းေလး၏ နာမည္ရင္းမွာ ဇင္မ်ဳိးသိမ္႔
ၿဖစ္၍ ပထမႏွစ္ ပထ၀ီမွ ၿဖစ္ကာ မေကြးၿမိဳ႔နယ္ မိေက်ာင္းရဲမွ
လာေရာက္ၿခင္းၿဖစ္သည္..။ ရန္ကုန္မွာ ပိုေကာင္းေသာ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရန္အတြက္
Save the Children မွ ထြက္စာတင္ထားေသာကၽြန္ေတာ္………
အေနနီးလွ်င္ မၿဖစ္သင္႔တာေတြ ၿဖစ္မသြားရဖို႔အတြက္….ႏွလုံးသားကို
အန္တု….အခ်စ္ဆိုတာကို ဥေပကၡာၿပဳ၍ ကၽြန္ေတာ္ လမင္းေလးကို ေရွာင္ေနမိသည္။
ရုံးကိုသြားတုိင္းလည္း လမင္းေလးက စိတ္ထဲမွာ ပါလာသည္။
ရုံးက ကားၾကီး စက္နဳိးမရေတာ႔လည္း လမင္းေလးကို သတိရသည္။
စာရင္းေတြ စစ္ေနရင္လည္း လမင္းေလးကို တမ္းတသည္။
ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ညစ္မခံဘူးေသာ ကၽြန္ေတာ္…… လမင္းေလးနဲ႔က်မွ စိတ္ေတြ ေလေနမိသည္။
ကိုယ္မင္းကို မခ်စ္ရဘူး လို႔ စိတ္ထဲမွာ ခဏခဏ သတိေပးေနေပမယ္႔..
ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ လို႔ပဲ ရင္ထဲမွာ ပဲ႔တင္ထပ္ေနမိသည္။
သိပ္ခက္တာပဲ လမင္းေလးရယ္..။
မဆိုင္မွန္းသိ လြမ္းသနစ္ကၽြံ
လြန္ေလၿပီးေသာ ေၿဖခက္ ေ၀းခက္
ေၿပးထြက္မရ သမုဒယတိုး
ကိုယ္႔အဆိုးပါ ၿမတ္နဳိးၿခင္း၏
အၿပစ္ရွိက ခံပါရေစ။
စိတ္မွာ စြဲလမ္းဖူးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ရင္ထဲမွာ လာၿငိသည္။
ေအာ္….သိပ္ခက္ပါလား…… လမင္းေလးရယ္………
“ ကိုထြန္းေမာင္ … မသိမ္႔ဗိုက္ေအာင္႔လို႔ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးပါအုံး…..”
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ေနမိေနတုန္း ၿဖဳန္းခနဲ႔ဆို ခ်ဳိခ်ဳိ႔ အသံကို
ၾကားရေတာ႔…….လန္႔သြားမိသည္…..ေနာက္ လမင္းေလး နာမည္ကို ၾကားရ၍ ရင္ထဲမွာ ပ်ာယာခတ္သြားသည္။
ဟာ... ဒီေကာင္မေလး ဘာၿဖစ္တာပါလိမ္႔....... အေၿဖမေပးပဲ လမင္းေလးကို
သြားၾကည္႔ေတာ႔ လမင္းေလးရဲ႔ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔........လမင္းေလးရဲ႔
ပါးၿပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြကို ၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ပ်ာေတာက္သြားခဲ႔သည္။
“ ေဟ႔ေကာင္….. မင္းမငုိနဲ႔ေလကြာ……. မင္းငိုေနလို႔ေရာ…. ေရာဂါက သက္သာမွာလား….”
စိတ္ထဲက စကားေတြက အလိုလိုထြက္သြားမိသည္…. သူ႔ကို ၾကည္႔ရင္း ရင္ထဲမွာ အေတာ္ထိခိုက္သြားမိသည္..။
မငိုပါနဲ႔ လမင္းေလးရယ္….. မင္းရဲ႔မ်က္ရည္ေတြဟာ ငါ႔ႏွလုံးသားေပၚ တစက္ခ်င္း
လာခ်တဲ႔ သံရည္ပူေတြလိုပါပဲ…………..။ ေလာကၾကီးမွာ ငါ
မၿမင္ခ်င္ဆုံးအရာတစ္ခုဟာ……မင္းပါးၿပင္ေပၚက
မ်က္ရည္စက္ေတြပါပဲ………….လမင္းေလးရယ္……မငိုပါနဲ႔ကြာ………..
ေဆးခန္းပို႔ရန္အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေနမ်ဳိးေအာင္ဆီမွ ငွားထားသည္။
ဆိုင္ကယ္ကို ကမန္းကတမ္းထုတ္ကာ ….. လမင္းေလးႏွင္႔ ခ်ဳိခ်ဳိကို တင္ကာ
ေဒါက္တာ ထြန္းေအာင္ၾကည္ေဆးခန္းသို႔ ေမာင္းထြက္လာမိသည္။
ဆိုင္ကယ္ေနာက္မွာ လမင္းေလးကို တင္လို႔ ကိုယ္တေယာက္ရင္မွာ လိွုက္ဖိုၾကည္ႏူးလို႔ေပါ႔…..
သိပ္ခ်စ္တာပဲ လမင္းေလးရယ္…………………….
အခန္း(၄)
“ အစ္ကို အလာေကာင္းေပမယ္႔ အခါေႏွာင္းသြားၿပီ”
“ အခုေတာ႔ ပါသြားၿပီ”
ညီေတာ္ေမာင္ ေကာင္းထက္ရဲ႔ အေၿပာင္မပ်က္စကား…..
ညေန ရုံးက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လမင္းေလးကို ေတြ႔ခ်င္စိတ္က ေကာင္းထက္စကားေၾကာင္႔ အလိုလိုရပ္တန္႔……. တိုက္စားခံလိုက္ရသည္။
လမင္းေလးကို ေတြ႔လွ်င္ သီၾကဴးၿပဖို႔ သီကုံးထားေသာ စကားေတြလဲ မီးရွဴိ႔ခံလိုက္ရသည္.။။။
ေၾသာ္…… လမင္းေလးရယ္….. မင္းမွာက ဦးသူရွိေနၿပီေပါ႔…..
အင္းေပါ႔ေလ….. ဒီေလာက္လွေနမွေတာ႔ …..မင္းမွာက ဦးသူ
ရွိေနေရာေပါ႔…….သူ႔ၿခံတြင္းက ပန္းကိုမွ တမ္းတမိတာ
ကိုယ္႔အလြန္ပဲေလ………..ဟုတ္ပါတယ္…ကိုယ္႔ရဲ႔အလြန္ပါပဲကြယ္……..
ရင္တခုလုံး ေမာဟုိက္ေၾကမြ………ထမင္းလဲ စားခ်င္စိတ္မရွိ….. ေရခ်ဳိးေနရင္းက
ေရထဲမွာ လမင္းေလးရဲ႔ ပုံရိပ္က ေရးေတးေတးေပၚလာၿပီး ကိုယ္႔ကို
ေလွာင္ရယ္ေနသလို……….
ရယ္ပါ……….လမင္းေလးရယ္……ဟုတ္ပါတယ္…..ကိုယ္႔ကို
မင္းရယ္သင္႔ပါတယ္……ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ရည္းစာ ရွိ မရွိ မစဥ္းစားပဲ
တဖက္သတ္စြဲလမ္းရင္ခုန္ခဲ႔တဲ႔ ငါ႔ကိုက ည႔ံလြန္းပါတယ္….လမင္းရယ္
ေႏွာက္ေနေသာ ေခါင္းကို ေရေအးေတြ ေလာင္းခ်ေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္က ၾကည္မလာ…….
ပူေနေသာ ရင္ဘတ္ၾကီးကလဲ ေရေလာင္းမွ ပိုပူလာသည္…။
ေရခ်ဳိးၿပီးလို႔ အ၀တ္အစားလဲ၍ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ ေကာင္းထက္ရဲ႔
အစ္ကို ဘယ္လဲ……ဆိုတဲ႔ စကားကိုေတာင္ အေၿဖမေပးခဲ႔………….။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေဆာင္ထားေပမယ္႔ မ်က္ႏွာက ပ်က္ခ်င္ေနသည္…….. လမင္းၾကီးရဲ႔
ေအာက္ သစၥာလမ္းေပၚမွာ တကို္ယ္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေတြးေနမိသည္။
ေအာ္ …..အေပၚမွာလဲ လမင္းၾကီးကသာလို႔……ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း လမင္းတစင္း…..
ရင္ထဲက လမင္းေလးကေတာ႔…..ခုဆို…….
အေတြးေတြနဲ႔တင္ ရင္ထဲမွာပူလာ၍ ေခါင္းကို အသာခါယမ္းပစ္လိုက္မိသည္။
“ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လက္ခ်င္တြဲၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပဲ လမ္းေလ်ွာက္ၿခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ” တဲ႔
စာေရးဆရာ သစၥာနီရဲ႔ စကားလုံးေတြကို တိုးတိတ္စြာ ညည္းတြားေနမိသည္။
လမင္းေလးကို ခ်စ္သည္…..ထိုစကားလုံးမ်ားကို ရင္ထဲမွာပဲ အၾကိမ္တစ္ေထာင္ေလာက္ ေအာ္ေၾကြးေနမိသည္။
• ငါသည္ သူ႔ကိုခ်စ္
• သူ႔ကိုခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ခံစားခဲ႔ရေသာ
• ဒုကၡတို႔သည္ ၾကီးစြ။
• ဟိသစၥံ ဤစကားသည္ မွန္၏။ ။
• ဤမွန္ေသာစကားေၾကာင္႔
• ငါသည္
• ၿဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း
• အခ်စ္မဲ႔ေသာ ကိုယ္
• ၿဖစ္ရပါလို၏။ ။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ရည္းစားရွိေနပါက ဇာတ္လမ္းထက္ရွိလာစရာ ရွိလာမည္ မဟုတ္။
သူမသည္ သူမအၿဖစ္ တည္ရွိေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ကၽြန္ေတာ္အၿဖစ္သာ
တည္ရွိေနပါက သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား အခ်စ္ဆိုတာေတြ ၊ အလြမ္းဆိုတာေတြ ၊
နာၾကည္းစရာဆိုတာေတြ ၊ ေသာကဆိုတာေတြ ေပၚေပါက္လာစရာ အေၾကာင္းလည္း ရွိလာမည္
မဟုတ္။
ထိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ကၽြန္ေတာ႔္႔ကို ၿငင္းလိုက္မည္ ဆိုလွ်င္ အခုေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ေရာ သူပါ ခံစားရမည္ မထင္။
ဇာတ္လမ္းကို ဆက္ရမည္ဆိုလွ်င္ ……………….
အခန္း(၅)
ေတးသစ္
• အခ်စ္ဆိုတာေတာ႔ ငါမသိဘူး
• နင္႔မ်က္ႏွာကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လိုဖတ္ၿပီး
• ငါ႔ ရင္မွာ ၿပည္႔ေနလို႔
• ငါ စားမ၀င္ခဲ႔တာလည္း ၾကာပါၿပီ ။
• နင္႔စကားသံကို ေတးသံမွတ္ၿပီး
• သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာင္ ၾကားေယာင္လို္႔ အိပ္မရ
• ႏွိပ္စက္ညေတြလည္း မ်ားလွၿပီ။ ။
• နင္နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အၾကိမ္ေပါင္း
• လက္ငါးေခ်ာင္းေတာင္ မၿပည္႔ေသးေပမယ္႔
• ငါ႔ ရင္ထဲမွာ . . .
• ေထာင္ေသာင္းမက ေရတြက္ခဲ႔ၿပီ။ ။
• နင္႔ရဲ႔ စိတ္ထားကိုလည္း
• ၿဖဴစင္တယ္လို႔ မသိစိတ္နဲ႔
• ၾကိတ္ၿပီးေတာ႔လည္း
• အမွတ္ေပါင္းမ်ားစြာ
• ေပးခဲ႔ၿပီးၿပီ ။ ။
• မသိေတာ႔ပါဘူး . .
• နင္ နဲ႔ေတြ႔မွ
• ငါ႔ . . . ေယာက်္ားမာနေတြ
• ေၿပာင္းၿပန္လွစ္
• ေတးသစ္တစ္ပုဒ္ကို
• ဆက္ဆိုခ်င္ေနမိတယ္ . .. ။ ။
•
ထိုကဗ်ာေလးကို သူမကို ေပးၿဖစ္မိခဲ႔သည္။ သူမအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
ေရးစပ္ခဲ႔ေသာ ကဗ်ာေလးကို သူမထာ၀ရ သိမ္းဆည္းထားမည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္…… သူမသည္ ထိုကဗ်ာေလးကို
တလၿပည္႔ေအာင္ပင္ သိမ္းမထား…… အၿခားသူတစ္ေယာက္၏ ဖ်က္ဆီးၿခင္းကို
ခံလိုက္ရေၾကာင္း ေနာက္က်မွ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကကြဲစြာ သိလိုက္ရပါသည္။
ထိုကတည္းက သူမ ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚ ထားရွိခဲ႔ေသာ သံေယာဇဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္
သိခဲ႔ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္…… သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ ခ်စ္ခဲ႔မိလိမ္႔မည္ဟု ထိုအခ်ိန္က အရွက္မရွိစြာ ကၽြန္ေတာ္
ထင္ထားမိခဲ႔ပါသည္။ သူမသည္ လွပါသည္……. တခ်ိန္ကေတာ႔ သူမအလွကို
ကၽြန္ေတာ္သာယာယစ္မူးဖူးပါသည္…… သူမအလွေၾကာင္႔ပင္ သူမ ကၽြန္ေတာ္႔ကို
ထားခဲ႔သည္…… သို႔မဟုတ္ …. သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀းခဲ႔ရသည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္….။ ကၽြန္ေတာ္ မွားလွ်င္ မွားပါမည္….
ခရစ္ယာန္ တို႔သည္ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္၏ အလိုက်ဟု အခါခါ သတ္မွတ္ၾကသည္။
ထိုအတိုင္းဆိုလွ်င္ သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အလိုက်
ေတြ႔ခဲ႔ၾကသည္။
ဘုရားသခင္၏ အလိုက ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ခဲ႔ၾကသည္…။
ဘုရားသခင္၏ အလိုက် ေ၀းခဲ႔ၾကရသည္…..။
ဒီလိုဆိုရင္…….. သူမ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အထင္လြဲခဲ႔တာေတြ……. ေၿဖရွင္းခြင္႔
မေပးခဲ႔တာေတြ……….ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္တြဲတာေတြ………ဘာအေၾကာင္းၿပခ်က္မွ မရွိပဲ
ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားရစ္ခဲ႔တာေတြကိုလည္း ဘုရားသခင္၏ အလိုက်ပဲ ၿဖစ္ခဲ႔တာလို႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ပါေတာ႔မည္။
သူမသည္ လူမွဳ႔ေရးလုပ္သူထက္ စီးပြားေရးလုပ္သူကိုသာ ထာ၀ရ လက္တြဲဖို႔ ရည္ရြယ္ထားဟန္ရွိပါသည္…။
ထို႔ေၾကာင္႔ သူမ ႏွစ္သက္သည္႔ လမ္းကို သူမကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္သြားခဲ႔သည္.။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုက်……
ကၽြန္ေတာ္ အသဲကြဲရပါသည္…… အသဲကြဲသူတို႔ ထုံးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ အရက္မေသာက္ပါ။
မူးၿပီးေတာ႔လည္း မရမ္းပါ…… အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ သူမကို အရက္မေသာက္ပါဟု
ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးထားမိေသာေၾကာင္႔ ၿဖစ္သည္။ သူမ ကၽြန္ေတာ္႔အနားမွာ
မရွိေတာ႔ေသာ္လည္း သူမကို ေပးထားခဲ႔ေသာ ကတိကို ကၽြန္ေတာ္ တည္နိဳင္ေအာင္
ၾကိဳးစားရပါမည္။………….
စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ကေတာ႔ အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ သီခ်င္းေလးေတြ တိုးတိုးညည္းရင္း
ထိရွခဲ႔တဲ႔ ေသြးမဲ႔ ဒဏ္ရာတစ္ခုပါလို႔ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္
အသဲကြဲသည္႔အတြက္ အလုပ္ပိုလုပ္ၿဖစ္ပါသည္။
ႏွလုံးသားကို မနာက်င္ေအာင္ ကုစားသည္႔နည္းမွာ ခႏၵာကိုယ္ကို အလုပ္မ်ားၿဖင္႔ ခိုင္းေစၿခင္းၿဖင္႔ သက္သာေစပါသည္။
ႏွစ္ဆယ္တစ္ရာစုမွာ အသဲကြဲလို႔ ဘ၀ပ်က္ခံမယ္႔အစား လူငယ္တစ္ေယာက္အေနၿဖင္႔
လူ႔ေလာကအက်ဳိး… တိုင္းၿပည္ႏွင္႔ လူမ်ဳိးအက်ဳုိး…အတြက္ ေဆာင္ရြက္ရဦးမည္
ၿဖစ္သည္။ သူမကၽြန္ေတာ္႔ကို မခ်စ္ခဲ႔သင္႔ပါ… သို႔မဟုတ္ …. သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
မေတြ႔ခဲ႔သင္႔ပါ……….အင္း……..
သို႔ေသာ္လည္း………………………………
အခန္း(၆)
အေဆာင္မွာ ေ၀းသင္တက္ရန္အတြက္ ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း…. တစထက္ တစ
မ်ားၿပားလာသည္။ အမ်ားစုကား လမင္းေလးတို႔ နယ္မွ ၿဖစ္ကာ….တခ်ဳိ႔
ေယာက်္ားေလးမ်ားမွာ လမင္းေလးနဲ႔ သိသူ ခင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။ ေယာက်္ားေလး
မိတ္ေဆြ ထားတာကို နားလည္ေပးနိုင္ေသာ္လည္း အလုိလို ကၽြဲၿမီးတိုေနမိသည္
သူတို႔တေတြ ေဟးလား၀ါးလား လုပ္ေနတာၿမင္လွ်င္ စိတ္ထဲက မႊန္းၾကပ္လာၿပီး စိတ္က အလိုလို တိုလာသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ လုံး၀ ဟန္မေဆာင္တတ္….. ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ႔္ မ်က္ႏွာဆူပုပ္ေနတာကို အၿခားသူမ်ား ၿမင္ယုံႏွင္႔ပင္ သိနိဳင္ပါသည္။
ခက္ပါလား………….လမင္းရယ္
မင္းနဲ႔ေတြ႔မွ ငါလည္း အလိုလိုေနရင္ အဘိစာ မစၦရိယ ေတြ ၀င္ေနပါလား
သမုဒယေၾကာင္႔ ဒုကၡၿဖစ္တယ္ဆိုေပမယ္႔ …………
အဲဒီ သမုဒယေလးတစ္မွ်င္ကိုပဲ မက္ေမာစြာ တြယ္မက္မိေနတယ္ေလ………….
ရုံးက ေရာက္လာကတည္းက အခန္းထဲ၀င္ၿပီး အိပ္ေနေပမယ္႔ အိပ္လို႔မေပ်ာ္………..စားလို႔မ၀င္
မ်က္စိမွိတ္ထားေပမယ္႔……….ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလုံးသားကို လမင္းေလးကပဲ ကန္ထရိုက္ဆြဲထားသည္။
ဘာမွုလုပ္လို႔မရတဲ႔ အဆုံး ………စာအုပ္ဆိုင္သြားဖို႔အေဆာင္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ႔သည္…။
ေလွကား၀မွာ လမင္းေလးနဲ႔ေတြ႔စဥ္ လမင္းေလးရဲ႔ မ်က္ႏွာက သိပ္မေကာင္း……….
“ ဘယ္သြားမလို႔လဲ…….”
“ စာအုပ္ဆိုင္သြားမလို႔……….”
“ လိုက္ခဲ႔မယ္………….”
ဒီလိုနဲ႔ လမင္းေလးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ဗာဒံပင္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ႏွစ္ေယာက္အတူတဲြေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ လမင္းေလးကို ခ်စ္ရသည္မွာ ၀လုံးေလးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္၀ုိင္းၿပီး ေတာ္လွၿပီဟု ထင္ေနေသာ ကေလးေလး တစ္ေယာက္လုိပင္ ၿဖစ္ေနသည္။
“ မေန႔က အၾကာၾကီး ေစာင္႔ေနတာ..သူက ေပၚမလာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လုိက္သြားတာ…ၿပန္လာေတာ႔လဲ မေတြ႔ဘူး…. ဘယ္သြားေနတာလဲ “
“လမင္းေလး” ထံမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဒီစကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္…. ေသာကမုန္တိုင္းေတြ
လြင္႔စင္သြားသည္…..ကၽြန္ေတာ္နားထဲသို႔ ပ်ားရည္ၿမစ္တစင္း စီး၀င္သြားခဲ႔သည္…။
သိပ္ခက္ပါလား…လမင္းရယ္
မင္းဟာ ငါ႔ဘ၀ကို လိုသလို ပုံသြင္းနိဳင္တဲ႔
ဖန္ဆင္းရွင္မ်ားလား……မီးေလာင္ပ်ာက်သြားၿပီလုိ႔ ထင္ထားေပမယ္႔
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ တစုံကို မင္းစကားတခြန္းနဲ႔တင္ ၿပန္လည္ေမြးဖြားလာခဲ႔မိသည္။
အခန္း( ၇)
“ကိုယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္……..ကိုယ္႔ကို ၿပန္ခ်စ္ပါ..မင္းကို
ကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႔ လက္တြဲေဖာ္အၿဖစ္ ကိုယ္သတ္မွတ္လိုက္ၿပီ”
ေနရာကား ကန္သာကန္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ေဘာင္…ေမွာင္ရီတေရာ
အခ်ိန္……ထိုစကားစုမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္႔နဳတ္မွ ထြက္သြားမိသည္….ထိုစကားကို
ေၿပာရတာက ႏွလုံးသား၏ လုွံ႔ေဆာ္မွုဳကို ဦးေႏွာက္က မလြန္ဆန္နိဳင္ေသာေၾကာင္႔
ထြက္သြားၿခင္းၿဖစ္သည္။
အရွက္ေတြကို ရင္းထားတဲ႔ စကားတစ္ခြန္း….
ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းမ်ားစြာပါ၀င္တဲ႔ စကားတစ္ခြန္း……
ဟင္႔အင္းဆိုလွ်င္ေတာ႔ ေသလိုက္ဖို႔သာ ေကာင္းသည္…………သို႔ေသာ္……..
လမင္းေလးသည္ ထို႔သို႔ မရက္စက္တတ္ပါ………သူမဆီက စကားတစ္ခြန္း…….မၾကားရခင္ သူမ၏ လက္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဆြဲကိုင္လိုက္မိသည္………ေအာ္
သူမလက္ကေလးမ်ားသည္ နဳးညံ႔ေအးဆက္ရ်္ လွပေနပါသည္……….
ေအာ္……….
ဒီလိုနဲ႔…………ဒီလိုနဲ႔
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္လာခဲ႔သလို ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း သူမၿဖစ္လာခဲ႔သည္။
ခ်စ္ၾကၿပီဆိုေတာ႔လည္း………..ႏွစ္ေယာက္မွ တစ္ဘ၀ဆိုသလို ေန႔လဲမခြဲ ညလည္းမခြာ….
သူမ်ားေတြထက္ ပိုမိုလြန္ကဲ ခ်စ္ၾကသည္… ကၽြန္ေတာ္ ရုံးေနာက္က်လွ်င္ သူမသည္ စိတ္ပူတတ္စၿမဲ… စိတ္ေကာက္တတ္စၿမဲ……………အင္း ………….
ဘာပဲေၿပာေၿပာ……………သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ပါသည္……….အသဲႏွစ္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႔ၾကပါသည္……
ရင္နင္႔ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႔ၾကပါသည္……………………
ခ်စ္သည္………..ခ်စ္ခဲ႔သည္…………..ခ်စ္ခဲ႔ဖူးသည္………….ခ်စ္မိခဲ႔ဖူးပါသည္………………..
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရည္းစာသက္တမ္း ၇ ရက္ေၿမာက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္
နာဂစ္ေဒသ မုန္တိုင္းသင္႔ ၿပည္သူမ်ားထံတြင္ ေသာက္ေရကန္တူးေဖာ္ေရး
စိံမံခ်က္အတြက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ ထြက္ခြာခဲ႔ရသည္… ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔
အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိုင္သမွ် အေကာင္းဆုံး ခ်စ္ၿပခဲ႔ပါသည္….
သူမႏွင္႔ ခြဲခြာေနရစဥ္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေန႔စဥ္လြမ္းဆြတ္ ခဲ႔ရသည္။
ညေန ေနညိဳခ်ိန္တိုင္း သူမကို လြမ္းမိတိုင္း က်ခဲ႔တဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ…..
ညအိပ္ရာ၀င္လွ်င္ လမင္းေလးကို တမ္းတစိတ္နဲ႔ အိပ္ရာ၀င္ခဲ႔သလို……….မနက္အိပ္ရာထလွ်င္လည္း သူမကို တမ္းတစိတ္ၿဖင္႔ အိပ္ရာထဲခဲ႔သည္………..
အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ပင္ပန္းပင္ပန္း………..သူမကို
ခ်စ္တဲ႔စိတ္ၿဖင္႔…………..ကၽြန္ေတာ္ အရာရာကို
အံတုနိုင္ခဲ႔သည္…………………..ေက်ာ္လြာနိုင္ခဲ႔သည္……………………….
နာဂစ္ေဒသတြင္ ေနထိုင္စဥ္အတြင္ အသက္ေဘးႏွင္႔ ခဏခဏ ၾကဳံခဲ႔ရေသာ္လည္း…
ကၽြန္ေတာ္ လုံး၀မေၾကာက္ခဲ႔ပါ…………..ဘယ္ေလာက္ပင္ ၾကမ္းတမ္း….ဘယ္ေလာက္ပင္
ခက္ခဲပါေစ …….ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္………………………။
လမင္းေလးကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္နဲ႔ လူတိုင္းကို ေစတနာထားတတ္လာသည္……….ပိုၿပီး
စာနာတတ္လာသည္…………..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိရာ ေဒသတိုင္းက ၿပည္သူမ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္တတ္နိုင္သမ်ွ ေဆး၀ါးကုသေပးခဲ႔သည္…………… ကုသမူမွန္သမွ်ကို အခမဲ႔
ကုသေပးခဲ႔သည္………………..ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ရတိုင္း လမင္းေလးဆီသို႔
ဖုန္းေခၚခဲ႔ေသာ္လည္း………..လမင္းေလး တခါမွ
လာေရာက္မကိုင္ခဲ႔ပါ……………..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိရာ ေနရာသည္ ဧရာ၀တီတိုင္း
ဘုိကေလးၿမိဳ႔နယ္ မိန္းမလွကၽြန္းေအာက္ပိုင္းတြင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔
ဖုန္းလည္းမရွိ…..ဘာမွ မရွိ…ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းလြန္ေသာ
ေနရာေဒသၿဖစ္သည္…………………………………..
သို႔ေသာ္…………ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔သည္……….
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ၿမင္စြာ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ပါသည္………………………
တာ၀န္မ်ားၿပီးဆုံးရ်္ ခြင္႔တလ ရေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိဇာတိ
ေမြးရပ္ေၿမသို႔ မၿပန္ေသးပဲ…….မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ေၿခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါသည္………………….
ေအာ္……………ေၿခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါ၏။ ။
Xxxxx xx x x xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဇာတ္သိမ္း
သို႔ေသာ္…
သူမသည္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ မဲ႔စြာၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ထားရစ္ခဲ႔ပါသည္…
ကၽြန္ေတာ္နွင္႔ ေ၀းကြာေနစဥ္အတြင္း သူမသည္ အၿခားတစ္ေယာက္ကို အေၿဖေပးခဲ႔သည္။
ကၽြန္ေတာ္ သူမကို လြမ္းဆြတ္ေနစဥ္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူမသည္ အၿခားတစ္ေယာက္၏
ရင္ခြင္၀ယ္ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ၾကည္ႏူးေနခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါသည္။ ရင္နင္႔ ေၾကကြဲစြာၿဖင္႔ ေၾကနပ္ေနပါသည္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမဘ၀ထဲမွ တၿဖည္းၿဖည္းမွဳန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔လိမ္႔မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင္႔ပါသည္.။
သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား အမွားမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ႔ပါသည္…………..
ေသခ်ာသည္မွာ ထိုအမွားမ်ားကို သူမၿပဳလုပ္ခဲ႔တာ မဟုတ္ခဲ႔သလို
ကၽြန္ေတာ္ၿပဳလုပ္ခဲ႔တာလည္း မဟုတ္ပါ………..လူတကာေၿပာသလို ဖူးစာလို႔ပဲ
ပုံခ်လက္ညွိဳးထိုးၿပပါမည္………သို႔ေသာ္
ထိုသုိ႔ၿပဳလုပ္ၿခင္းသည္လည္းမတရားပါ…………………. မတရားဟု ထင္ပါသည္
ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္မူလြဲမွားစြာၿဖင္႔ ေ၀းသြားခဲ႔ပါသည္…….
သူမက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားခဲ႔သလား………..ကၽြန္ေတာ္ကပဲထားခဲ႔သလား……..ဆိုတာကို
ယေန႔အထိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေၿဖရွာလို႔ မေတြ႔ေသးပါ……..သို႔ေသာ္……..အခုခ်ိန္မွာ
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ အေ၀းဆုံးတစ္ေနရာတြင္ တည္ရွိေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္။
အခုခ်ိန္ သူမကၽြန္ေတာ္႔ကို လြမ္းေနမွာလား………..
ေမ႔ေနၿပီး တၿခားတေယာက္ရဲ႔ ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီလား…………….
ကၽြန္ေတာ္လုံး၀မသိခ်င္ေတာ႔ပါ……….သိဖို႔လည္း မလိုအပ္ဟု ထင္ပါသည္………..
ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔ သူမကို ယေန႔ထိ ခ်စ္ေနဆဲဆိုတာပဲ ၿဖစ္သည္………….
သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ေန႔စြဲေလး………….၁၄.၉.၀၉
သူမကို ကၽြန္ေတာ္႔ ခ်စ္ခြင္႔ပန္ခဲ႔တဲ႔………………..၂၂.၉.၀၉
ကၽြန္ေတာ္ခရီးထြက္ခဲ႔တဲ႔ ….၂၉.၉.၀၉
ကၽြန္ေတာ္ ခြင္႔နဲ႔ၿပန္လာတဲ႔……၁၆.၁၀.၀၉
ေနာက္ ေနာက္ဆုံးေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ၂၃.၁.၁၀
ထိုေန႔စြဲမ်ားကို ယေန႔ထိ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္ရဆဲပါ…..ေနာက္
ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ အၿမဲပါတတ္တဲ႔
သူမဓါတ္ပုံေလးမ်ား….အင္း….ကၽြန္ေတာ္သူမကို အခုထက္ထိ ခ်စ္ေနဆဲဆိုတာ
ေသခ်ာပါတယ္……ေသခ်ာေလာက္ပါတယ္…………….
• ေမ႔တတ္ခ်င္သည္
• ၿမင္လည္းမသိ ၾကည္႔လည္းမေတြ႔
• မေအာက္ေမ႔တမ္း မစြဲလမ္းေၾကး
• အေတြးထဲမွာလည္း သူမရွိခ်င္….
ကၽြန္ေတာ္သူမကို ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀လမ္းမွာ အတူေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔
ေခၚခဲ႔သည္………..။အတူတူ ဘ၀ကို ရင္ဆိုၿဖတ္သန္းဖို႔ အိပ္မက္ေတြ အတူတူ
တူးေဖာ္ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာမ်ားသည္ ယခုအခါ အိပ္မက္မ်ားပင္
ၿဖစ္သြားပါေတာ႔သည္။
ခြဲခြာရစဥ္ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ရူးမတတ္ ခံစားခဲ႔ရပါသည္။ … ကၽြန္ေတာ္
သူမကို လြမ္းေသာေၾကာင္႔ မငိုပါ…. ဒါေပမယ္႔ မ်က္ရည္က်ခဲ႔မိပါသည္။ အင္း…
မ်က္ရည္က်မိခဲ႔ပါ၏….
ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမသည္လည္း သူမဘ၀ႏွင္႔ သူမ ေပ်ာ္ရြင္ေနေလာက္ပါၿပီ…
သူမဘ၀သစ္တြင္ အခ်စ္သစ္ႏွင္႔ အေၿခက်ၿပီး….
ေအာ္… ေပ်ာ္ေမႊ႔ေနေလာက္ၿပီ…..
ကၽြန္ေတာ္ကသာ ခြင္႔ရတိုင္း … မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ၿပန္ၿဖစ္ခဲ႔သည္…………………..
သူမကို ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းပါ….. မုန္းဖို႔လည္း မၾကိဳးစားပါ…………..ေမ႔ဖို႔လည္း မၾကိဳးစားပါ………..
သူမကို ခ်စ္ခဲ႔ၿခင္းသည္….. သူမကို မုန္းဖို႔ ေမ႔ဖို႔ ခ်စ္ခဲ႔တာမွ မဟုတ္တာ….
မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္တိုင္း သူမကို ခ်စ္ခြင္႔ပန္ခဲ႔ရာ… ကန္သာကန္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ ေဘာက္ေပါင္ေပၚမွာ……………..
ကၽြန္ေတာ္ တေယာက္တည္း…………………………
ည…. ညဆို ၾကယ္ေလးေတြကို နံပါတ္စဥ္ တပ္ေပးေနမိသည္……………
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား……………………
ေန႔… ေန႔ဆိုလည္း…. တိမ္ေလးေတြကို ေရတြက္ေနမိသည္………..
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား………….
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား…………
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား…………….
ဒိီလိုနဲ႔ ေန႔ကို လစားၿပီး… အခ်ိန္ေတြ႔သာ တေရြ႔ေရြ႔ ကုန္ဆုံးလာခဲ႔သည္…..
ခြင္႔ရက္ေစ႔၍ မေကြးၿမိဳ႔မွ ၿပန္လာခဲ႔သည္…. လမင္းေလးကို မေတြ႔ခဲ႔ပါ….
ဘယ္ေတာ႔မွ ၿပန္မဆုံနိုင္မွန္လည္း သိပါသည္……………မဆုံသင္႔ေတာ႔မွန္းလည္း သိပါသည္………ဒါေပမယ္႔ လြမ္းမိပါသည္…. လြမ္းမိပါ၏…..
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ…………..
အခ်စ္ဆိုတာ ဆုံစည္းခြင္႔ ရမွ ၿဖစ္ခြင္႔ ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး… လမင္းရယ္
မဆုံစည္းရလည္း ခ်စ္လို႔ရတာပဲေလ……….မဟုတ္ဘူးလား………
ဒီေတာ႔………..
မင္း………ကိုယ္႔ အနားမွာ ရွိသည္ၿဖစ္ေစ… မရွိသည္ၿဖစ္ေစ……..
ကိုယ္ကေတာ႔ တသက္လုံး မင္းကို ခ်စ္လို႔သြားမွာပါပဲေလ…………………………..
ေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတုိင္ေလးကို နာမည္ေပးလိုက္ၾကရေအာင္
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေလာက္ ေျပာျပပါရေစ။
ဒီပံုျပင္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိပါသည္။
လူဆုိတာ တစ္ေယာက္ထည္း ေနလုိ႕ မရဘူး။ အသုိင္းအဝုိင္း၊ အေပါင္းအသင္းနဲ႕
ေနရတယ္။ အနည္းဆံုး ကုိယ့္မိသားစုနဲ႕ ေပါင္းရတယ္။ သင္းရတယ္။ အၿမဲတမ္းထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အဆင္မေျပမွဳေတြ၊ ျပႆနာေတြ၊
အားမလုိအားမရျဖစ္မွဳေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးဟာ
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႕ တစ္ခုအၾကား၊ မိဘနဲ႕ သားသမီးအၾကား၊ ဆရာနဲ႕ တပည့္အၾကား၊
လင္မယား ႏွစ္ေယာက္အၾကား၊ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ ထားသင့္ထားအပ္တဲ့
အေတြးတစ္ခုကုိ ေပးပါလိမ့္မယ္။
*********
တစ္ခါတုန္းက……….
အလင္းမရွိဘဲ ေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတုိင္ကေလး (၅)တုိင္
ရွိတယ္။ အဲဒီ ဖေယာင္းတုိင္ေတြမွာ အလင္းကုိယ္စီနဲ႕ေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္
(၅)တုိင္ရဲ႕ အလင္းအားေၾကာင့္ ေမွာင္မည္းေနတဲ့အခန္းဟာ လင္းထိန္ေနေတာ့တယ္။
ဒီအခန္းထဲကုိ ေလေျပေပ်ာ့ေလး တုိက္ခတ္ေနသတဲ့။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလဟာ
ျပင္းသြားလုိက္၊ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလဟာ ၿငိမ္သြားလုိက္နဲ႕ေပ့ါ။
ေလတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ ဖေယာင္းတုိင္ေလး တစ္တုိင္ မီးၿငိမ္းသြားတယ္။ အခန္းဟာ
အလင္းအား နည္းနည္း ေလ်ာ့သြားတယ္။ အဲ့ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကို ``အခ်စ္`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။ ``အခ်စ္ဆုိတဲ့ အလင္းအားေလး`` ေလ်ာ့သြားေတာ့ အခန္းဟာ
နည္းနည္းေလး ေမွာင္သြားတယ္။
ေနာက္ထပ္ ေလအေဝွ႕မွာ ဒုတိယ ဖေယာင္းတုိင္ေလး မီးၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ အဲဒီ
ဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိ ``သံေယာဇဥ္`` လုိ႕ နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။ ဒီအခန္းထဲမွာ
``အခ်စ္`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္၊ ``သံေယာဇဥ္`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္
မရွိေတာ့ဘူး။ အခန္းဟာ အေမွာင္ထု ႀကီးစုိးလာေတာ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႕ ေနာက္ထပ္ ```ေလတစ္ခ်က္`` အေဝ့မွာ တတိယ ဖေယာင္းတုိင္ေလး
ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ အဲဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိ ``ေမတၱာတရား`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
ဒီလုိပဲ… ေနာက္ထပ္ ေလအေဝ့တစ္ခ်က္မွာ စတုတၳဖေယာင္းတုိင္ေလး
ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိေတာ့ ``ကရုဏာ တရား`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
ဖေယာင္းတုိင္ (၅) တုိင္ အလင္းအားရွိတဲ့ ဒီအခန္းဟာ ဖေယာင္းတုိင္
(၁)တုိင္မွ်သာ အလင္းအားရွိေတာ့တယ္။ ဒီေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ
ေလအေဝ့မွာ မီးညြန္႕ကေလးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္ ဒီတစ္ခန္းလံုး
ေမွာင္မည္းသြားေတာ့ မွာပါပဲ။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီအခန္းထဲကုိ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
``အခန္းႀကီးက ေမွာင္းမည္းေနတာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္ေလးတစ္တုိင္
လင္းေနေသးလုိ႕``
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဖေယာင္းတုိင္ရဲ႕ မီးညြန္႕ကုိ လက္ဝါးေလးနဲ႕ ကာလုိက္တယ္။
အလင္းေရာင္ မိွန္ပ်ပ်ေအာက္မွာ မီးၿငိမ္းေနတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ (၄)တုိင္ကုိ
ေတြ႕သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပဲ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ရဲ႕
မီးညြန္႕ကုိကူးၿပီး မီးၿငိမ္းသြားခဲ့တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြကုိ
မီးကူးေပးလုိက္တယ္။ ဒီအခန္းက အရင္အတုိင္းပဲ ျပန္ၿပီး
လင္းထိန္သြားပါေတာ့တယ္။
**********
စာဖတ္သူကို ေမးပါရေစ……
ဒီေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ၾကရေအာင္။ စာဖတ္သူလည္း ႀကိဳက္သလုိ နာမည္ေပးပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေပးထားတဲ့ နာမည္ေလးေတာ့ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ဆံုး
ဖေယာင္းတုိင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကုိ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ ဖေယာင္းတုိင္``
လုိ႕ နာမည္ေပးထားတယ္။
ေတြးၾကည့္ရေအာင္။
လူတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္အၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ`` ဆုိတဲ့
အလင္းအား ရွိတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ ရွိေနေသးရင္ ``အခ်စ္``ဆုိတာ
ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ``သံေယာဇဥ္`` ဆုိတာ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ``ေမတၱာတရား၊
ကရုဏာတရား``ေတြ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ`` ဆုိတဲ့
ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္… အခန္းႀကီး ေမွာင္မည္းသြားသလုိ
အခ်စ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ ကရုဏာတရားေတြ ျပန္ျဖစ္ဖုိ႕
မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။ လူ႕ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရလည္း ပ်က္စီးသြားေတာ့မွာပါပဲ။
မိသားစု အခ်င္းခ်င္းအၾကားမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ၊
ေမာင္ႏွ္မႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ၊ လင္းမယားႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ၊
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႕ တစ္ခုအၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ``ဆုိတဲ့
ဖေယာင္းတုိင္ေလး လင္းေနဖုိ႕ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ
မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္… လူမွဳဆက္ဆံေရးရဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ သဘာဝကုိ
ခံစားနည္းလည္ႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ရွိရင္ ေပ်ာ္စရာ
သိပ္ေကာကင္းမွာပဲ။
မိဘအေပၚမွာ နားလည္ေပးတက္တဲ့ သားသမီးေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရတဲ့ မိသားစုဟာ
ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ ဒီလုိပါပဲ နားလည္ေပးတက္တဲ့၊ စာနာေပးတက္တဲ့ မိဘေတြရဲ႕
သားသမီးျဖစ္ခြင့္ရရင္လည္း ေပ်ာ္စရာပါပဲေနာ္။
ကုိယ့္ကုိ နားလည္ေပးတဲ့၊ စာနာေပးတဲ့ ခ်စ္သူနဲ႕သာ အတူေနခြင့္ရရင္
အခ်စ္ဆုိတာ ေပ်ာ္စရာပဲလုိ႕ ခံစားမိမွာပါ။
အျပန္အလွန္ နားလည္ေပးတဲ့၊ စာနာေပးတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
ဝန္းက်င္းမွာရွိခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လူ႕ေဘာင္ေလာကႀကီးဟာ ဒီထက္ပုိၿပီး
သာယာလာပါမယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းလာပါမယ္။ တုိးတက္လာပါမယ္။ ေပ်ာ္စရာလည္း
ေကာင္းလာပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာမွာ မဆုိ ``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ``
အျပန္အလွန္ရွိၾကမယ္ဆုိရင္ ေလာကႀကီးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမွာပါ။
ဒါေပမယ့္….
``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ `` ကုိေတာ့ အလြဲသံုးစား မလုပ္သင့္ဘူးေနာ္။
``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ကုိ အခြင့္ေကာင္းမယူသင့္ဘူး။
``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ကုိ တန္ဖုိးမဲ့ေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူးေနာ္။
စာဖတ္သူလည္း ေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတုိင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကုိ ဘယ္လုိမ်ား မွည့္ေခၚခ်င္ပါသလဲ။
ဒီပံုျပင္ေလးကို ဖတ္ၿပီး….
``ခ်စ္သူေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိသားစုေတြ၊ လူသားေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြ``
ရဲ႕ၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ကေလးနဲ႕ ``
အခ်စ္ေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ ကရုဏာတရားေတြ`` ျပန္ၿပီး
ရွင္သန္ထြန္းလင္းၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳလုိုက္ပါတယ္။
မင္းသို႔ တမ္းခ်င္း
(တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္)
ဒီပံုျပင္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိပါသည္။
လူဆုိတာ တစ္ေယာက္ထည္း ေနလုိ႕ မရဘူး။ အသုိင္းအဝုိင္း၊ အေပါင္းအသင္းနဲ႕
ေနရတယ္။ အနည္းဆံုး ကုိယ့္မိသားစုနဲ႕ ေပါင္းရတယ္။ သင္းရတယ္။ အၿမဲတမ္းထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အဆင္မေျပမွဳေတြ၊ ျပႆနာေတြ၊
အားမလုိအားမရျဖစ္မွဳေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးဟာ
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႕ တစ္ခုအၾကား၊ မိဘနဲ႕ သားသမီးအၾကား၊ ဆရာနဲ႕ တပည့္အၾကား၊
လင္မယား ႏွစ္ေယာက္အၾကား၊ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ ထားသင့္ထားအပ္တဲ့
အေတြးတစ္ခုကုိ ေပးပါလိမ့္မယ္။
*********
တစ္ခါတုန္းက……….
အလင္းမရွိဘဲ ေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတုိင္ကေလး (၅)တုိင္
ရွိတယ္။ အဲဒီ ဖေယာင္းတုိင္ေတြမွာ အလင္းကုိယ္စီနဲ႕ေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္
(၅)တုိင္ရဲ႕ အလင္းအားေၾကာင့္ ေမွာင္မည္းေနတဲ့အခန္းဟာ လင္းထိန္ေနေတာ့တယ္။
ဒီအခန္းထဲကုိ ေလေျပေပ်ာ့ေလး တုိက္ခတ္ေနသတဲ့။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလဟာ
ျပင္းသြားလုိက္၊ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလဟာ ၿငိမ္သြားလုိက္နဲ႕ေပ့ါ။
ေလတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ ဖေယာင္းတုိင္ေလး တစ္တုိင္ မီးၿငိမ္းသြားတယ္။ အခန္းဟာ
အလင္းအား နည္းနည္း ေလ်ာ့သြားတယ္။ အဲ့ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကို ``အခ်စ္`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။ ``အခ်စ္ဆုိတဲ့ အလင္းအားေလး`` ေလ်ာ့သြားေတာ့ အခန္းဟာ
နည္းနည္းေလး ေမွာင္သြားတယ္။
ေနာက္ထပ္ ေလအေဝွ႕မွာ ဒုတိယ ဖေယာင္းတုိင္ေလး မီးၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ အဲဒီ
ဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိ ``သံေယာဇဥ္`` လုိ႕ နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။ ဒီအခန္းထဲမွာ
``အခ်စ္`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္၊ ``သံေယာဇဥ္`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္
မရွိေတာ့ဘူး။ အခန္းဟာ အေမွာင္ထု ႀကီးစုိးလာေတာ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႕ ေနာက္ထပ္ ```ေလတစ္ခ်က္`` အေဝ့မွာ တတိယ ဖေယာင္းတုိင္ေလး
ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ အဲဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိ ``ေမတၱာတရား`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
ဒီလုိပဲ… ေနာက္ထပ္ ေလအေဝ့တစ္ခ်က္မွာ စတုတၳဖေယာင္းတုိင္ေလး
ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိေတာ့ ``ကရုဏာ တရား`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
ဖေယာင္းတုိင္ (၅) တုိင္ အလင္းအားရွိတဲ့ ဒီအခန္းဟာ ဖေယာင္းတုိင္
(၁)တုိင္မွ်သာ အလင္းအားရွိေတာ့တယ္။ ဒီေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ
ေလအေဝ့မွာ မီးညြန္႕ကေလးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္ ဒီတစ္ခန္းလံုး
ေမွာင္မည္းသြားေတာ့ မွာပါပဲ။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီအခန္းထဲကုိ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
``အခန္းႀကီးက ေမွာင္းမည္းေနတာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္ေလးတစ္တုိင္
လင္းေနေသးလုိ႕``
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဖေယာင္းတုိင္ရဲ႕ မီးညြန္႕ကုိ လက္ဝါးေလးနဲ႕ ကာလုိက္တယ္။
အလင္းေရာင္ မိွန္ပ်ပ်ေအာက္မွာ မီးၿငိမ္းေနတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ (၄)တုိင္ကုိ
ေတြ႕သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပဲ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ရဲ႕
မီးညြန္႕ကုိကူးၿပီး မီးၿငိမ္းသြားခဲ့တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြကုိ
မီးကူးေပးလုိက္တယ္။ ဒီအခန္းက အရင္အတုိင္းပဲ ျပန္ၿပီး
လင္းထိန္သြားပါေတာ့တယ္။
**********
စာဖတ္သူကို ေမးပါရေစ……
ဒီေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ၾကရေအာင္။ စာဖတ္သူလည္း ႀကိဳက္သလုိ နာမည္ေပးပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေပးထားတဲ့ နာမည္ေလးေတာ့ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ဆံုး
ဖေယာင္းတုိင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကုိ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ ဖေယာင္းတုိင္``
လုိ႕ နာမည္ေပးထားတယ္။
ေတြးၾကည့္ရေအာင္။
လူတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္အၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ`` ဆုိတဲ့
အလင္းအား ရွိတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ ရွိေနေသးရင္ ``အခ်စ္``ဆုိတာ
ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ``သံေယာဇဥ္`` ဆုိတာ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ``ေမတၱာတရား၊
ကရုဏာတရား``ေတြ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ`` ဆုိတဲ့
ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္… အခန္းႀကီး ေမွာင္မည္းသြားသလုိ
အခ်စ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ ကရုဏာတရားေတြ ျပန္ျဖစ္ဖုိ႕
မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။ လူ႕ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရလည္း ပ်က္စီးသြားေတာ့မွာပါပဲ။
မိသားစု အခ်င္းခ်င္းအၾကားမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ၊
ေမာင္ႏွ္မႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ၊ လင္းမယားႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ၊
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႕ တစ္ခုအၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ``ဆုိတဲ့
ဖေယာင္းတုိင္ေလး လင္းေနဖုိ႕ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ
မီးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္… လူမွဳဆက္ဆံေရးရဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ သဘာဝကုိ
ခံစားနည္းလည္ႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ရွိရင္ ေပ်ာ္စရာ
သိပ္ေကာကင္းမွာပဲ။
မိဘအေပၚမွာ နားလည္ေပးတက္တဲ့ သားသမီးေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရတဲ့ မိသားစုဟာ
ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ ဒီလုိပါပဲ နားလည္ေပးတက္တဲ့၊ စာနာေပးတက္တဲ့ မိဘေတြရဲ႕
သားသမီးျဖစ္ခြင့္ရရင္လည္း ေပ်ာ္စရာပါပဲေနာ္။
ကုိယ့္ကုိ နားလည္ေပးတဲ့၊ စာနာေပးတဲ့ ခ်စ္သူနဲ႕သာ အတူေနခြင့္ရရင္
အခ်စ္ဆုိတာ ေပ်ာ္စရာပဲလုိ႕ ခံစားမိမွာပါ။
အျပန္အလွန္ နားလည္ေပးတဲ့၊ စာနာေပးတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
ဝန္းက်င္းမွာရွိခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လူ႕ေဘာင္ေလာကႀကီးဟာ ဒီထက္ပုိၿပီး
သာယာလာပါမယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းလာပါမယ္။ တုိးတက္လာပါမယ္။ ေပ်ာ္စရာလည္း
ေကာင္းလာပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာမွာ မဆုိ ``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ``
အျပန္အလွန္ရွိၾကမယ္ဆုိရင္ ေလာကႀကီးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမွာပါ။
ဒါေပမယ့္….
``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ `` ကုိေတာ့ အလြဲသံုးစား မလုပ္သင့္ဘူးေနာ္။
``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ကုိ အခြင့္ေကာင္းမယူသင့္ဘူး။
``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ကုိ တန္ဖုိးမဲ့ေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူးေနာ္။
စာဖတ္သူလည္း ေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတုိင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကုိ ဘယ္လုိမ်ား မွည့္ေခၚခ်င္ပါသလဲ။
ဒီပံုျပင္ေလးကို ဖတ္ၿပီး….
``ခ်စ္သူေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိသားစုေတြ၊ လူသားေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြ``
ရဲ႕ၾကားမွာ ``နားလည္ေပးမွဳနဲ႕ စာနာေပးမွဳ`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ကေလးနဲ႕ ``
အခ်စ္ေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ၊ ကရုဏာတရားေတြ`` ျပန္ၿပီး
ရွင္သန္ထြန္းလင္းၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳလုိုက္ပါတယ္။
မင္းသို႔ တမ္းခ်င္း
(တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္)
အခ်စ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္
အခ်စ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္
ငါေပ်ာ္ခဲ့တယ္
နင့္ရဲ့ အခ်စ္ေႀကာင့္ေလ...
ငါ၀မ္းနည္းခဲ့တယ္
နင္လွည့္စားလုိ့ေလ...
ငါမထင္ခဲ့ဘူး
နင္လွည့္စားမယ္လုိ့ေလ...
ငါ့ကို ခ်စ္ရင္ပြင့္လင္းေပးပါဟာ...
အခ်စ္အတုေတာ့ ငါမလုိလား
ငါ့ထက္ ခ်စ္ရမဲ့သူ
နင့္မွာရွိရင္ ေျပာပါ...
ငါနားလည္ေပးမယ္
မပြင့္လင္းတဲ့ အခ်စ္နဲ့ေတာ့
ငါ့ကို မလွည့္စားနဲ့...
အခ်စ္ေတြကို တန္ဖုိးထားပါ
အခ်စ္တုနဲ့ မလွည့္စားပါနဲ့
နင္လွည့္စား ရင္ငါရူးလိမ့္မယ္...
ငါအခုခ်ိန္ထိ
မသိခဲ့ဘူး အျဖစ္မွန္ကို...
ငါ့ကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာလား
အခ်စ္တုနဲ့ လွည့္စားတာလား
နင္ ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ေနတာလား
ငါသိခ်င္ေနျပီ...
အခ်စ္ကို တန္ဖုိ့ထားသူငါ
အခုေတာ့ အခ်စ္ တုလား အစစ္လား မသိပဲ
ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ့ လမ္းမွားေတြ ငါဆက္ေလွ်ာက္ေနတယ္...
နင့္အခ်စ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ငါ့အတြက္
အစစ္လား အတုလား
ငါသိခ်င္တယ္ဟာ...
ငါေပ်ာ္ခဲ့တယ္
နင့္ရဲ့ အခ်စ္ေႀကာင့္ေလ...
ငါ၀မ္းနည္းခဲ့တယ္
နင္လွည့္စားလုိ့ေလ...
ငါမထင္ခဲ့ဘူး
နင္လွည့္စားမယ္လုိ့ေလ...
ငါ့ကို ခ်စ္ရင္ပြင့္လင္းေပးပါဟာ...
အခ်စ္အတုေတာ့ ငါမလုိလား
ငါ့ထက္ ခ်စ္ရမဲ့သူ
နင့္မွာရွိရင္ ေျပာပါ...
ငါနားလည္ေပးမယ္
မပြင့္လင္းတဲ့ အခ်စ္နဲ့ေတာ့
ငါ့ကို မလွည့္စားနဲ့...
အခ်စ္ေတြကို တန္ဖုိးထားပါ
အခ်စ္တုနဲ့ မလွည့္စားပါနဲ့
နင္လွည့္စား ရင္ငါရူးလိမ့္မယ္...
ငါအခုခ်ိန္ထိ
မသိခဲ့ဘူး အျဖစ္မွန္ကို...
ငါ့ကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာလား
အခ်စ္တုနဲ့ လွည့္စားတာလား
နင္ ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ေနတာလား
ငါသိခ်င္ေနျပီ...
အခ်စ္ကို တန္ဖုိ့ထားသူငါ
အခုေတာ့ အခ်စ္ တုလား အစစ္လား မသိပဲ
ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ့ လမ္းမွားေတြ ငါဆက္ေလွ်ာက္ေနတယ္...
နင့္အခ်စ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ငါ့အတြက္
အစစ္လား အတုလား
ငါသိခ်င္တယ္ဟာ...
ကံဆိုတဲ့ သစ္ပင္
လူတုိင္း မိမိအတြက္ မိမိ သစ္ပင္ကိုမိမိ စိုက္ပ်ိဳးေနၾကတယ္..သတိမထားမိၾကလို႔သာ မသိၾကတာပါ..သစ္ပင္ဆိုတာ အမ်ားၾကီးရွိတယ္.. ေညာင္ပင္. အုန္းပင္ ႏြယ္ပင္.အစရွိသၿဖင့္ အမ်ားၾကီးရွိၾကတယ္.ဒါေပမဲ့ သက္တမ္းခ်င္းေတာ့ကြာၿခားၾကတယ္.. တခ်ိဳ႔သစ္ပင္ေတြဆို သက္တမ္းႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွင္သန္ၾကသလို တခ်ိဳ႔ဆို သက္တမ္းတိုၾကတယ္..ဥပမာ. မုန္ညင္းပင္လုိမ်ိဳးေပါ့.. လူေတြဟာ ေန႔တိုင္း ကံကိုအေၾကာင္းၿပဳၿပီး ကုသိုလ္ အကုသိုလ္
ေတြကိုေန႔စဥ္ ၿပဳေနၾကတယ္.. အဲဒါ ကံဆိုတဲ့ သစ္ပင္ကို ေန႔တိုင္းစိုက္ေနၾကတာနဲ႔တူတယ္...ကုသိုလ္ကံနဲ႔ အကုသိုလ္ကံ
ဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုရင္. ကုသိုလ္ကံကိုၿပဳလုပ္တာ အပင္ၾကီးေတြကိုစိုက္တာနဲ႔တူတယ္..အကုသိုလ္ကံ ကိုၿပဳလုပ္တာ အပင္ငယ္ေလးေတြစိုက္တာနဲ႔တူတယ္.. အပင္ၾကီးေတြဟာ စိုက္တဲ့အခါခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးေက်းဇူးမခံစားရပါဘူး.ဥပမာ
အုန္းပင္. ဒူးရင္းသီးပင္ . ေညာင္ပင္ စတဲ့အပင္မ်ိဳးေတြပါ.စပါးပင္.မုန္ညင္းပင္ ပဲပင္ေပါက္ပင္ အစရွိတဲ့ အပင္ငယ္ေလးေတြၾကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းစိုက္ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာ စားလို႔သံုးလို႔ရတယ္...မတူတာက အပင္ၾကီးေတြကၾကီးတဲ့အခါ အခ်ိန္ၾကာၿမင့္စြာ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားလို႔ရတယ္....
ကုသုိလ္ကံဆိုတာ အပင္ၾကီးေတြစိုက္ထားခဲ့တာနဲ႔တူပါတယ္...
အကုသိုလ္ကံဆိုတာ အပင္ငယ္ေလးေတြစိုက္ထားခဲ့တာနဲ႔တူပါတယ္......
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကံလုပ္ရင္ ခ်က္ခ်င္းၿဖစ္ၿပီး.....ေကာင္းမႈလုပ္ရင္ခ်က္ခ်င္း မၿဖစ္ဘူးဆိုတာကို...နားလည္ႏိုင္ၿပီး
ကံသံုးပါးကို လံုေအာင္ထိန္းလို႔ အပင္ၾကီးေတြစိုက္ၿပီး....အခ်ိန္ၾကာၿမင့္စြာ. အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားႏိုိင္ၾကပါေစ.......
ေတြကိုေန႔စဥ္ ၿပဳေနၾကတယ္.. အဲဒါ ကံဆိုတဲ့ သစ္ပင္ကို ေန႔တိုင္းစိုက္ေနၾကတာနဲ႔တူတယ္...ကုသိုလ္ကံနဲ႔ အကုသိုလ္ကံ
ဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုရင္. ကုသိုလ္ကံကိုၿပဳလုပ္တာ အပင္ၾကီးေတြကိုစိုက္တာနဲ႔တူတယ္..အကုသိုလ္ကံ ကိုၿပဳလုပ္တာ အပင္ငယ္ေလးေတြစိုက္တာနဲ႔တူတယ္.. အပင္ၾကီးေတြဟာ စိုက္တဲ့အခါခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးေက်းဇူးမခံစားရပါဘူး.ဥပမာ
အုန္းပင္. ဒူးရင္းသီးပင္ . ေညာင္ပင္ စတဲ့အပင္မ်ိဳးေတြပါ.စပါးပင္.မုန္ညင္းပင္ ပဲပင္ေပါက္ပင္ အစရွိတဲ့ အပင္ငယ္ေလးေတြၾကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းစိုက္ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာ စားလို႔သံုးလို႔ရတယ္...မတူတာက အပင္ၾကီးေတြကၾကီးတဲ့အခါ အခ်ိန္ၾကာၿမင့္စြာ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားလို႔ရတယ္....
ကုသုိလ္ကံဆိုတာ အပင္ၾကီးေတြစိုက္ထားခဲ့တာနဲ႔တူပါတယ္...
အကုသိုလ္ကံဆိုတာ အပင္ငယ္ေလးေတြစိုက္ထားခဲ့တာနဲ႔တူပါတယ္......
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကံလုပ္ရင္ ခ်က္ခ်င္းၿဖစ္ၿပီး.....ေကာင္းမႈလုပ္ရင္ခ်က္ခ်င္း မၿဖစ္ဘူးဆိုတာကို...နားလည္ႏိုင္ၿပီး
ကံသံုးပါးကို လံုေအာင္ထိန္းလို႔ အပင္ၾကီးေတြစိုက္ၿပီး....အခ်ိန္ၾကာၿမင့္စြာ. အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားႏိုိင္ၾကပါေစ.......
အခ်စ္
အရင္ ခ်စ္ခဲ့ႀကတာ
ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ
ငါသိတယ္ နင္ခ်စ္ေနေသးတယ္...
ငါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းသိတယ္
နင့္ကို ခ်စ္ေနေသးတယ္...
ဘယ္လုိေႀကာင့္ ေ၀းဖုိ့ျဖစ္လာတာ
ငါမသိခဲ့ဘူး...
ဘယ္လုိေႀကာင့္ပဲ
ငါတုိ့ ေ၀းသြားေ၀းသြား
ငါ့အခ်စ္ကုိ ငါတန္ဖုိးထားတယ္...
နင္ဘယ္သူနဲ့ပဲ ခ်က္ခ်က္
ငါ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး...
ငါနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တဲ့ ငါ့အခ်စ္
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ခဲ့ျပီေလ...
ငါ့ အခ်စ္ကို နင္သိတဲ့ တစ္ေန့
နင္ ငါ့လုိ ခံစား မေနရပါေစနဲ့...
နင္ ဘယ္သူနဲ့ တြဲတြဲ
ငါမျမင္ေအာင္ ေနပါ့မယ္...
နင္လုပ္သလုိေတာ့ ငါမလုပ္တတ္
ငါ မတြဲ တတ္ ငါမခ်စ္တတ္ဘူးေလ...
ဒါေပမဲ့ငါ့အခ်စ္က ငါ့အတြက္
တန္းဖုိး အရွိဆံုးပဲ...
နင္မရွိပဲ ေနလုိ့မရေတာ့ဘူး
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ဘ၀ ...
ငါရေအာင္ျပန္ရပ္တည္မယ္
နင့္ကို ခ်စ္တဲ့ငါ့အခ်စ္ နဲ့ ငါရပ္တည္ေနမယ္....
ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ေတြကို နင္နားလည္လာတဲ့ တစ္ေန ့ေန ့ကို...
ငါ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္....
အခ်ိန္ေတာ့ မေႏွာင္းေစနဲ့...
အခ်ိန္ႀကာလုိ့ ငါ့အခ်စ္ေတြ တည္ျငိမ္လာရင္
နင္ျပန္လာလည္း ငါမလြမ္းတတ္ေတာ့မွာ
ဆိုးရြံ ့ေလ ....
ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ
ငါသိတယ္ နင္ခ်စ္ေနေသးတယ္...
ငါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းသိတယ္
နင့္ကို ခ်စ္ေနေသးတယ္...
ဘယ္လုိေႀကာင့္ ေ၀းဖုိ့ျဖစ္လာတာ
ငါမသိခဲ့ဘူး...
ဘယ္လုိေႀကာင့္ပဲ
ငါတုိ့ ေ၀းသြားေ၀းသြား
ငါ့အခ်စ္ကုိ ငါတန္ဖုိးထားတယ္...
နင္ဘယ္သူနဲ့ပဲ ခ်က္ခ်က္
ငါ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး...
ငါနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တဲ့ ငါ့အခ်စ္
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ခဲ့ျပီေလ...
ငါ့ အခ်စ္ကို နင္သိတဲ့ တစ္ေန့
နင္ ငါ့လုိ ခံစား မေနရပါေစနဲ့...
နင္ ဘယ္သူနဲ့ တြဲတြဲ
ငါမျမင္ေအာင္ ေနပါ့မယ္...
နင္လုပ္သလုိေတာ့ ငါမလုပ္တတ္
ငါ မတြဲ တတ္ ငါမခ်စ္တတ္ဘူးေလ...
ဒါေပမဲ့ငါ့အခ်စ္က ငါ့အတြက္
တန္းဖုိး အရွိဆံုးပဲ...
နင္မရွိပဲ ေနလုိ့မရေတာ့ဘူး
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ဘ၀ ...
ငါရေအာင္ျပန္ရပ္တည္မယ္
နင့္ကို ခ်စ္တဲ့ငါ့အခ်စ္ နဲ့ ငါရပ္တည္ေနမယ္....
ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ေတြကို နင္နားလည္လာတဲ့ တစ္ေန ့ေန ့ကို...
ငါ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္....
အခ်ိန္ေတာ့ မေႏွာင္းေစနဲ့...
အခ်ိန္ႀကာလုိ့ ငါ့အခ်စ္ေတြ တည္ျငိမ္လာရင္
နင္ျပန္လာလည္း ငါမလြမ္းတတ္ေတာ့မွာ
ဆိုးရြံ ့ေလ ....
ဆရာမ ေျပာပါဦး။ ပညာတတ္ရင္..
ျဖန္းျဖန္း ျဖန္း....
မပုၾကြယ္ အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ထားေနရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က ေပါက္ခနဲ ေပါက္ခနဲ
ခါတိုင္း နဲ႔မတူ
ဆရာမက လက္သံ ေျပာင္လြန္းေနသည္...
စည္းကမ္းၾကီးတယ္လို႔ နံမယ္ၾကီး တာ ဒီဆရာမ သူသင္တဲ့တျပည့္ေတြကို တက္ေစခ်င္လြန္းလို႔ တဲ့
ဟုတ္လဲ ဟုတ္ပါသည္...
မပုၾကြယ္ စာေမးတိုင္းမရတာ အၾကိမ္ေပါင္းမနဲေတာ့ ...စာမရ၍ အရိုက္ခံရျခင္းက သူ့အတြက္ထူးဆန္းမေနေတာ့ပါ..
''ပုၾကြယ္ နင့္ကို သံုးရက္အခ်ိန္ေပးမယ္
ဒီသံုးရက္မွ ဒီစာမရရင္ နင္နဲ့ငါ အေတြပဲ'' ဆရာမ၏ ျပင္းထန္ေသာ အမိန္႔.....
သူငယ္ခ်င္းရြယ္တူမိန္းကေလးေတြလိုဘဲ ဒီအတန္းပီးရင္ေတာ့ ေက်ာင္းထြက္ရေတာ့မယ့္ မပုၾကြယ္အတြက္
သူ႔အနာဂတ္မွာ ဆရာ၀န္ေတြ ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြျဖစ္ဖို႔က သူမနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါ..
ဒီေလာက္ အတန္းထိေက်ာင္းေပးေနတဲ့ မိဘေတြကို သာ ေက်းဇူးတင္ရဦးမည္..
ေက်ာင္းမွာ ဆုရဖို႔ စာေတာ္ဖို႔ က ရြာထဲက ဥကၠဌ သမီးတို႔ ဆယ္အိမ္ေဂါင္းသားတို႔ ပိုက္ဆံတိုးေပးစားေနတဲ့ ေဒၚကလမသမီးတို႔နဲ့ပဲဆိုင္မည္...
ဒါေပမဲ့ မပုၾကယ္ စာမရတာက သူမ်ားထက္ကို ပိုဆိုးသည္.
ေအာက္စာကမေက်...စာလံုးေျဖာင့္ေအာင္ကို မနဲ႕ ဖတ္ေနရသည္.
စာရဖို႔ စိတ္ကို တင္းတင္းၾကိတ္၍ ထိုင္ေအာ္ေသာ္လည္း အထစ္အထစ္နဲ႔ အေတာ္န႔ဲမရ
မိဘေတြကေတာ့ အေတာ္တံုးသည္ ဟုဆို ထားသည္ ..ဒီအတန္းပီး လွ်င္ ေက်ာင္းထုတ္မည္..
ေသစာရွင္စာ ဖက္တက္ရင္ေတာ္ပီ..
လယ္ကူလီလုပ္လ်ွင္ နွစ္လံုးေပါက္ဆို စပါးတစ္စီးေလာက္ေတာ့ ၀င္ခုမည္ပဲ
၀မ္းေရးက ေျပလည္မွျဖစ္ပါမည္။..
ဆရာေတြကေတာ့ ပညာၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း၊ ပညာတက္မွ တင့္တယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ပညာမတက္လွွ်င္ ျပသဒ္ေပၚနားေသာ ၾကီးလို မတင့္တယ္ ဟု ေျပာ ၾကသည္..စာက်က္ရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္တိုက္တြန္းၾကသည္...
မပုၾကြယ္သိတာက ဒီေန့ေကာက္စိုက္မွ ဒီည ဘိုက္ျပည့္မည္...ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မနက္နဲ႔ည ေပါင္းစားရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပဲ
သူသိေနတာ.. သူစာက်က္လို႔ ဘိုက္မွမ၀တာ
ဆရာမေျပာက ထူးဆန္းေနသည္..ပညာတက္မွ လူရာ၀င္မည္.. တဲ့ ရြာထဲမွာကေတာ့ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ သူက လူရာ၀င္ေနတာ
သိသာၾကီးပဲ .. ေဒၚစိန္တုတ္ တို႔ကိုၾကည့္ပါလား...သူ႔နားမွာ ခိုင္းရမယ့္ လူေတြ၀ိုင္းေနၾကတာ..
အိမ္ေရွ့က အုန္းငုတ္ေပၚ ထိုင္ျပီး ေက်ာင္း စာအုပ္ကို ကိုင္ရင္း မပုၾကြယ္ ေတြးေနမိ..
ဘာဘဲေျပာေျပာ ဒီစာေတာ့ ရေအာင္ လုပ္မွေတာ္ေတာ့မွာကိုး... အတန္းထဲမွာ ဒီစာမရတာ ငါ့ပဲရွိေတာ့တယ္
က်က္ခိုင္းတာလဲ တစ္ပတ္ရွိပီ... အင္းက်က္မွပဲေလ..
ၾကည့္ေနရင္းမ်က္လံုးက အိပ္ျခံစည္းရိုးတိုင္ကို တေရြ့ေရြ႔တက္ေနတဲ့ ခရဳႏြယ္ ေလးတစ္ေကာင္ကို ျမင္ပါေရာ..
ဟိဟိ ..အေတာ္ေႏွးတာပဲ...ဒီတိုင္းသားဆို ဘယ္လို အေပၚကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရာက္ေတာ့မွာလဲ ..
ဟုတ္ပါသည္ အခုမွ ခရဳႏြယ္ေလးက တိုင္တစ္၀က္ကို ပဲေရာက္ပါေသးတယ္..ဒါေတာင္ ဆက္မတက္ဘဲ ရက္ေနတာကရွိေသးသည္..
အို စာဖတ္ဦးမွဘဲေလ..စာက်က္ဖို့အေတြးက ျပန္ေရာက္လာသည္.
...............................................
ေနာက္တေန႔
မပုၾကြယ္ ထို္င္ေနက် ေနရာမွာ ထိုင္ပီး ဖတ္စာအုပ္ကို ဖြင့္သည္။
မ်က္စိက တိုင္တည့္တည့္ကို ေရက္သြားျပန္သည္...
ဟယ္... ခရဳေလး အေပၚကို ေရာက္သြားပီေတာ့ ဟိဟိ
ဟုတ္ပါသည္ ခရဴေလးတိုင္ထိပ္ေပၚမွာ ခ်ိဳကေလးကိုေထာင္လို႔
ဟင္ ဆရာမ ...ဒီကုိလာတယ္
ဟုတ္တယ္ သမီးရဲ့ သမီးဆီကို လာလည္တာ...စာရပီလားသမီး..
မပုၾကြယ္ေခါင္းကို ေလးခါရံုသာခါပီး ေခါင္းငိုင္က်သြားသည္.
ဆရာမက တခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး ဒီမယ္သမီး...ေစာေစာက ဆရာမလာတုန္းက သမီးဘာကိုၾကည့္ျပီး ရီေနတာလဲ
ဆရာမေတြ့တယ္ေနာ္..ဆရာမကိုေျပာျပ..
ဟို...အင္း..မပုၾကြယ္ ေခါင္း ကုတ္သည္ ပီးမွ..
ဟို ခရဳေလးကို ၾကည့္ေနတာပါ..ဆရာမ ..တိုင္ထိပ္ေရာက္သြားလို႔...
ေအာ္ ဟုတ္လား..ဒါဆို ေစာေစာက ခရဳက ဘယ္နားမွာလဲ သမီးရဲ့..
မေန႔တုန္းက တိုင္တစ္၀က္ပဲေရာက္ေသးတာ
ဒီေန႔ေတာ့ အေပၚကို ေရာက္လာတာ..သမီးစိတ္ထဲမွာ ထိပ္ကိုမေရာက္ဖူးလို႕ထင္ေနတာ
အဲ့ဒါဘဲ သမီးရဲ့ ဘယ္လို လူသတၱ၀ါဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ အားစိုက္လုိက္ရင္ မျဖစ္ဘူး၊ မရဘူး၊ မေရာက္နိဳင္ဘူးဆိုတာ ဘယ္ရွိမလဲ ကြဲ႔ ..
.အခု သမီး စာက်က္တာလဲ ဒီလိုဘဲေပ့ါ စစက်က္ခ်င္းေတာ့ အခက္အခဲေတြရွိမွာေပ့ါ..
ဒါေပမဲ့ ထပ္ခါတလဲလဲ ၾကိဳးစားျပီးက်က္ ..
တစ္ေခါက္က်က္..မရရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္က်က္...
တစ္နာရီက်က္..မရေသးရင္ နွစ္နာရီက်က္ေပါ့ သမီး....
မပုၾကြယ္ အေဖကေတာ့ ထင္းခုတ္ေနရင္နဲ႔ ဆရာမေျပာသည္ကို နားမလည္နိုင္ေသာ အမူအရာျဖင့္
လွမ္းၾကည့္ေနပါသည္..
ဒီေန႔ မရေသးရင္ ေနာက္ေန႔ ဆက္က်က္ရမွာေပ့ါ..
..သမီးရဲ့ စိတ္ထဲမွာ စာရကို ရရမယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ရွိထားရင္
တစ္ေန႕မွ ရကိုရရေစမယ္သမီး....ဟုတ္ပီလား.
.စာက နွစ္ပိုဒ္ဆိုေတာ့ ဒီေန႔ သမီး ဒီတစ္ပိုဒ္ ရေအာင္က်က္ ..ေနာက္တေန႔
က်ရင္ ဒီေန႔က်က္ပီးသားကို ျပန္ေႏြး..ပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ဆက္က်က္
မပုၾကြယ္ ေခါင္းျငိမ့္ ခဲ့ပါသည္...စိတ္ထဲမွာလဲ ..အားအင္ေတြတက္လာသည္..
ဆရာမက အေ၀းကို ထြက္သြားတဲ့အထိ ...
ပီးေတာ့ မပုၾကြယ္ စာေတြေအာ္က်က္ေနပါေတာ့သည္..
....................................
သံုးရက္လြန္ေျမာက္ေသာေန႔
အတန္းပိုင္ဆရာမကို နွုတ္ဆက္ပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး တိတ္ဆိတ္္ေနၾကသည္...
အားလံုးက စိတ္၀င္စားေနၾကသည္ေလ..မပုၾကြယ္တေယာက္ စာမွ ရပါ့ေလမလား..
မရရင္ေတာ့ ဆရာမ ဘယ္လို ပြဲၾကမ္းေလမလဲ..
အတန္းပိုင္ ဆရာမကေတာ့ ယံုၾကည္ေနျပီ..ဒီေန႔ မပုၾကြယ္ က်ိန္းေသ စာဆိုနိုင္မွာပါဘဲ..
မပုၾကြယ္ကေတာ့ နဂိုကမွ အားနဲသူပီပီ ေခါင္းေလးငုံ့လို ျငိမ္ေနရွာပါသည္။
ကဲ သမီး မပုၾကြယ္ ဆရာမကို စာဆိုျပပါ...
မပုၾကြယ္ ဆရာမမ်က္နွာကို ေမာ့ၾကည့္သည္..
ထ ဆိုေလ သမီး....
ဆရာမက ထပ္ေျပာ သည္။
မပုၾကြယ္က မတုန္မလွုတ္..
ဟဲ့ သမီး စာဆိုေလ.. စာရျပီမဟုတ္လား..(ဆရာမအသံ နဲနဲ ျမင့္လာသည္)
သမီး စာမရ ပူး.......
ဟင္.......>>>>>>>
ဆရာမ အလြန္အံ့ၾသမိသလို မပုၾကြယ္အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိရေတာ့သည္။
သမီးရယ္..
ဘာလို႕မရတာလဲ ဆရာမကို ေျပာဦး...သမီးစာက်က္တယ္ မဟုတ္ဖူးလား..
ဘယ္သူက သမီးကို စာမက်က္ရဖူးလို႔ တားတာလဲ...ေျပာစမ္း..သမီးအေဖလား..
မပုၾကြယ္ ေခါင္းကို တြင္တြင္ ခါ ပါသည္.. ပိးေတာ့
မဟုတ္ဖူးဆရာမ ...သမီး အေဖက သမီးကို မေျပာပါပူး...
သမီး ကို ဆရာမေျပာခဲ့တယ္ေလ..ခရဳေလးလို ဇြဲနဲ႔ ၾကိုးစားရင္ ရကုိရရမယ္လို႔
တိုင္ထိပ္ကို ေရာက္ကိုေရာက္ရမယ္ သမီး........
ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ခရဳေလးက အေပၚကေန ျပန္ဆင္းသြားတယ္ ဆရာမ.
ဘာ>>>>>>>>>>
မပုၾကြယ္ကေတာ့ သူျမင္တဲ့အတိုင္း ေျပာေနျခင္းပါ..
ဆ၇ာမ ေျပာတဲ့ေန႔တုန္းက ခရဳေလး တိုင္ထိပ္ေရာက္သြားလို႔ သမီးေပ်ာ္တယ္ ဆရာမ
ေနာက္ေန႔ က်ေတာ့ သူသြားစရာေနရာက မရွိေတာ့လို႔လား၊ ေနရာက က်ဥ္းလို႔လားေတာ့မသိပူးဆရာမ
သူျပန္ဆင္းသြားတယ္...
အခုဆို ေျမၾကီးေပၚမွာ ေရွာက္သြားေနပီ........ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ေစာေစာတည္းက တက္ေနတုန္းတည္းက သမီး သူ႔ကို
ခြာပီး ေအာက္ခ်ထားေပးလိုက္ပါတယ္..အခုေတာ့ တက္သာတက္တယ္ ေမာရံုပဲ ရွိတာေပ့ါ...
ဆရာမကေတာ့ အံ့ၾသလြန္းလို႔ ပါးစပ္ဟ ျပီး မပုၾကြယ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ပီးေတာ့ ေဖေဖက ထင္းေပါက္ရင္းနဲ႕ လက္ကို ပုဆိန္ရွ တာ ေသြးထြက္ပီး ေရာင္ေနေရာပဲ
ေနာက္ေန့က်ေတာ့ ပ်ိဳးမႏွုတ္နိုင္ပူး....အေမေကာက္စိုက္မွ တေန့လံုးမွကို ၁၂၀၀ ပဲရတာ
သမီးတို့ မိသားစု ၆ ေယာက္ ဘယ္လို ၀မလဲ
ဆန္၀ယ္စရာမရွိလို႕ သမီး အေမနဲ့ ေကာက္လိုက္စိုက္ရတယ္..
သမီးေမာင္ေလးက လဲ ၀မ္းေတြ သြားေနတာ ေသးေသးေလးပဲက်န္ေတာ့တာ
ေဆးဖိုးကလဲ ပိုက္ဆန္မရွိဖူး.......သမီး ဒီေန႔ေက်ာင္းကို လာတာ ဆရာမကို လာနုတ္ဆက္တာပါ..
ဟင္>>
မနက္ဖန္ဆိုသမီး ဒီရြာမွာ မရွိေတာ့ပူး......အရီးလွနဲ့ မဲေဆာက္ကို လိုက္သြားေတာ့မွာ
ဟိုမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ တလကို ကိုးေသာင္းၾကီးေတာင္မွ ျပန္ေပးနိုင္မွာ
သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အမ်ားၾကီးဟိုမွာ ရွိၾကတယ္...
သူတို့ေတြလဲ ပိုက္ဆံျပန္ပို့ေနၾကတယ္ေလ..
သူ့အေမေတြဆို အလွဴမွာ အ၀တ္စားေကာင္းေကာင္းေတြ၀တ္တာ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြ ေငြပို့လို့ေပါ့
အေမ့ကိုလဲ အဲ့လို မ၀တ္နိုင္ေစရင္ေတာင္မွ တေန့ကို နပ္မွန္မွန္ေအာင္ေတာ့ ေက်ြးနိုင္မယ္ ထင္တယ္..
ေမာင္ေလးအတြက္ ေဆးဖိုးလဲ ရမွာ
သမီးသြားေတာ့ မယ္ ဆရာမ..
မပုၾကြယ္တေယာက္ ဆရာမကို ဦးသံုးၾကိမ္ ခ်ကန္ေတာ့ေနပါသည္။
ဆရာမမွာ မ်က္ရည္ဆို႕လာသည္။
ဆရာမ ေျပာပါဦး။ ပညာတတ္ရင္....................................................................
မပုၾကြယ္ အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ထားေနရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က ေပါက္ခနဲ ေပါက္ခနဲ
ခါတိုင္း နဲ႔မတူ
ဆရာမက လက္သံ ေျပာင္လြန္းေနသည္...
စည္းကမ္းၾကီးတယ္လို႔ နံမယ္ၾကီး တာ ဒီဆရာမ သူသင္တဲ့တျပည့္ေတြကို တက္ေစခ်င္လြန္းလို႔ တဲ့
ဟုတ္လဲ ဟုတ္ပါသည္...
မပုၾကြယ္ စာေမးတိုင္းမရတာ အၾကိမ္ေပါင္းမနဲေတာ့ ...စာမရ၍ အရိုက္ခံရျခင္းက သူ့အတြက္ထူးဆန္းမေနေတာ့ပါ..
''ပုၾကြယ္ နင့္ကို သံုးရက္အခ်ိန္ေပးမယ္
ဒီသံုးရက္မွ ဒီစာမရရင္ နင္နဲ့ငါ အေတြပဲ'' ဆရာမ၏ ျပင္းထန္ေသာ အမိန္႔.....
သူငယ္ခ်င္းရြယ္တူမိန္းကေလးေတြလိုဘဲ ဒီအတန္းပီးရင္ေတာ့ ေက်ာင္းထြက္ရေတာ့မယ့္ မပုၾကြယ္အတြက္
သူ႔အနာဂတ္မွာ ဆရာ၀န္ေတြ ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြျဖစ္ဖို႔က သူမနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါ..
ဒီေလာက္ အတန္းထိေက်ာင္းေပးေနတဲ့ မိဘေတြကို သာ ေက်းဇူးတင္ရဦးမည္..
ေက်ာင္းမွာ ဆုရဖို႔ စာေတာ္ဖို႔ က ရြာထဲက ဥကၠဌ သမီးတို႔ ဆယ္အိမ္ေဂါင္းသားတို႔ ပိုက္ဆံတိုးေပးစားေနတဲ့ ေဒၚကလမသမီးတို႔နဲ့ပဲဆိုင္မည္...
ဒါေပမဲ့ မပုၾကယ္ စာမရတာက သူမ်ားထက္ကို ပိုဆိုးသည္.
ေအာက္စာကမေက်...စာလံုးေျဖာင့္ေအာင္ကို မနဲ႕ ဖတ္ေနရသည္.
စာရဖို႔ စိတ္ကို တင္းတင္းၾကိတ္၍ ထိုင္ေအာ္ေသာ္လည္း အထစ္အထစ္နဲ႔ အေတာ္န႔ဲမရ
မိဘေတြကေတာ့ အေတာ္တံုးသည္ ဟုဆို ထားသည္ ..ဒီအတန္းပီး လွ်င္ ေက်ာင္းထုတ္မည္..
ေသစာရွင္စာ ဖက္တက္ရင္ေတာ္ပီ..
လယ္ကူလီလုပ္လ်ွင္ နွစ္လံုးေပါက္ဆို စပါးတစ္စီးေလာက္ေတာ့ ၀င္ခုမည္ပဲ
၀မ္းေရးက ေျပလည္မွျဖစ္ပါမည္။..
ဆရာေတြကေတာ့ ပညာၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း၊ ပညာတက္မွ တင့္တယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ပညာမတက္လွွ်င္ ျပသဒ္ေပၚနားေသာ ၾကီးလို မတင့္တယ္ ဟု ေျပာ ၾကသည္..စာက်က္ရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္တိုက္တြန္းၾကသည္...
မပုၾကြယ္သိတာက ဒီေန့ေကာက္စိုက္မွ ဒီည ဘိုက္ျပည့္မည္...ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မနက္နဲ႔ည ေပါင္းစားရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပဲ
သူသိေနတာ.. သူစာက်က္လို႔ ဘိုက္မွမ၀တာ
ဆရာမေျပာက ထူးဆန္းေနသည္..ပညာတက္မွ လူရာ၀င္မည္.. တဲ့ ရြာထဲမွာကေတာ့ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ သူက လူရာ၀င္ေနတာ
သိသာၾကီးပဲ .. ေဒၚစိန္တုတ္ တို႔ကိုၾကည့္ပါလား...သူ႔နားမွာ ခိုင္းရမယ့္ လူေတြ၀ိုင္းေနၾကတာ..
အိမ္ေရွ့က အုန္းငုတ္ေပၚ ထိုင္ျပီး ေက်ာင္း စာအုပ္ကို ကိုင္ရင္း မပုၾကြယ္ ေတြးေနမိ..
ဘာဘဲေျပာေျပာ ဒီစာေတာ့ ရေအာင္ လုပ္မွေတာ္ေတာ့မွာကိုး... အတန္းထဲမွာ ဒီစာမရတာ ငါ့ပဲရွိေတာ့တယ္
က်က္ခိုင္းတာလဲ တစ္ပတ္ရွိပီ... အင္းက်က္မွပဲေလ..
ၾကည့္ေနရင္းမ်က္လံုးက အိပ္ျခံစည္းရိုးတိုင္ကို တေရြ့ေရြ႔တက္ေနတဲ့ ခရဳႏြယ္ ေလးတစ္ေကာင္ကို ျမင္ပါေရာ..
ဟိဟိ ..အေတာ္ေႏွးတာပဲ...ဒီတိုင္းသားဆို ဘယ္လို အေပၚကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရာက္ေတာ့မွာလဲ ..
ဟုတ္ပါသည္ အခုမွ ခရဳႏြယ္ေလးက တိုင္တစ္၀က္ကို ပဲေရာက္ပါေသးတယ္..ဒါေတာင္ ဆက္မတက္ဘဲ ရက္ေနတာကရွိေသးသည္..
အို စာဖတ္ဦးမွဘဲေလ..စာက်က္ဖို့အေတြးက ျပန္ေရာက္လာသည္.
...............................................
ေနာက္တေန႔
မပုၾကြယ္ ထို္င္ေနက် ေနရာမွာ ထိုင္ပီး ဖတ္စာအုပ္ကို ဖြင့္သည္။
မ်က္စိက တိုင္တည့္တည့္ကို ေရက္သြားျပန္သည္...
ဟယ္... ခရဳေလး အေပၚကို ေရာက္သြားပီေတာ့ ဟိဟိ
ဟုတ္ပါသည္ ခရဴေလးတိုင္ထိပ္ေပၚမွာ ခ်ိဳကေလးကိုေထာင္လို႔
ဟင္ ဆရာမ ...ဒီကုိလာတယ္
ဟုတ္တယ္ သမီးရဲ့ သမီးဆီကို လာလည္တာ...စာရပီလားသမီး..
မပုၾကြယ္ေခါင္းကို ေလးခါရံုသာခါပီး ေခါင္းငိုင္က်သြားသည္.
ဆရာမက တခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး ဒီမယ္သမီး...ေစာေစာက ဆရာမလာတုန္းက သမီးဘာကိုၾကည့္ျပီး ရီေနတာလဲ
ဆရာမေတြ့တယ္ေနာ္..ဆရာမကိုေျပာျပ..
ဟို...အင္း..မပုၾကြယ္ ေခါင္း ကုတ္သည္ ပီးမွ..
ဟို ခရဳေလးကို ၾကည့္ေနတာပါ..ဆရာမ ..တိုင္ထိပ္ေရာက္သြားလို႔...
ေအာ္ ဟုတ္လား..ဒါဆို ေစာေစာက ခရဳက ဘယ္နားမွာလဲ သမီးရဲ့..
မေန႔တုန္းက တိုင္တစ္၀က္ပဲေရာက္ေသးတာ
ဒီေန႔ေတာ့ အေပၚကို ေရာက္လာတာ..သမီးစိတ္ထဲမွာ ထိပ္ကိုမေရာက္ဖူးလို႕ထင္ေနတာ
အဲ့ဒါဘဲ သမီးရဲ့ ဘယ္လို လူသတၱ၀ါဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ အားစိုက္လုိက္ရင္ မျဖစ္ဘူး၊ မရဘူး၊ မေရာက္နိဳင္ဘူးဆိုတာ ဘယ္ရွိမလဲ ကြဲ႔ ..
.အခု သမီး စာက်က္တာလဲ ဒီလိုဘဲေပ့ါ စစက်က္ခ်င္းေတာ့ အခက္အခဲေတြရွိမွာေပ့ါ..
ဒါေပမဲ့ ထပ္ခါတလဲလဲ ၾကိဳးစားျပီးက်က္ ..
တစ္ေခါက္က်က္..မရရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္က်က္...
တစ္နာရီက်က္..မရေသးရင္ နွစ္နာရီက်က္ေပါ့ သမီး....
မပုၾကြယ္ အေဖကေတာ့ ထင္းခုတ္ေနရင္နဲ႔ ဆရာမေျပာသည္ကို နားမလည္နိုင္ေသာ အမူအရာျဖင့္
လွမ္းၾကည့္ေနပါသည္..
ဒီေန႔ မရေသးရင္ ေနာက္ေန႔ ဆက္က်က္ရမွာေပ့ါ..
..သမီးရဲ့ စိတ္ထဲမွာ စာရကို ရရမယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ရွိထားရင္
တစ္ေန႕မွ ရကိုရရေစမယ္သမီး....ဟုတ္ပီလား.
.စာက နွစ္ပိုဒ္ဆိုေတာ့ ဒီေန႔ သမီး ဒီတစ္ပိုဒ္ ရေအာင္က်က္ ..ေနာက္တေန႔
က်ရင္ ဒီေန႔က်က္ပီးသားကို ျပန္ေႏြး..ပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ဆက္က်က္
မပုၾကြယ္ ေခါင္းျငိမ့္ ခဲ့ပါသည္...စိတ္ထဲမွာလဲ ..အားအင္ေတြတက္လာသည္..
ဆရာမက အေ၀းကို ထြက္သြားတဲ့အထိ ...
ပီးေတာ့ မပုၾကြယ္ စာေတြေအာ္က်က္ေနပါေတာ့သည္..
....................................
သံုးရက္လြန္ေျမာက္ေသာေန႔
အတန္းပိုင္ဆရာမကို နွုတ္ဆက္ပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး တိတ္ဆိတ္္ေနၾကသည္...
အားလံုးက စိတ္၀င္စားေနၾကသည္ေလ..မပုၾကြယ္တေယာက္ စာမွ ရပါ့ေလမလား..
မရရင္ေတာ့ ဆရာမ ဘယ္လို ပြဲၾကမ္းေလမလဲ..
အတန္းပိုင္ ဆရာမကေတာ့ ယံုၾကည္ေနျပီ..ဒီေန႔ မပုၾကြယ္ က်ိန္းေသ စာဆိုနိုင္မွာပါဘဲ..
မပုၾကြယ္ကေတာ့ နဂိုကမွ အားနဲသူပီပီ ေခါင္းေလးငုံ့လို ျငိမ္ေနရွာပါသည္။
ကဲ သမီး မပုၾကြယ္ ဆရာမကို စာဆိုျပပါ...
မပုၾကြယ္ ဆရာမမ်က္နွာကို ေမာ့ၾကည့္သည္..
ထ ဆိုေလ သမီး....
ဆရာမက ထပ္ေျပာ သည္။
မပုၾကြယ္က မတုန္မလွုတ္..
ဟဲ့ သမီး စာဆိုေလ.. စာရျပီမဟုတ္လား..(ဆရာမအသံ နဲနဲ ျမင့္လာသည္)
သမီး စာမရ ပူး.......
ဟင္.......>>>>>>>
ဆရာမ အလြန္အံ့ၾသမိသလို မပုၾကြယ္အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိရေတာ့သည္။
သမီးရယ္..
ဘာလို႕မရတာလဲ ဆရာမကို ေျပာဦး...သမီးစာက်က္တယ္ မဟုတ္ဖူးလား..
ဘယ္သူက သမီးကို စာမက်က္ရဖူးလို႔ တားတာလဲ...ေျပာစမ္း..သမီးအေဖလား..
မပုၾကြယ္ ေခါင္းကို တြင္တြင္ ခါ ပါသည္.. ပိးေတာ့
မဟုတ္ဖူးဆရာမ ...သမီး အေဖက သမီးကို မေျပာပါပူး...
သမီး ကို ဆရာမေျပာခဲ့တယ္ေလ..ခရဳေလးလို ဇြဲနဲ႔ ၾကိုးစားရင္ ရကုိရရမယ္လို႔
တိုင္ထိပ္ကို ေရာက္ကိုေရာက္ရမယ္ သမီး........
ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ခရဳေလးက အေပၚကေန ျပန္ဆင္းသြားတယ္ ဆရာမ.
ဘာ>>>>>>>>>>
မပုၾကြယ္ကေတာ့ သူျမင္တဲ့အတိုင္း ေျပာေနျခင္းပါ..
ဆ၇ာမ ေျပာတဲ့ေန႔တုန္းက ခရဳေလး တိုင္ထိပ္ေရာက္သြားလို႔ သမီးေပ်ာ္တယ္ ဆရာမ
ေနာက္ေန႔ က်ေတာ့ သူသြားစရာေနရာက မရွိေတာ့လို႔လား၊ ေနရာက က်ဥ္းလို႔လားေတာ့မသိပူးဆရာမ
သူျပန္ဆင္းသြားတယ္...
အခုဆို ေျမၾကီးေပၚမွာ ေရွာက္သြားေနပီ........ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ေစာေစာတည္းက တက္ေနတုန္းတည္းက သမီး သူ႔ကို
ခြာပီး ေအာက္ခ်ထားေပးလိုက္ပါတယ္..အခုေတာ့ တက္သာတက္တယ္ ေမာရံုပဲ ရွိတာေပ့ါ...
ဆရာမကေတာ့ အံ့ၾသလြန္းလို႔ ပါးစပ္ဟ ျပီး မပုၾကြယ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ပီးေတာ့ ေဖေဖက ထင္းေပါက္ရင္းနဲ႕ လက္ကို ပုဆိန္ရွ တာ ေသြးထြက္ပီး ေရာင္ေနေရာပဲ
ေနာက္ေန့က်ေတာ့ ပ်ိဳးမႏွုတ္နိုင္ပူး....အေမေကာက္စိုက္မွ တေန့လံုးမွကို ၁၂၀၀ ပဲရတာ
သမီးတို့ မိသားစု ၆ ေယာက္ ဘယ္လို ၀မလဲ
ဆန္၀ယ္စရာမရွိလို႕ သမီး အေမနဲ့ ေကာက္လိုက္စိုက္ရတယ္..
သမီးေမာင္ေလးက လဲ ၀မ္းေတြ သြားေနတာ ေသးေသးေလးပဲက်န္ေတာ့တာ
ေဆးဖိုးကလဲ ပိုက္ဆန္မရွိဖူး.......သမီး ဒီေန႔ေက်ာင္းကို လာတာ ဆရာမကို လာနုတ္ဆက္တာပါ..
ဟင္>>
မနက္ဖန္ဆိုသမီး ဒီရြာမွာ မရွိေတာ့ပူး......အရီးလွနဲ့ မဲေဆာက္ကို လိုက္သြားေတာ့မွာ
ဟိုမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ တလကို ကိုးေသာင္းၾကီးေတာင္မွ ျပန္ေပးနိုင္မွာ
သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အမ်ားၾကီးဟိုမွာ ရွိၾကတယ္...
သူတို့ေတြလဲ ပိုက္ဆံျပန္ပို့ေနၾကတယ္ေလ..
သူ့အေမေတြဆို အလွဴမွာ အ၀တ္စားေကာင္းေကာင္းေတြ၀တ္တာ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြ ေငြပို့လို့ေပါ့
အေမ့ကိုလဲ အဲ့လို မ၀တ္နိုင္ေစရင္ေတာင္မွ တေန့ကို နပ္မွန္မွန္ေအာင္ေတာ့ ေက်ြးနိုင္မယ္ ထင္တယ္..
ေမာင္ေလးအတြက္ ေဆးဖိုးလဲ ရမွာ
သမီးသြားေတာ့ မယ္ ဆရာမ..
မပုၾကြယ္တေယာက္ ဆရာမကို ဦးသံုးၾကိမ္ ခ်ကန္ေတာ့ေနပါသည္။
ဆရာမမွာ မ်က္ရည္ဆို႕လာသည္။
ဆရာမ ေျပာပါဦး။ ပညာတတ္ရင္....................................................................
"မေလးရွားနိုင္ငံရိွ ရင္နင္႕ဖြယ္ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးအေႀကာင္း.."
ကၽြန္ေတာ္ ပိုစ္႕ေတြမေရးတတ္ပါဘူး..ခုလည္းစိတ္မေကာင္းဖြယ္သတင္းေလးတစ္ခုသိရလို႕..
အားလံုးသိေစဖို႕နဲ႕..နိုင္ငံၿခားထြက္မည္႕ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးမ်ား...(အထူးသၿဖင္႕)
မေလးရွားသြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္မည္႕ၿမန္မာမိန္းကေလးမ်ားသိေစနိုင္ဖို႕ပါ..
ကၽြန္ေတာ္ေရးတာအမွားပါရင္ခြင္႕လႊတ္ေပးပါ....
ေနာက္တစ္ခုကကာယကံရွင္မိန္းကေလးကိုလည္းသူမသိေအာင္ေရးခဲ႕မိသည္႕အတြက္အႏူးညြတ္
ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္.....ဒီအေႀကာင္းေတြကကာယကံရွင္မိန္းကေလးနဲ႕အတူသြားခဲ႕တဲ႕
သူငယ္ခ်င္းက..သူ႕ရည္းစားကိုေၿပာၿပလို႕တဆင္႕ကၽြန္ေတာ္သိခဲ႕ရတာပါ..
ၿဖစ္ပံုကဒီလိုပါ...
လြန္ခဲ႕တဲ႕၂လေလာက္ကပါ..ပီနန္ၿမိဳ႕.(ရပ္ကြက္ႏွင္႕စက္ရံုမေရးၿပေတာ႕ပါ...)
မွာအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ၿမန္မာမိန္းကေလးေယာက္ေပါ႕..အလုပ္နားရက္လည္းၿဖစ္နိုင္ပါတယ္..
သူတို႕ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ဖို႕..ကုန္တိုက္ကအၿပန္..ပစၥည္းေတြနဲ႕အၿပန္ခက္လို႕TAXIကား
ငွားရတယ္ဗ်ာ..
ဘတ္စ္ကားနဲ႕ၿပန္လို႕ေတာ႕ရနိုင္ပါတယ္..ဒါေပမယ္႕ပစၥည္းေတြ၀ယ္လာေတာ႕အခက္အခဲ၇ိွလို႕
ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္..
အဲဒါနဲ႕ TAXIငွားၿပီးၿပန္တာေပါ႕..သူတို႕အထဲမွာမေလးလိုေၿပာတတတ္တဲ႕ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၂ေယာက္ပါ.တယ္..နဲနဲေပါ႕
ကားကေရွ႕ခန္းမွာတစ္ေယာက္ေနာက္ခန္းမွာ၃ေယာက္ေပါ႕..ေရွ႕ခန္းမွာခုမွမေလးရွားကိုေရာက္
တာလပိုင္းပဲရိွတဲ႕ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထိုင္တယ္..ေနာက္မွာကက်န္တဲ႕သံုးေယာက္ေပါ႕
ကားသမားကအိမ္အထိလိုက္ပို႕ေပးပါတယ္..အိမ္ေရာက္ေတာ႕ေနာက္ခန္းကေကာင္မေလးေတြ
ကအရင္ဆင္းတယ္..ေရွ႕ခန္းကေကာင္မေလးကထိုင္ခံုခါးပတ္ၿဖဳတ္ေနတုန္းကားသမားကေမာင္းထြက္သြားတယ္တဲ႕...က်န္ခဲ႕တဲ႕ေကာင္မေလးေတြကၿဖဳန္းခနဲဆိုေတာ႕ေအာ္ရံပဲေအာ္နိုင္တာေပါ႕..
အဲေနာက္ကားသမားကေကာင္မေလးကိုတစ္ေနရာေခၚၿပီးေစာ္ကားလိုက္တယ္ဗ်ာ..
ေကာင္မေလးကအသက္၂၀ေက်ာ္ပဲရိွဦးမယ္..မေလးစကားလည္းမတတ္ဘာမွမေၿပာတတ္ေတာ႕ေတြးႀကည္႕ႀကပါဗ်ာ..
အဲဒါနဲ႕ကားသမားကအဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ပိုက္ဆံေတြဖုန္းေတြယူသြားၿပီး..သူ႕ကိုလမ္းေဘးဖုန္း
တိုင္ေဘးမွာအေႀကြေစ႕၂က်ပ္(2RM)ေပးၿပီးထားခဲ႕တယ္တဲ႕ဗ်ာ....သူကေရာက္ခါစဆိုေတာ႕
သူငယ္ခ်င္းဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္သြယ္ၿပန္ေတာ႕လည္း..ေရာက္ေနတဲ႕ေနရာကမသိဘူးတဲ႕ဗ်ာ.
အဲဒါနဲ႕အခ်ိန္အေတာ္ႀကာမွဆိုက္ကယ္သမားအိႏၵယလူမ်ိဳးအဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ကေရာက္လာ
ၿပီးသူ႕ကိုကူညီဖို႕ေမးေတာ႕လည္းစကားကနားမလည္..အဲဒါနဲ႕အဲဒီအဖိုးႀကီးကသူ႕ဖုန္းနဲ႕အဲဒီ
ေကာင္မေလးကိုေပးဆက္ၿပီးသူ႕ငယ္ခ်င္းေတြကိုအဖိုးႀကီးကလာေခၚခိုင္းမွအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕တယ္
တဲ႕ဗ်ာ..အဲဒီလိုကူညီမယ္႕သူသာမေတြခဲ႕ရင္ခက္ၿပီေပါ႕..က်န္ခဲ႕တဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း
ကားနံပါတ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ႕..ဘယ္ကိုသြားတိုင္ရမလဲ..
ေနာက္ေန႕က်ေတာ႕ေအးဂ်င္႕(ၿမန္မာပြဲစား)ကိုေခၚၿပီးရွင္းခိုင္းေတာ႕လည္းကားနံပါတ္ေတာင္
မသိတာဘယ္လိုေၿဖရွင္းေပးနိုင္မွာလည္း..အဲဒီလိုနဲ႕..အဲဒီေကာင္မေလးဘ၀ေတြးႀကည္႕ပါ......
........................
ကၽြန္ေတာ္အဲဒီသတင္းႀကားမိကတည္းကစိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ..အဲဒီလိုအၿဖစ္အပ်က္ေတြကခုမွ
မဟုတ္ပါဘူး..ကာယကံကံရွင္မိန္းကေလးက.ရွက္လို႕.သူမ်ားေတြသိမွာစိုးလို႕ၿငိမ္ေနခဲ႕လို႕ဘယ္သူမွမသိလိုက္တဲ႕အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြလည္းအမ်ားႀကီးရိွနိုင္ပါတယ္..
ၿပီးခဲ႕တဲ႕2009ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာလည္း..ဒိထက္ဆိုးတဲ႕အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဳး.(.ဂ်ိဳဟိုး)ၿပည္နယ္ဘက္မွာ
ၿဖစ္ခဲ႕ပါေသးတယ္..သိခ်င္ရင္ေတာ႕ေနာက္မွေရးၿပပါဦးမယ္..
ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက..မေလးရွားနိုင္ငံမွာၿမန္မာမိန္းကေလးေတြအတြက္.သူတို႕ဘ၀ လံုၿခံဳ
မွဳလံုး၀မရိွပါဘူး..ဒီနိုင္ငံကဥပေဒကလည္းနိုင္ငံၿခားသားေတြအေပၚ လစ္လဴရွဳထားပါတယ္..
တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြဆို..ေစာ္ကားၿပီးအသတ္ခံရလည္းသူတို႕နိုင္ငံကဘာမွလုပ္မေပးနိုင္ပါဘူး..
မေလးရွားနိုင္ငံမွာရိွတဲ႕ၿမန္မာသံရံုး ဆိုတာလည္း..တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြလိုက္မေၿဖရွင္းေပးနိုင္ပါဘူး.
ဒါေႀကာင္႕..အခက္အခဲေႀကာင္႕အလုပ္လာလုပ္ႀကတယ္ဆိုတာကိုကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္..ဒီကိုေရာက္လာႀကတဲ႕ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ ၁၀၀မွာ ၈၀ ႏွဳန္းရဲ႕ဘ၀ကလံုၿခံဳမွဳမရိွပါဘူးလို႕ထင္ပါတယ္..ဒီနိုင္ငံမွာဘ၀ပ်က္ေနတဲ႕ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီးပါ..
ၿဖစ္နိုင္ရင္မေလးရွားကိုမလာႀကပါနဲ႕..ေရာက္ရိွေနၿပီးသားသူေတြအတြက္လည္းေဘးကင္းၿပီး
အားလံုးအဆင္ေၿပပါေစလို႕ဆုေတာင္းေပးပါတယ္..
ကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပတာေတြ..ထင္တာေတြမွားခဲ႕ရင္လည္းေစတနာအမွားသာၿဖစ္ပါလိမ္႕မည္
ဟု ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။
ကိုအရိုးသီခ်င္းေလးက နားထဲမွာ အားအင္အျပည့္နဲ႔ ဝင္ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထင္ထားတယ္........ အိမ္မက္ေတြ မက္ဘူးတယ္။ ကိုအရိုးသီခ်င္းလိုပဲ
တခ်ိဳ႕လူေတြကို အားက်တယ္။ စကၤာပူကိုေရာက္ေအာင္လာတယ္။
ဖာတစ္လံုးေခါင္းၾကားနဲ႔ေပါ့။ ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ
တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ သူ႔အိမ္က ကေလးေလးကေျပာတယ္တဲ့ “ဦးဦးရယ္ သမီးက
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုးနတ္ျပည္ႀကီး ေရာက္သြားတယ္ထင္တာ။ ခုေတာ့လဲ
ေျမၾကီးေပၚမွာပဲေနာ္တဲ့”။ ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္လဲ ႏိုင္ငံျခားမေရာက္ခင္ကေတာ့
ကေလးေတြးသေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ့္ အေတြးက
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာကိုေရာက္တာနဲ႔ အဲ့ဒိလူရဲ့ ဘဝဟာ အရွင္လတ္လတ္ နတ္ေရကန္ထဲ
က်သြားသလိုပဲေနမွာေနာ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ အိမ္က မိဘ၊
မိသားစု၊ မိန္းမနဲ႔ကေလး ဒါေတြကို လူတစ္လံုး သူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္
ထားႏိုင္တယ္ေပါ့ေလ။ အိုးအိမ္မရွိရင္ ဝယ္ေပးမးယ္ ကားမရွိရင္ကားဝယ္ေပးမယ္
စတာေတြေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုးၿပီးျပည့္ စံုတယ္ဆိုပါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တင္ ဒီလို ေတြးတာလား။ မဟုတ္ပါဘူး။
ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျပာႏိုင္တာက အခု ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ေနတဲ့
သူေတြအားလံုးရဲ့ ၉၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္ဟာ ဒီလို ေတြးက်တာပါပဲ။ ဒီလိုေတြးလို႔လဲ
ဒီေနရာကိုေရာက္လာက်တာေပါ့။ ႏိုင္ငံျခားကို သြားတာ ေတြထဲမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး
ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အလုပ္လာလုပ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္တယ္၊
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိမိ ေယာက္က်ား (သို႔မဟုတ္) မိန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္က
အဆင္ေျပလို႔ မိသားစုလိုက္ေနရန္ လိုက္လာၾကတယ္ စသည္ျဖင့္ပါပဲ။
အားလံုး ထင္ထားေသာ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္လ်င္
အားလံုးအဆင္ေျပၿပီဆိုေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ လံုးဝမွားယြင္းပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္
ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာရဲပါတယ္ဗ်ာ။ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ့
ေဒတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး။ အဲ့ဒိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခုေနေနတဲ့ စလံုးေခၚ
စကၤာပူက အေၾကာင္းေတြကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ စလံုးမွာ S'pass ကိုင္တဲ့
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့။ သူ႔ရဲ့တရားဝင္လစာဟာ S$၁၈၀၀ ပါ။ အမ်ားကေတာ့
ရမယ္ထင္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လစာ အျပည့္ မရသူေတြမရွိဘူးဆိုရင္ အနည္းဆံုး
၁၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ ရွိပါတယ္။ အခုလို စီးပြားေရးက်ေနခိ်န္မွာ
ပိုလုိ႔ေတာင္ဆိုးပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ား အင္ဂ်င္နီယာပါ လစာ S$၉၀၀ ပဲရပါတယ္
S'pass ကိုင္ရပါတယ္။ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို
S$၁၈ ပဲရပါတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ရက္နား တစ္လမွ S$၄၇၀ နီးပါးပဲရက်ပါတယ္။
S'pass သမားက အလုပ္က ေနစရာ မေပးပါဘူး။ အိမ္ငွားေနရပါတယ္။ အိမ္လခက အနည္းဆံုး S$၂၈၀
မွ S$၄၀၀ ထိကုန္ပါတယ္။ သြားလာရတဲ့ ကားခ၊ စားစရိတ္၊ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္
အားလံုးေပါင္း အနည္းဆံုး လူတစ္ေယာက္ဟာ S$၆၀၀ ကုန္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့
သံရံုးမွာ အခြန္က တစ္လကို S$၈၀ ပါ။ အဲ့ဒိေတာ့ S'pass နဲ႔ အလုပ္လုပ္သူ
တစ္ေယာက္ဟာ လြန္ေရာကြ်န္ေရာ တစ္လကို အသတင္ S$၁၀၀၀ သာက်န္ပါတယ္။ တစ္လကို
၇သိန္းခြဲနဲ႔ ၈သိန္းၾကားေပါ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္မွာ မိသားစု ရွိမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို
မိန္မတင္မဟုတ္ ကေလးပါရွိတယ္။ ကိုယ့္ မိဘရွိတယ္။ မိဘနဲ႔ မိမိ မိသားစု ႏွစ္စု
ရန္ကုန္မွာ တစ္လ တစ္လ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္က တစ္အိမ္ေထာင္ကို ၄သိန္း
မေလာက္ပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒိၾကားထဲ အိမ္က မိန္းမက ဟိုဟာေလး လိုခ်င္တယ္
ေယာက္က်ားေရ နင္က စကၤာပူမွာ S'passနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၿပီး ငါက ဒီမွာ
လူတန္းေစ့မေနႏိုင္ဘူးလား။ သူမ်ားသားသမီး ယူထားၿပီး ရွာမေကြ်းႏိုင္ဘူးလား
ဆိုၿပီး ရန္ရွာေသးတယ္။ အဲ့လိုေတြဝင္လာၿပီဆိုရင္ ဒီကေယာက္က်ား ေသၿပီသာမွတ္။
ေနာက္ရွိေသးတယ္ ေယာက္က်ားေရ က်ဳပ္တို႔ အိုးပိုင္
အိမ္ပိုင္ေလးနဲ႔ေနခ်င္လွၿပီေတာ္ ရွင္လဲ ႏိုင္ငံျခားသြားတာ ၾကားလွၿပီ
က်ဳပ္ကို အိမ္ေလး တစ္လံုးေလာက္ဝယ္ေပးပါလား ဆိုတာ ပါေသးတယ္။ ဒီက ေယာက္က်ား
လုပ္တဲ့ သူ ဓါးျပထြက္တိုက္ရေတာ့မယ္။ ဘယ္လိုရွင္းျပရွင္းျပ နားမလည္တဲ့ သူေတြ
မ်ားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္တယ္ လစာ S'pass S$၁၈၀၀ ရတယ္။ ငါ့ကို ၄၀၀၀၀၀
ပဲပို႔တယ္။ ဒင္း ဘယ္မယားငယ္ကိုေထာက္ပံ့ေနလဲ မသိဘူး။ ဒီလိုပဲေတြးေနက်ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ရွင့္တစ္ေယာက္ထဲ သံုးတာ ျမန္မာေငြ ၆၀၀၀၀၀
နီးပါးကုန္သလားတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ တစ္မိသား စုလံုး သံုးဖို႔ ရွင္ပို႔တာေတာင္
၄၀၀၀၀၀ ထဲတဲ့။ ကဲ စဥ္းစားက်ပါအံုး အရပ္ကေတာ္တို႔ ေရ။ တစ္လကို ၃ခါေလာက္မွ
ဖုန္းမဆက္ရင္လဲ ရန္ေတြ႔ခံရေသးပါတယ္တဲ့ေနာ္။ ေအာ္ေအာ္ ဒါနဲ႔ ဒါေတာင္
မိန္းမပဲရွိေသးတာေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြမ်ား ပါပါေသးတယ္။ မိဘကို ေစာ္ကားတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြနားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ထည့္ေရးေပးတာပါ။ မိဘေတြကလဲ ထင္တာပဲ။
သားေလး ႏိုင္ငံျခား သြားအလုပ္လုပ္တယ္ တစ္လ ျမန္မာေငြ ၁၃၅၀၀၀၀ ေလာက္ရတယ္
ငါတို႔ ဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀၊ သူ႔မိန္းမဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀ အင္း ငါ့သားေလးေတာ့
ေတာ္ေတာ္ စုမိမွာပဲေလ ဆိုၿပီး ဟိုေဆြမ်ိဳးလာ ေထာက္ပံ့ခ်င္တာနဲ႔
ဒီေဆြမ်ိဳးတာ ေပးကမ္းခ်င္တာနဲ႔။ မင္းဦးေလး ဘာျဖစ္လို႔၊ မင္းအကို
ဘယ္ႏွစ္ဝမ္းကြဲမွန္းမသိ ဆံုးလို႔၊ မင္းတူေလး ဆယ္တန္းတတ္လို႔၊ မင္းဘႀကီး
ေဆးရံုတတ္လို႔ အားပါးပါး စံုလို႔ပါဗ်ာ။ ဒီက သားကေတာ့ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲမွာ
ဘယ္ေနႏိုင္ပါမလဲ လုပ္ေပါ့ အေမ အေဖတို႔ သေဘာ ပါလို႔ပဲ ျပန္ေျပာရတာေပါ့။ ဒါက
S'passသမားေတြ ဒုကၡပါ။
ေအာ္ခုတစ္ခါ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြ ကလဲ သူတို႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဒုကၡ မေသးလွပါဘူးေနာ္။ ေနစရာ ကို အလုပ္ကေပးပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက ခရီးသြားလာေရးအတြက္ မေထာက္ပံ့ပါဘူး။
ခရီးစရိတ္ကုန္ပါတယ္။ စားစရိတ္ကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက အိုတီကို ေျမာ္ကိုးၿပီး
အလုပ္လုပ္ရတာပါ။ ခုလို အလုပ္ပါးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အိုတီ မရပါဘူး။ ခရီး
စရိတ္၊ စားစရိတ္ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္းရင္ စုစုေပါင္း S$၂၅၀ နဲ႔
S$၃၀၀ ၾကားမွာ ရွိပါတယ္။ ပိုေငြက S$၁၇၀ ပါ ျမန္မာေငြ အလြန္ဆံုး ၁၅၀၀၀၀
ေလာက္ပါပဲ။ ဘယ္လိုမွ အိမ္က မိသားစုကို လံုေလာက္ေအာင္ မပို႔ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီၾကားထဲ သူတို႔မွာ အင္မတန္ ဒုကၡေရာက္တာက အလုပ္ရွင္က ပတ္စ္စပို႔
သိမ္းထားပါတယ္။ ျပန္ခ်င္တိုင္း ျပန္လို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ကမေကာင္း
အိမ္ကမိသားစုက အဆင္မေျပ အိမ္ျပန္လို႔မရ သူတို႔ဘဝ အင္မတန္
သနားစရာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီၾကားထဲ အိမ္က မိန္းမတို႔ ခုဏကလို မိဘတို႔က
အပူကပ္ရင္ အဲ့ဒိလူခမ်ာ ကိုယ့္ကိုကို သက္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြ ရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ခုေျပာခဲ့တာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး အလုပ္သမားေတြခ်ည္းပါပဲ။ အမိ်ဳးသားမ်ားတင္မဟုတ္ပါဘူး
အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ ပါဝင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ တစ္ေယာက္တည္းလာေနက်
မိသားစုနဲ႔ ေဝး။ ၾကင္နာမဲ့သူမရွိ ေႏြးေထြးမဲ့သူမဲ့ မိသားစုကေပးတဲ့ Pressure
နဲ႔ အလုပ္က ရတဲ့ Pressure နဲ႔ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္က်သူေတြပါ။ ေက်ာင္းတတ္တယ္ဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ Poly တတ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ITE တတ္တယ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ NUS တို႔ NTU
တို႔လို တကၠသိုလ္ေတြတတ္က်တယ္။ ဒါေတြကေတာ့ အစိုးရေက်ာင္းေတြေပါ့။ Part Time
လုပ္လို႔ရက်တယ္။ Part Time ဆိုတာေတာင္ တရားဝင္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို
ဘယ္ႏွစ္နာရီ ဆိုတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္။ ပိုလုပ္လို႔မရဘူး။ အားလံုး
ခိုးလုပ္က်တာပဲ။ ရတယ္သိပ္ျပႆနာ မရွိဘူး လုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္။ ဒါေပမယ့္
ျပႆနာက လုပ္ခ်င္တာေတာင္ အလုပ္ကမရွိပါဘူး။ ဒီလို စီးပြားေရးက်ေနခ်ိန္မွာ
အလုပ္ေတြက Part Time ခိုင္းရေလာက္ေအာင္ မေကာင္းလို႔ပါပဲ။ အဲ့ဒိေတာ့
အိမ္ကျပန္ေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပိုက္ဆံေခ်းၾကတယ္။ ဒါက
အစိုးရေက်ာင္းတတ္သူမ်ားရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက်ျပန္ေတာ့ Private ေက်ာင္းတတ္သူမ်ားပါ။ အေျခအေန အမိ်ဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စကၤာပူမွာ Private ေက်ာင္း
လာတတ္က်ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က တကယ္ကို ကိုယ္အထူးျပဳခ်င္တဲ့ ဘာသာရပ္ကို
တကယ္ႀကိဳးစားပန္းစား လာတတ္တာပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ အလုပ္လာရွာပါတယ္
အလုပ္မရလို႔ ေက်ာင္းအပ္ၿပီး အလုပ္ဆက္ရွာက်ရင္း တတ္က်တာပါ။ ဒါေပမယ့္
ေက်ာင္းတတ္တာက Private ဆိုေတာ့ Part Time လုပ္လို႔မရပါဘူး။
အလုပ္ခိုးလုပ္ရပါတယ္။ မိရင္ဖမ္းတယ္ ရဲက သတိေပးတာ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ထိေတာ့
လုပ္တယ္။ အဲ့ဒါမွ ထပ္မိရင္ ကိုယ့္ အထုပ္ ကိုဆြဲ ရြာပဲျပန္ေတာ့ေပါ့။
ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဘဝ ၾကမ္းပါတယ္။ မိဘဆီက ပိုက္ဆံ ျပန္ေတာင္းဖို႔ကလဲ ခတ္ေတာ့
ရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့ မဆိုးဘူးလို႔ေျပာတာပဲ ခုခ်ိန္မွာေတာ့
Part Time က အစိုးရေက်ာင္းေတာင္ မေသခ်ာတာ Private ဆိုေတာ့ စဥ္းသာ
စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ အလုပ္က မလြယ္ ေက်ာင္းလခက သြင္းရ၊ အိမ္လခေပးရ၊
စာေမးပြဲေၾကးေပးရနဲ႔ ေက်ာင္းတတ္ရင္း ရပ္တည္ဖို႔ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲ။ ဒီေတာ့
ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာ မခံပါဘူး ရပ္တည္လို႔မရ ျပန္က်တာပဲ။
ေက်ာင္းသူေတြ ခင္ဗ်ာမွာေတာ့ ျပန္တဲ့ သူရွိသလို အရပ္အေခၚ
စပြန္စာရွာက်သူမ်ားလဲရွိလာပါတယ္
။ စလံုးမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ေထာက္ႏိုင္ရင္ေထာက္ မေထာက္ႏိုင္လုိ႔ကေတာ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ ဒီစပြန္စာ ရွာတဲ့ သံသရာထဲ ေရာက္သြားက်တာ က ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ
ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဟိုတေလာက အိုင္တီရိႈးမွာ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ နဲ႔
စကားေျပာရင္းကေန သ႔ူအေနနဲ႔ စပြန္စာရွာတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြကို ျမင္တဲ့
အျမင္္ကို ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာတာမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ခုခ်ိန္ထိ နားထဲ
ၾကားေနတံုးပဲဗ်ာ။ သူေျပာတာက ေက်ာင္းသူေလးေတြ ဒီမွာ အဆင္မေျပက်
စပြန္စာေတြရွာက် ေနာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ကိုျပန္ၿပီး ေရေဆးက်တယ္တဲ့။ ေတာ္ေတာ္
ရင့္သီးတဲ့ စကားလံုးပါေနာ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္သူေတြရဲ့ ဒုကၡပါပဲ။
ကဲေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္မက္ထဲမွာ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုကေလးေလး ေျပာသလို နတ္ျပည္လဲမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထားသလို နတ္ေရကန္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဆိုလိုတာ
အားလံုးကို မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပေနက်တဲ့ မိသားစုေတြ
ရွိပါတယ္။ အဆင္ေျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ ရွိပါတယ္။ အားလံုးကို
သိမ္းၾကံဳးၿပီး ဝါးလံုးနဲ႔ သိမ္းရိုက္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္
ဒီပိုစ္ေလးမွာ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ျမန္မာျပည္က မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး၊
မိသားစု(အထူးသျဖင့္ မိန္းမေပါ့ေနာ္) အဲ့ဒါေတြကို ေျပာခ်င္တာပါ။
ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္သြားတိုင္း အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ပိုက္ဆံရွာေနတဲ့ သူကို
စိတ္ဆင္ရဲေအာင္ မလုပ္က်ပါနဲ႔။ အေျခအေနမွန္ကို သိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးက်ပါ။
ဘာျဖစ္လို႔ ေငြမပို႔ႏိုင္တာလဲဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားက်ပါ။
ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းလာတတ္ေသာ သူမ်ားပါ။ မိမိသားသမီး ႏိုင္ငံျခားမွာ
ေက်ာင္းတတ္ေနတယ္ Part Time လုပ္ရင္းတတ္တာ အဆင္ေျပေနတယ္ဆိုၿပီး တရားေသ
မေတြးပါနဲ႔။ အရင္တခ်ိန္ကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ မေရာက္ေသးလို႔
မသိပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အဲ့ဒိေတာ့ မိမိသားသမီးကို တကယ္ ေက်ာင္းတတ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လံုေလာက္ေအာင္
ေထာက္ပံ့ပါ၊ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္ရွာရေအာင္ သက္သက္ဆိုလဲ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ အခြင့္အေရးေပးၿပီး မိမိမတတ္ႏိုင္ေတာ့ရင္ ျပန္ေခၚႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ မိမိသားသမီးမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ဆံုဖူးေသာ
မိန္းမႀကီးေျပာသလို ေရေဆးေနရပါအံုးမယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ခေရာင္း ေရးခ်င္တာၾကာလွပါၿပီ။ ေရးသင့္ မေရးသင့္ စဥ္းစားေနတာပါ။ ခုေတာ့
အမိျမန္မာျပည္မွ က်န္ေနေသး ေသာသူမ်ား သိေစရန္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
အားလုံးသိေစခ်င္လို႔ပါ
အားလံုးသိေစဖို႕နဲ႕..နိုင္ငံၿခားထြက္မည္႕ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးမ်ား...(အထူးသၿဖင္႕)
မေလးရွားသြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္မည္႕ၿမန္မာမိန္းကေလးမ်ားသိေစနိုင္ဖို႕ပါ..
ကၽြန္ေတာ္ေရးတာအမွားပါရင္ခြင္႕လႊတ္ေပးပါ....
ေနာက္တစ္ခုကကာယကံရွင္မိန္းကေလးကိုလည္းသူမသိေအာင္ေရးခဲ႕မိသည္႕အတြက္အႏူးညြတ္
ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္.....ဒီအေႀကာင္းေတြကကာယကံရွင္မိန္းကေလးနဲ႕အတူသြားခဲ႕တဲ႕
သူငယ္ခ်င္းက..သူ႕ရည္းစားကိုေၿပာၿပလို႕တဆင္႕ကၽြန္ေတာ္သိခဲ႕ရတာပါ..
ၿဖစ္ပံုကဒီလိုပါ...
လြန္ခဲ႕တဲ႕၂လေလာက္ကပါ..ပီနန္ၿမိဳ႕.(ရပ္ကြက္ႏွင္႕စက္ရံုမေရးၿပေတာ႕ပါ...)
မွာအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ၿမန္မာမိန္းကေလးေယာက္ေပါ႕..အလုပ္နားရက္လည္းၿဖစ္နိုင္ပါတယ္..
သူတို႕ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ဖို႕..ကုန္တိုက္ကအၿပန္..ပစၥည္းေတြနဲ႕အၿပန္ခက္လို႕TAXIကား
ငွားရတယ္ဗ်ာ..
ဘတ္စ္ကားနဲ႕ၿပန္လို႕ေတာ႕ရနိုင္ပါတယ္..ဒါေပမယ္႕ပစၥည္းေတြ၀ယ္လာေတာ႕အခက္အခဲ၇ိွလို႕
ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္..
အဲဒါနဲ႕ TAXIငွားၿပီးၿပန္တာေပါ႕..သူတို႕အထဲမွာမေလးလိုေၿပာတတတ္တဲ႕ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၂ေယာက္ပါ.တယ္..နဲနဲေပါ႕
ကားကေရွ႕ခန္းမွာတစ္ေယာက္ေနာက္ခန္းမွာ၃ေယာက္ေပါ႕..ေရွ႕ခန္းမွာခုမွမေလးရွားကိုေရာက္
တာလပိုင္းပဲရိွတဲ႕ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထိုင္တယ္..ေနာက္မွာကက်န္တဲ႕သံုးေယာက္ေပါ႕
ကားသမားကအိမ္အထိလိုက္ပို႕ေပးပါတယ္..အိမ္ေရာက္ေတာ႕ေနာက္ခန္းကေကာင္မေလးေတြ
ကအရင္ဆင္းတယ္..ေရွ႕ခန္းကေကာင္မေလးကထိုင္ခံုခါးပတ္ၿဖဳတ္ေနတုန္းကားသမားကေမာင္းထြက္သြားတယ္တဲ႕...က်န္ခဲ႕တဲ႕ေကာင္မေလးေတြကၿဖဳန္းခနဲဆိုေတာ႕ေအာ္ရံပဲေအာ္နိုင္တာေပါ႕..
အဲေနာက္ကားသမားကေကာင္မေလးကိုတစ္ေနရာေခၚၿပီးေစာ္ကားလိုက္တယ္ဗ်ာ..
ေကာင္မေလးကအသက္၂၀ေက်ာ္ပဲရိွဦးမယ္..မေလးစကားလည္းမတတ္ဘာမွမေၿပာတတ္ေတာ႕ေတြးႀကည္႕ႀကပါဗ်ာ..
အဲဒါနဲ႕ကားသမားကအဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ပိုက္ဆံေတြဖုန္းေတြယူသြားၿပီး..သူ႕ကိုလမ္းေဘးဖုန္း
တိုင္ေဘးမွာအေႀကြေစ႕၂က်ပ္(2RM)ေပးၿပီးထားခဲ႕တယ္တဲ႕ဗ်ာ....သူကေရာက္ခါစဆိုေတာ႕
သူငယ္ခ်င္းဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္သြယ္ၿပန္ေတာ႕လည္း..ေရာက္ေနတဲ႕ေနရာကမသိဘူးတဲ႕ဗ်ာ.
အဲဒါနဲ႕အခ်ိန္အေတာ္ႀကာမွဆိုက္ကယ္သမားအိႏၵယလူမ်ိဳးအဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ကေရာက္လာ
ၿပီးသူ႕ကိုကူညီဖို႕ေမးေတာ႕လည္းစကားကနားမလည္..အဲဒါနဲ႕အဲဒီအဖိုးႀကီးကသူ႕ဖုန္းနဲ႕အဲဒီ
ေကာင္မေလးကိုေပးဆက္ၿပီးသူ႕ငယ္ခ်င္းေတြကိုအဖိုးႀကီးကလာေခၚခိုင္းမွအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕တယ္
တဲ႕ဗ်ာ..အဲဒီလိုကူညီမယ္႕သူသာမေတြခဲ႕ရင္ခက္ၿပီေပါ႕..က်န္ခဲ႕တဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း
ကားနံပါတ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ႕..ဘယ္ကိုသြားတိုင္ရမလဲ..
ေနာက္ေန႕က်ေတာ႕ေအးဂ်င္႕(ၿမန္မာပြဲစား)ကိုေခၚၿပီးရွင္းခိုင္းေတာ႕လည္းကားနံပါတ္ေတာင္
မသိတာဘယ္လိုေၿဖရွင္းေပးနိုင္မွာလည္း..အဲဒီလိုနဲ႕..အဲဒီေကာင္မေလးဘ၀ေတြးႀကည္႕ပါ......
........................
ကၽြန္ေတာ္အဲဒီသတင္းႀကားမိကတည္းကစိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ..အဲဒီလိုအၿဖစ္အပ်က္ေတြကခုမွ
မဟုတ္ပါဘူး..ကာယကံကံရွင္မိန္းကေလးက.ရွက္လို႕.သူမ်ားေတြသိမွာစိုးလို႕ၿငိမ္ေနခဲ႕လို႕ဘယ္သူမွမသိလိုက္တဲ႕အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြလည္းအမ်ားႀကီးရိွနိုင္ပါတယ္..
ၿပီးခဲ႕တဲ႕2009ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာလည္း..ဒိထက္ဆိုးတဲ႕အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဳး.(.ဂ်ိဳဟိုး)ၿပည္နယ္ဘက္မွာ
ၿဖစ္ခဲ႕ပါေသးတယ္..သိခ်င္ရင္ေတာ႕ေနာက္မွေရးၿပပါဦးမယ္..
ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက..မေလးရွားနိုင္ငံမွာၿမန္မာမိန္းကေလးေတြအတြက္.သူတို႕ဘ၀ လံုၿခံဳ
မွဳလံုး၀မရိွပါဘူး..ဒီနိုင္ငံကဥပေဒကလည္းနိုင္ငံၿခားသားေတြအေပၚ လစ္လဴရွဳထားပါတယ္..
တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြဆို..ေစာ္ကားၿပီးအသတ္ခံရလည္းသူတို႕နိုင္ငံကဘာမွလုပ္မေပးနိုင္ပါဘူး..
မေလးရွားနိုင္ငံမွာရိွတဲ႕ၿမန္မာသံရံုး ဆိုတာလည္း..တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြလိုက္မေၿဖရွင္းေပးနိုင္ပါဘူး.
ဒါေႀကာင္႕..အခက္အခဲေႀကာင္႕အလုပ္လာလုပ္ႀကတယ္ဆိုတာကိုကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္..ဒီကိုေရာက္လာႀကတဲ႕ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ ၁၀၀မွာ ၈၀ ႏွဳန္းရဲ႕ဘ၀ကလံုၿခံဳမွဳမရိွပါဘူးလို႕ထင္ပါတယ္..ဒီနိုင္ငံမွာဘ၀ပ်က္ေနတဲ႕ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီးပါ..
ၿဖစ္နိုင္ရင္မေလးရွားကိုမလာႀကပါနဲ႕..ေရာက္ရိွေနၿပီးသားသူေတြအတြက္လည္းေဘးကင္းၿပီး
အားလံုးအဆင္ေၿပပါေစလို႕ဆုေတာင္းေပးပါတယ္..
ကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပတာေတြ..ထင္တာေတြမွားခဲ႕ရင္လည္းေစတနာအမွားသာၿဖစ္ပါလိမ္႕မည္
ဟု ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။
ကိုအရိုးသီခ်င္းေလးက နားထဲမွာ အားအင္အျပည့္နဲ႔ ဝင္ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထင္ထားတယ္........ အိမ္မက္ေတြ မက္ဘူးတယ္။ ကိုအရိုးသီခ်င္းလိုပဲ
တခ်ိဳ႕လူေတြကို အားက်တယ္။ စကၤာပူကိုေရာက္ေအာင္လာတယ္။
ဖာတစ္လံုးေခါင္းၾကားနဲ႔ေပါ့။ ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ
တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ သူ႔အိမ္က ကေလးေလးကေျပာတယ္တဲ့ “ဦးဦးရယ္ သမီးက
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုးနတ္ျပည္ႀကီး ေရာက္သြားတယ္ထင္တာ။ ခုေတာ့လဲ
ေျမၾကီးေပၚမွာပဲေနာ္တဲ့”။ ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္လဲ ႏိုင္ငံျခားမေရာက္ခင္ကေတာ့
ကေလးေတြးသေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ့္ အေတြးက
ႏိုင္ငံျခားဆိုတာကိုေရာက္တာနဲ႔ အဲ့ဒိလူရဲ့ ဘဝဟာ အရွင္လတ္လတ္ နတ္ေရကန္ထဲ
က်သြားသလိုပဲေနမွာေနာ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ အိမ္က မိဘ၊
မိသားစု၊ မိန္းမနဲ႔ကေလး ဒါေတြကို လူတစ္လံုး သူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္
ထားႏိုင္တယ္ေပါ့ေလ။ အိုးအိမ္မရွိရင္ ဝယ္ေပးမးယ္ ကားမရွိရင္ကားဝယ္ေပးမယ္
စတာေတြေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုးၿပီးျပည့္ စံုတယ္ဆိုပါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တင္ ဒီလို ေတြးတာလား။ မဟုတ္ပါဘူး။
ခိုင္ခိုင္မာမာ ေျပာႏိုင္တာက အခု ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ေနတဲ့
သူေတြအားလံုးရဲ့ ၉၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္ဟာ ဒီလို ေတြးက်တာပါပဲ။ ဒီလိုေတြးလို႔လဲ
ဒီေနရာကိုေရာက္လာက်တာေပါ့။ ႏိုင္ငံျခားကို သြားတာ ေတြထဲမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး
ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အလုပ္လာလုပ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္တယ္၊
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိမိ ေယာက္က်ား (သို႔မဟုတ္) မိန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္က
အဆင္ေျပလို႔ မိသားစုလိုက္ေနရန္ လိုက္လာၾကတယ္ စသည္ျဖင့္ပါပဲ။
အားလံုး ထင္ထားေသာ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္လ်င္
အားလံုးအဆင္ေျပၿပီဆိုေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ လံုးဝမွားယြင္းပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္
ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာရဲပါတယ္ဗ်ာ။ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ့
ေဒတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး။ အဲ့ဒိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခုေနေနတဲ့ စလံုးေခၚ
စကၤာပူက အေၾကာင္းေတြကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ စလံုးမွာ S'pass ကိုင္တဲ့
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့။ သူ႔ရဲ့တရားဝင္လစာဟာ S$၁၈၀၀ ပါ။ အမ်ားကေတာ့
ရမယ္ထင္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လစာ အျပည့္ မရသူေတြမရွိဘူးဆိုရင္ အနည္းဆံုး
၁၅ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ ရွိပါတယ္။ အခုလို စီးပြားေရးက်ေနခိ်န္မွာ
ပိုလုိ႔ေတာင္ဆိုးပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ား အင္ဂ်င္နီယာပါ လစာ S$၉၀၀ ပဲရပါတယ္
S'pass ကိုင္ရပါတယ္။ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို
S$၁၈ ပဲရပါတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ရက္နား တစ္လမွ S$၄၇၀ နီးပါးပဲရက်ပါတယ္။
S'pass သမားက အလုပ္က ေနစရာ မေပးပါဘူး။ အိမ္ငွားေနရပါတယ္။ အိမ္လခက အနည္းဆံုး S$၂၈၀
မွ S$၄၀၀ ထိကုန္ပါတယ္။ သြားလာရတဲ့ ကားခ၊ စားစရိတ္၊ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္
အားလံုးေပါင္း အနည္းဆံုး လူတစ္ေယာက္ဟာ S$၆၀၀ ကုန္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့
သံရံုးမွာ အခြန္က တစ္လကို S$၈၀ ပါ။ အဲ့ဒိေတာ့ S'pass နဲ႔ အလုပ္လုပ္သူ
တစ္ေယာက္ဟာ လြန္ေရာကြ်န္ေရာ တစ္လကို အသတင္ S$၁၀၀၀ သာက်န္ပါတယ္။ တစ္လကို
၇သိန္းခြဲနဲ႔ ၈သိန္းၾကားေပါ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္မွာ မိသားစု ရွိမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို
မိန္မတင္မဟုတ္ ကေလးပါရွိတယ္။ ကိုယ့္ မိဘရွိတယ္။ မိဘနဲ႔ မိမိ မိသားစု ႏွစ္စု
ရန္ကုန္မွာ တစ္လ တစ္လ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္က တစ္အိမ္ေထာင္ကို ၄သိန္း
မေလာက္ပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒိၾကားထဲ အိမ္က မိန္းမက ဟိုဟာေလး လိုခ်င္တယ္
ေယာက္က်ားေရ နင္က စကၤာပူမွာ S'passနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၿပီး ငါက ဒီမွာ
လူတန္းေစ့မေနႏိုင္ဘူးလား။ သူမ်ားသားသမီး ယူထားၿပီး ရွာမေကြ်းႏိုင္ဘူးလား
ဆိုၿပီး ရန္ရွာေသးတယ္။ အဲ့လိုေတြဝင္လာၿပီဆိုရင္ ဒီကေယာက္က်ား ေသၿပီသာမွတ္။
ေနာက္ရွိေသးတယ္ ေယာက္က်ားေရ က်ဳပ္တို႔ အိုးပိုင္
အိမ္ပိုင္ေလးနဲ႔ေနခ်င္လွၿပီေတာ္ ရွင္လဲ ႏိုင္ငံျခားသြားတာ ၾကားလွၿပီ
က်ဳပ္ကို အိမ္ေလး တစ္လံုးေလာက္ဝယ္ေပးပါလား ဆိုတာ ပါေသးတယ္။ ဒီက ေယာက္က်ား
လုပ္တဲ့ သူ ဓါးျပထြက္တိုက္ရေတာ့မယ္။ ဘယ္လိုရွင္းျပရွင္းျပ နားမလည္တဲ့ သူေတြ
မ်ားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္တယ္ လစာ S'pass S$၁၈၀၀ ရတယ္။ ငါ့ကို ၄၀၀၀၀၀
ပဲပို႔တယ္။ ဒင္း ဘယ္မယားငယ္ကိုေထာက္ပံ့ေနလဲ မသိဘူး။ ဒီလိုပဲေတြးေနက်ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ရွင့္တစ္ေယာက္ထဲ သံုးတာ ျမန္မာေငြ ၆၀၀၀၀၀
နီးပါးကုန္သလားတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ တစ္မိသား စုလံုး သံုးဖို႔ ရွင္ပို႔တာေတာင္
၄၀၀၀၀၀ ထဲတဲ့။ ကဲ စဥ္းစားက်ပါအံုး အရပ္ကေတာ္တို႔ ေရ။ တစ္လကို ၃ခါေလာက္မွ
ဖုန္းမဆက္ရင္လဲ ရန္ေတြ႔ခံရေသးပါတယ္တဲ့ေနာ္။ ေအာ္ေအာ္ ဒါနဲ႔ ဒါေတာင္
မိန္းမပဲရွိေသးတာေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြမ်ား ပါပါေသးတယ္။ မိဘကို ေစာ္ကားတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြနားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ထည့္ေရးေပးတာပါ။ မိဘေတြကလဲ ထင္တာပဲ။
သားေလး ႏိုင္ငံျခား သြားအလုပ္လုပ္တယ္ တစ္လ ျမန္မာေငြ ၁၃၅၀၀၀၀ ေလာက္ရတယ္
ငါတို႔ ဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀၊ သူ႔မိန္းမဆီပို႔တာ ၄၀၀၀၀၀ အင္း ငါ့သားေလးေတာ့
ေတာ္ေတာ္ စုမိမွာပဲေလ ဆိုၿပီး ဟိုေဆြမ်ိဳးလာ ေထာက္ပံ့ခ်င္တာနဲ႔
ဒီေဆြမ်ိဳးတာ ေပးကမ္းခ်င္တာနဲ႔။ မင္းဦးေလး ဘာျဖစ္လို႔၊ မင္းအကို
ဘယ္ႏွစ္ဝမ္းကြဲမွန္းမသိ ဆံုးလို႔၊ မင္းတူေလး ဆယ္တန္းတတ္လို႔၊ မင္းဘႀကီး
ေဆးရံုတတ္လို႔ အားပါးပါး စံုလို႔ပါဗ်ာ။ ဒီက သားကေတာ့ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲမွာ
ဘယ္ေနႏိုင္ပါမလဲ လုပ္ေပါ့ အေမ အေဖတို႔ သေဘာ ပါလို႔ပဲ ျပန္ေျပာရတာေပါ့။ ဒါက
S'passသမားေတြ ဒုကၡပါ။
ေအာ္ခုတစ္ခါ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြ ကလဲ သူတို႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဒုကၡ မေသးလွပါဘူးေနာ္။ ေနစရာ ကို အလုပ္ကေပးပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက ခရီးသြားလာေရးအတြက္ မေထာက္ပံ့ပါဘူး။
ခရီးစရိတ္ကုန္ပါတယ္။ စားစရိတ္ကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက အိုတီကို ေျမာ္ကိုးၿပီး
အလုပ္လုပ္ရတာပါ။ ခုလို အလုပ္ပါးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အိုတီ မရပါဘူး။ ခရီး
စရိတ္၊ စားစရိတ္ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္းရင္ စုစုေပါင္း S$၂၅၀ နဲ႔
S$၃၀၀ ၾကားမွာ ရွိပါတယ္။ ပိုေငြက S$၁၇၀ ပါ ျမန္မာေငြ အလြန္ဆံုး ၁၅၀၀၀၀
ေလာက္ပါပဲ။ ဘယ္လိုမွ အိမ္က မိသားစုကို လံုေလာက္ေအာင္ မပို႔ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီၾကားထဲ သူတို႔မွာ အင္မတန္ ဒုကၡေရာက္တာက အလုပ္ရွင္က ပတ္စ္စပို႔
သိမ္းထားပါတယ္။ ျပန္ခ်င္တိုင္း ျပန္လို႔မရပါဘူး။ အလုပ္ကမေကာင္း
အိမ္ကမိသားစုက အဆင္မေျပ အိမ္ျပန္လို႔မရ သူတို႔ဘဝ အင္မတန္
သနားစရာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီၾကားထဲ အိမ္က မိန္းမတို႔ ခုဏကလို မိဘတို႔က
အပူကပ္ရင္ အဲ့ဒိလူခမ်ာ ကိုယ့္ကိုကို သက္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ WP လို႔ေခၚတဲ့ အေထြေထြ အလုပ္သမားေတြ ရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ခုေျပာခဲ့တာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး အလုပ္သမားေတြခ်ည္းပါပဲ။ အမိ်ဳးသားမ်ားတင္မဟုတ္ပါဘူး
အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ ပါဝင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ တစ္ေယာက္တည္းလာေနက်
မိသားစုနဲ႔ ေဝး။ ၾကင္နာမဲ့သူမရွိ ေႏြးေထြးမဲ့သူမဲ့ မိသားစုကေပးတဲ့ Pressure
နဲ႔ အလုပ္က ရတဲ့ Pressure နဲ႔ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္က်သူေတြပါ။ ေက်ာင္းတတ္တယ္ဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ Poly တတ္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ITE တတ္တယ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ NUS တို႔ NTU
တို႔လို တကၠသိုလ္ေတြတတ္က်တယ္။ ဒါေတြကေတာ့ အစိုးရေက်ာင္းေတြေပါ့။ Part Time
လုပ္လို႔ရက်တယ္။ Part Time ဆိုတာေတာင္ တရားဝင္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို
ဘယ္ႏွစ္နာရီ ဆိုတဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္။ ပိုလုပ္လို႔မရဘူး။ အားလံုး
ခိုးလုပ္က်တာပဲ။ ရတယ္သိပ္ျပႆနာ မရွိဘူး လုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္။ ဒါေပမယ့္
ျပႆနာက လုပ္ခ်င္တာေတာင္ အလုပ္ကမရွိပါဘူး။ ဒီလို စီးပြားေရးက်ေနခ်ိန္မွာ
အလုပ္ေတြက Part Time ခိုင္းရေလာက္ေအာင္ မေကာင္းလို႔ပါပဲ။ အဲ့ဒိေတာ့
အိမ္ကျပန္ေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပိုက္ဆံေခ်းၾကတယ္။ ဒါက
အစိုးရေက်ာင္းတတ္သူမ်ားရဲ့ ဒုကၡေပါ့။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက်ျပန္ေတာ့ Private ေက်ာင္းတတ္သူမ်ားပါ။ အေျခအေန အမိ်ဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စကၤာပူမွာ Private ေက်ာင္း
လာတတ္က်ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က တကယ္ကို ကိုယ္အထူးျပဳခ်င္တဲ့ ဘာသာရပ္ကို
တကယ္ႀကိဳးစားပန္းစား လာတတ္တာပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ အလုပ္လာရွာပါတယ္
အလုပ္မရလို႔ ေက်ာင္းအပ္ၿပီး အလုပ္ဆက္ရွာက်ရင္း တတ္က်တာပါ။ ဒါေပမယ့္
ေက်ာင္းတတ္တာက Private ဆိုေတာ့ Part Time လုပ္လို႔မရပါဘူး။
အလုပ္ခိုးလုပ္ရပါတယ္။ မိရင္ဖမ္းတယ္ ရဲက သတိေပးတာ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ထိေတာ့
လုပ္တယ္။ အဲ့ဒါမွ ထပ္မိရင္ ကိုယ့္ အထုပ္ ကိုဆြဲ ရြာပဲျပန္ေတာ့ေပါ့။
ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဘဝ ၾကမ္းပါတယ္။ မိဘဆီက ပိုက္ဆံ ျပန္ေတာင္းဖို႔ကလဲ ခတ္ေတာ့
ရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့ မဆိုးဘူးလို႔ေျပာတာပဲ ခုခ်ိန္မွာေတာ့
Part Time က အစိုးရေက်ာင္းေတာင္ မေသခ်ာတာ Private ဆိုေတာ့ စဥ္းသာ
စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ အလုပ္က မလြယ္ ေက်ာင္းလခက သြင္းရ၊ အိမ္လခေပးရ၊
စာေမးပြဲေၾကးေပးရနဲ႔ ေက်ာင္းတတ္ရင္း ရပ္တည္ဖို႔ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲ။ ဒီေတာ့
ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာ မခံပါဘူး ရပ္တည္လို႔မရ ျပန္က်တာပဲ။
ေက်ာင္းသူေတြ ခင္ဗ်ာမွာေတာ့ ျပန္တဲ့ သူရွိသလို အရပ္အေခၚ
စပြန္စာရွာက်သူမ်ားလဲရွိလာပါတယ္
။ စလံုးမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ေထာက္ႏိုင္ရင္ေထာက္ မေထာက္ႏိုင္လုိ႔ကေတာ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ ဒီစပြန္စာ ရွာတဲ့ သံသရာထဲ ေရာက္သြားက်တာ က ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္မွာ
ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဟိုတေလာက အိုင္တီရိႈးမွာ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ နဲ႔
စကားေျပာရင္းကေန သ႔ူအေနနဲ႔ စပြန္စာရွာတဲ့ ေက်ာင္းသူေတြကို ျမင္တဲ့
အျမင္္ကို ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာတာမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ခုခ်ိန္ထိ နားထဲ
ၾကားေနတံုးပဲဗ်ာ။ သူေျပာတာက ေက်ာင္းသူေလးေတြ ဒီမွာ အဆင္မေျပက်
စပြန္စာေတြရွာက် ေနာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ကိုျပန္ၿပီး ေရေဆးက်တယ္တဲ့။ ေတာ္ေတာ္
ရင့္သီးတဲ့ စကားလံုးပါေနာ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေက်ာင္းလာတတ္သူေတြရဲ့ ဒုကၡပါပဲ။
ကဲေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္မက္ထဲမွာ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားဆိုတာ ဟိုကေလးေလး ေျပာသလို နတ္ျပည္လဲမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးထားသလို နတ္ေရကန္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဆိုလိုတာ
အားလံုးကို မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပေနက်တဲ့ မိသားစုေတြ
ရွိပါတယ္။ အဆင္ေျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ ရွိပါတယ္။ အားလံုးကို
သိမ္းၾကံဳးၿပီး ဝါးလံုးနဲ႔ သိမ္းရိုက္တာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္
ဒီပိုစ္ေလးမွာ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ျမန္မာျပည္က မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး၊
မိသားစု(အထူးသျဖင့္ မိန္းမေပါ့ေနာ္) အဲ့ဒါေတြကို ေျပာခ်င္တာပါ။
ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္သြားတိုင္း အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ပိုက္ဆံရွာေနတဲ့ သူကို
စိတ္ဆင္ရဲေအာင္ မလုပ္က်ပါနဲ႔။ အေျခအေနမွန္ကို သိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးက်ပါ။
ဘာျဖစ္လို႔ ေငြမပို႔ႏိုင္တာလဲဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားက်ပါ။
ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းလာတတ္ေသာ သူမ်ားပါ။ မိမိသားသမီး ႏိုင္ငံျခားမွာ
ေက်ာင္းတတ္ေနတယ္ Part Time လုပ္ရင္းတတ္တာ အဆင္ေျပေနတယ္ဆိုၿပီး တရားေသ
မေတြးပါနဲ႔။ အရင္တခ်ိန္ကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ မေရာက္ေသးလို႔
မသိပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အဲ့ဒိေတာ့ မိမိသားသမီးကို တကယ္ ေက်ာင္းတတ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လံုေလာက္ေအာင္
ေထာက္ပံ့ပါ၊ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္ရွာရေအာင္ သက္သက္ဆိုလဲ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ အခြင့္အေရးေပးၿပီး မိမိမတတ္ႏိုင္ေတာ့ရင္ ျပန္ေခၚႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ မိမိသားသမီးမ်ား ကြ်န္ေတာ္ ဆံုဖူးေသာ
မိန္းမႀကီးေျပာသလို ေရေဆးေနရပါအံုးမယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ခေရာင္း ေရးခ်င္တာၾကာလွပါၿပီ။ ေရးသင့္ မေရးသင့္ စဥ္းစားေနတာပါ။ ခုေတာ့
အမိျမန္မာျပည္မွ က်န္ေနေသး ေသာသူမ်ား သိေစရန္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
အားလုံးသိေစခ်င္လို႔ပါ
ငိုမေနေတာ့ဘူးေနာ္
အခ်စ္ဆံုးသူရယ္
မၾကင္နာရက္စက္
မင္းေမ ့သြားခဲ့ျပီ
ၾကည္ႏူးဖြယ္ေမတၱာ
ဒီရင္မွာျမစ္တြယ္
ႏြယ္မေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
ေမ့ထားရက္သူကို
ဘယ္ဆီကိုေမွ်ာ္မွန္း
တမ္းတမေနခ်င္
ခင္တြယ္လို့မျဖစ္
ခ်စ္မေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
နွလံုးသားကိုပံု
ယံုမိတဲ့ကိုယ့္မွား
ထားပစ္ခဲ့ပါေလ
ေတြေ၀လို့မွိဳင္ေငး
ေဆြးမေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
နုနယ္တဲ့အသည္း
ကြဲလိုက္စမ္းပါေစ
ငယ္ရြယ္သူခ်စ္မူး
ရူးခ်င္လဲရူးသြား
တားမေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
ေမ့ထားဖို့ၾကိဳးစား
အသည္းခြဲသြားသူ
မတူညီခ်စ္နဲ ့
မင္းထားရက္တာကို
ငိုမေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။။
မၾကင္နာရက္စက္
မင္းေမ ့သြားခဲ့ျပီ
ၾကည္ႏူးဖြယ္ေမတၱာ
ဒီရင္မွာျမစ္တြယ္
ႏြယ္မေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
ေမ့ထားရက္သူကို
ဘယ္ဆီကိုေမွ်ာ္မွန္း
တမ္းတမေနခ်င္
ခင္တြယ္လို့မျဖစ္
ခ်စ္မေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
နွလံုးသားကိုပံု
ယံုမိတဲ့ကိုယ့္မွား
ထားပစ္ခဲ့ပါေလ
ေတြေ၀လို့မွိဳင္ေငး
ေဆြးမေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
နုနယ္တဲ့အသည္း
ကြဲလိုက္စမ္းပါေစ
ငယ္ရြယ္သူခ်စ္မူး
ရူးခ်င္လဲရူးသြား
တားမေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။
ေမ့ထားဖို့ၾကိဳးစား
အသည္းခြဲသြားသူ
မတူညီခ်စ္နဲ ့
မင္းထားရက္တာကို
ငိုမေနေတာ့ဘူးေနာ္။။။။
အခုခ်ိန္ထိ ၾကိဳးစားေနဆဲပဲ ခ်စ္သူ
နင့္ႏွဳတ္ခမ္းက
ရက္စက္တဲ့စကား
ေသတာထက္ေတာင္ဆိုးတယ္
မလွလို႔ဖယ္ခြာ
ကြဲေၾက အသည္း
အလွစစ္ဆိုတာ
ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ျခင္းႏွင့္
စိတ္ထားျဖဴစင္ျခင္း
နင္မသိတာဆိုးတယ္ ခ်စ္သူ
ရက္စက္ပါ
ထားခဲ့ပါ
ရူပကာမလွေပမယ့္
ခ်စ္တာျပိဳင္မယ္ဆို
တစ္ေလာကလံုးနဲ႔
ငါျပိဳင္ရဲတယ္
ခ်စ္သူ. . .
အေရွ႔ဆီမွာရွိတဲ့ အနာဂတ္လမ္း
ရင္ကြဲရင္း ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔
ေျခႏွစ္စံုဟာ အားအင္မဲ့ေနတယ္
ရင္ကိုပစ္ခြင္းလိုက္တဲ့ စကားဗံုးဟာ
ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီး
အိပ္ယာထဲ ေခြလဲေစတယ္. . .
ခ်မ္းလြန္းတဲ့ ဒီဇင္ဘာ
ငါမခ်မ္းႏိုင္
ပူေလာင္ေနရတယ္
နင္မရွိလည္း
ေနသားက်တတ္ဖို႔
အခုခ်ိန္ထိ ၾကိဳးစားေနဆဲပဲ
ခ်စ္သူ. . . ။ ။
ရက္စက္တဲ့စကား
ေသတာထက္ေတာင္ဆိုးတယ္
မလွလို႔ဖယ္ခြာ
ကြဲေၾက အသည္း
အလွစစ္ဆိုတာ
ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ျခင္းႏွင့္
စိတ္ထားျဖဴစင္ျခင္း
နင္မသိတာဆိုးတယ္ ခ်စ္သူ
ရက္စက္ပါ
ထားခဲ့ပါ
ရူပကာမလွေပမယ့္
ခ်စ္တာျပိဳင္မယ္ဆို
တစ္ေလာကလံုးနဲ႔
ငါျပိဳင္ရဲတယ္
ခ်စ္သူ. . .
အေရွ႔ဆီမွာရွိတဲ့ အနာဂတ္လမ္း
ရင္ကြဲရင္း ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔
ေျခႏွစ္စံုဟာ အားအင္မဲ့ေနတယ္
ရင္ကိုပစ္ခြင္းလိုက္တဲ့ စကားဗံုးဟာ
ေနမေကာင္းျဖစ္ျပီး
အိပ္ယာထဲ ေခြလဲေစတယ္. . .
ခ်မ္းလြန္းတဲ့ ဒီဇင္ဘာ
ငါမခ်မ္းႏိုင္
ပူေလာင္ေနရတယ္
နင္မရွိလည္း
ေနသားက်တတ္ဖို႔
အခုခ်ိန္ထိ ၾကိဳးစားေနဆဲပဲ
ခ်စ္သူ. . . ။ ။
'တကၠသိုလ္ ၀င္တန္း စာေမးပြဲ၌ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး အမွတ္အမ်ားဆံုး ရရွ...
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၏ တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ၿပီးသူမ်ားထဲတြင္
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္အမ်ားဆံုးျဖစ္ကာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၌ Top ten
ဆုရွင္ ၁၅ ဦးထဲမွ ပထမဆုရွင္ျဖစ္သူ မခိုင္ခိုင္လြင္ေက်ာ္အား
တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲ၌ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးထဲမွ
အမွတ္အမ်ားဆံုးရရွိေစရန္ မည္ကဲ့သုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မ်ားႏွင့္ ထူးခြၽန္လူငယ္တစ္ဦး၏ ဘ၀
ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိပံုမ်ားအား စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က
ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ေမး - တကၠသိုလ္ ၀င္စာေမးပြဲမွာ အခုလို ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္ အမ်ားဆံုးရရွိခဲ့ေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားခဲ့ရပါသလဲ။
ေျဖ - ၉ တန္းေအာင္ၿပီး ေႏြရာသီ အခ်ိန္မွာကတည္းက စာေမးပြဲအတြက္ အလြတ္က်က္ရမယ့္အရာေတြ စတင္ၿပီး က်က္ထားတယ္။ စာစီစာကံုး၊ အဂၤလိပ္စာအက္ေဆးေတြ ကိုအေရးက်င့္တယ္။ ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာလည္း
တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ မွန္မွန္လုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြလို အခ်ိန္ဇယားနဲ႔လုပ္မထားဘဲ
တစ္ေန႔မွာ ေျခာက္နာရီကေန ခုနစ္နာရီ သတ္မွတ္ၿပီး က်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
သူမ်ားေတြအနီးကပ္ Guide ယူသလို သမီး မယူခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာပဲ
အခ်ိန္မွန္မွန္ စာက်က္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး - တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုးရဖုိ႔ မေျဖဆိုခင္ကတည္း က ရည္ရြယ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တာလား။
ေျဖ - အဓိကကေတာ့ ကုိယ္လုပ္ႏိုင္တာကိုပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပါ။ Top-Ten ျဖစ္ရမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီး မထားခဲ့ေပမယ့္ ေျခာက္ဘာသာဂုဏ္ထူး
ထြက္ၿပီး ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ ဆရာ၀န္လိုင္း ၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစား
မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ပါတယ္။
ေမး - ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာ ျပင္ပ ဗဟုသုတစာေတြ ေလ့လာတာရွိခဲ့ပါေသးသလား။
ေျဖ - ျပင္ပစာဆိုတာ သမီး အတြက္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြပဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ေတာ့ ဘယ္လုိင္းကို ေလွ်ာက္ထားျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ - ဆရာ၀န္လိုင္းကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ေမး - ဆရာ၀န္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာက . .. .
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမကလည္း ဆရာ၀န္၊ ၿပီးေတာ့ သမီးတို႔ မိဘအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆရာ၀န္ေတြပဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆရာ၀န္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ။ ႏွလံုးအထူးကု ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တာပါ။
ေမး - ဘ၀မွာ စံထားရေလာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္သူပါလဲ။
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမပါ။
ေမး - အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရွိရင္လည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္ ခ်ဳိ႕တဲ့ႏြမ္းပါးတဲ့သူေတြကို ကုသႏိုင္မယ့္ ဆရာ၀န္မ်ဳိး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဓိက က ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာမဟုတ္ဘဲ အသက္ႀကီးသူေတြ၊ ႏြမ္းပါးသူေတြကို အခမဲ့
ကုသေပးခ်င္ပါတယ္။
ေမး - အခုအခ်ိန္မွာ Top-Ten ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏုိင္ငံျခား ထြက္ေနၾကတယ္။ ညီမေရာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါသလား။
ေျဖ - ဒီႏုိင္ငံက ေဆးေက်ာင္းမွာ သင္တဲ့ပညာနဲ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာသင္ေနတဲ့ ေဆးပညာရပ္ေတြဟာ အတူတူပါပဲ။ ဘြဲ႕ရတဲ့အထိ ေဆးတကၠသိုလ္(၁) မွာ တက္သြားပါမယ္။
ႏုိင္ငံျခားကိုေတာ့ လက္တေလာထြက္ဖို႔ အစီအ စဥ္မရွိေသးပါဘူး။
ေမး - လူငယ္တစ္ဦးအတြက္ ဘ၀ မွာ ဘယ္အရာက အေရးႀကီးဆံုးလို႔ ခံယူထားပါသလဲ။
ေျဖ - စိတ္ထားေကာင္းမြန္ရမယ္။ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ေဒသ၊ ကိုယ့္လူ မ်ဳိးကို အက်ဳိးျပဳႏုိင္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္ လူငယ္ေတြ
လုပ္သြားရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး - အခုဘာသင္တန္းေတြ တက္ေနလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြ ကိုပဲ တက္ေနပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္၀င္တန္း ေျဖဆိုၾကမယ့္သူေတြအတြက္ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ - ဆရာေတြ စာသင္စဥ္မွာ အာ႐ံုစူးစုိက္နားေထာင္ပါ။ ဒါဟာ အရမ္းကို အက်ဳိးရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔ ပံုမွန္က်က္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘုရား၊တရားကို မေမ့ဖို႔နဲ႔မိဘ၊ ဆရာေတြကို
မေစာ္ကား မိပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘာသာရပ္အလိုက္ရမွတ္စာရင္း
ျမန္မာစာ ၈၂
အဂၤလိပ္စာ ၈၅
သခ်ၤာ ၉၉
ဓာတုေဗဒ ၉၅
႐ူပေဗဒ ၉၈
ဇီ၀ေဗဒ ၉၉
ရမွတ္စုစုေပါင္း ၅၅၈
Profile
အမည္ မခိုင္ခုိင္လြင္ေက်ာ္
ေမြးသကၠရာဇ္ ၆-၆-၁၉၉၄
မိဘအမည္ ဦးရဲလြင္၊ ေဒါက္တာသြဲ႔ယဥ္ယဥ္ေက်ာ္
ေမြးခ်င္း တစ္ဦး
တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေက်ာင္း အထက(၂)စမ္းေခ်ာင္း
ငယ္စဥ္ကတည္းက ရရွိခဲ့ဖူးေသာဆုမ်ား အတန္းစဥ္အလုိက္ ပထမဆုမ်ား၊ၿမိဳ႕နယ္ထူးခြၽန္ဆုမ်ား၊ ဘက္စံုထူးခြၽန္ဆုမ်ား
၀ါသနာ စာဖတ္ျခင္း၊ ေအာ္ဂင္တီးျခင္း
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္အမ်ားဆံုးျဖစ္ကာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၌ Top ten
ဆုရွင္ ၁၅ ဦးထဲမွ ပထမဆုရွင္ျဖစ္သူ မခိုင္ခိုင္လြင္ေက်ာ္အား
တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲ၌ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးထဲမွ
အမွတ္အမ်ားဆံုးရရွိေစရန္ မည္ကဲ့သုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မ်ားႏွင့္ ထူးခြၽန္လူငယ္တစ္ဦး၏ ဘ၀
ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိပံုမ်ားအား စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က
ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ေမး - တကၠသိုလ္ ၀င္စာေမးပြဲမွာ အခုလို ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္ အမ်ားဆံုးရရွိခဲ့ေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားခဲ့ရပါသလဲ။
ေျဖ - ၉ တန္းေအာင္ၿပီး ေႏြရာသီ အခ်ိန္မွာကတည္းက စာေမးပြဲအတြက္ အလြတ္က်က္ရမယ့္အရာေတြ စတင္ၿပီး က်က္ထားတယ္။ စာစီစာကံုး၊ အဂၤလိပ္စာအက္ေဆးေတြ ကိုအေရးက်င့္တယ္။ ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာလည္း
တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ မွန္မွန္လုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြလို အခ်ိန္ဇယားနဲ႔လုပ္မထားဘဲ
တစ္ေန႔မွာ ေျခာက္နာရီကေန ခုနစ္နာရီ သတ္မွတ္ၿပီး က်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
သူမ်ားေတြအနီးကပ္ Guide ယူသလို သမီး မယူခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာပဲ
အခ်ိန္မွန္မွန္ စာက်က္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး - တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုးရဖုိ႔ မေျဖဆိုခင္ကတည္း က ရည္ရြယ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တာလား။
ေျဖ - အဓိကကေတာ့ ကုိယ္လုပ္ႏိုင္တာကိုပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပါ။ Top-Ten ျဖစ္ရမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီး မထားခဲ့ေပမယ့္ ေျခာက္ဘာသာဂုဏ္ထူး
ထြက္ၿပီး ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ ဆရာ၀န္လိုင္း ၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစား
မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ပါတယ္။
ေမး - ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာ ျပင္ပ ဗဟုသုတစာေတြ ေလ့လာတာရွိခဲ့ပါေသးသလား။
ေျဖ - ျပင္ပစာဆိုတာ သမီး အတြက္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြပဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ေတာ့ ဘယ္လုိင္းကို ေလွ်ာက္ထားျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ - ဆရာ၀န္လိုင္းကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ေမး - ဆရာ၀န္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာက . .. .
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမကလည္း ဆရာ၀န္၊ ၿပီးေတာ့ သမီးတို႔ မိဘအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆရာ၀န္ေတြပဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆရာ၀န္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ။ ႏွလံုးအထူးကု ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တာပါ။
ေမး - ဘ၀မွာ စံထားရေလာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္သူပါလဲ။
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမပါ။
ေမး - အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရွိရင္လည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္ ခ်ဳိ႕တဲ့ႏြမ္းပါးတဲ့သူေတြကို ကုသႏိုင္မယ့္ ဆရာ၀န္မ်ဳိး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဓိက က ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာမဟုတ္ဘဲ အသက္ႀကီးသူေတြ၊ ႏြမ္းပါးသူေတြကို အခမဲ့
ကုသေပးခ်င္ပါတယ္။
ေမး - အခုအခ်ိန္မွာ Top-Ten ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏုိင္ငံျခား ထြက္ေနၾကတယ္။ ညီမေရာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါသလား။
ေျဖ - ဒီႏုိင္ငံက ေဆးေက်ာင္းမွာ သင္တဲ့ပညာနဲ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာသင္ေနတဲ့ ေဆးပညာရပ္ေတြဟာ အတူတူပါပဲ။ ဘြဲ႕ရတဲ့အထိ ေဆးတကၠသိုလ္(၁) မွာ တက္သြားပါမယ္။
ႏုိင္ငံျခားကိုေတာ့ လက္တေလာထြက္ဖို႔ အစီအ စဥ္မရွိေသးပါဘူး။
ေမး - လူငယ္တစ္ဦးအတြက္ ဘ၀ မွာ ဘယ္အရာက အေရးႀကီးဆံုးလို႔ ခံယူထားပါသလဲ။
ေျဖ - စိတ္ထားေကာင္းမြန္ရမယ္။ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ေဒသ၊ ကိုယ့္လူ မ်ဳိးကို အက်ဳိးျပဳႏုိင္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္ လူငယ္ေတြ
လုပ္သြားရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး - အခုဘာသင္တန္းေတြ တက္ေနလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြ ကိုပဲ တက္ေနပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္၀င္တန္း ေျဖဆိုၾကမယ့္သူေတြအတြက္ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ - ဆရာေတြ စာသင္စဥ္မွာ အာ႐ံုစူးစုိက္နားေထာင္ပါ။ ဒါဟာ အရမ္းကို အက်ဳိးရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔ ပံုမွန္က်က္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘုရား၊တရားကို မေမ့ဖို႔နဲ႔မိဘ၊ ဆရာေတြကို
မေစာ္ကား မိပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘာသာရပ္အလိုက္ရမွတ္စာရင္း
ျမန္မာစာ ၈၂
အဂၤလိပ္စာ ၈၅
သခ်ၤာ ၉၉
ဓာတုေဗဒ ၉၅
႐ူပေဗဒ ၉၈
ဇီ၀ေဗဒ ၉၉
ရမွတ္စုစုေပါင္း ၅၅၈
Profile
အမည္ မခိုင္ခုိင္လြင္ေက်ာ္
ေမြးသကၠရာဇ္ ၆-၆-၁၉၉၄
မိဘအမည္ ဦးရဲလြင္၊ ေဒါက္တာသြဲ႔ယဥ္ယဥ္ေက်ာ္
ေမြးခ်င္း တစ္ဦး
တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေက်ာင္း အထက(၂)စမ္းေခ်ာင္း
ငယ္စဥ္ကတည္းက ရရွိခဲ့ဖူးေသာဆုမ်ား အတန္းစဥ္အလုိက္ ပထမဆုမ်ား၊ၿမိဳ႕နယ္ထူးခြၽန္ဆုမ်ား၊ ဘက္စံုထူးခြၽန္ဆုမ်ား
၀ါသနာ စာဖတ္ျခင္း၊ ေအာ္ဂင္တီးျခင္း
'တကၠသိုလ္ ၀င္တန္း စာေမးပြဲ၌ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး အမွတ္အမ်ားဆံုး ရရွ...
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၏ တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ၿပီးသူမ်ားထဲတြင္
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္အမ်ားဆံုးျဖစ္ကာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၌ Top ten
ဆုရွင္ ၁၅ ဦးထဲမွ ပထမဆုရွင္ျဖစ္သူ မခိုင္ခိုင္လြင္ေက်ာ္အား
တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲ၌ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးထဲမွ
အမွတ္အမ်ားဆံုးရရွိေစရန္ မည္ကဲ့သုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မ်ားႏွင့္ ထူးခြၽန္လူငယ္တစ္ဦး၏ ဘ၀
ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိပံုမ်ားအား စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က
ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ေမး - တကၠသိုလ္ ၀င္စာေမးပြဲမွာ အခုလို ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္ အမ်ားဆံုးရရွိခဲ့ေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားခဲ့ရပါသလဲ။
ေျဖ - ၉ တန္းေအာင္ၿပီး ေႏြရာသီ အခ်ိန္မွာကတည္းက စာေမးပြဲအတြက္ အလြတ္က်က္ရမယ့္အရာေတြ စတင္ၿပီး က်က္ထားတယ္။ စာစီစာကံုး၊ အဂၤလိပ္စာအက္ေဆးေတြ ကိုအေရးက်င့္တယ္။ ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာလည္း
တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ မွန္မွန္လုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြလို အခ်ိန္ဇယားနဲ႔လုပ္မထားဘဲ
တစ္ေန႔မွာ ေျခာက္နာရီကေန ခုနစ္နာရီ သတ္မွတ္ၿပီး က်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
သူမ်ားေတြအနီးကပ္ Guide ယူသလို သမီး မယူခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာပဲ
အခ်ိန္မွန္မွန္ စာက်က္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး - တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုးရဖုိ႔ မေျဖဆိုခင္ကတည္း က ရည္ရြယ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တာလား။
ေျဖ - အဓိကကေတာ့ ကုိယ္လုပ္ႏိုင္တာကိုပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပါ။ Top-Ten ျဖစ္ရမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီး မထားခဲ့ေပမယ့္ ေျခာက္ဘာသာဂုဏ္ထူး
ထြက္ၿပီး ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ ဆရာ၀န္လိုင္း ၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစား
မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ပါတယ္။
ေမး - ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာ ျပင္ပ ဗဟုသုတစာေတြ ေလ့လာတာရွိခဲ့ပါေသးသလား။
ေျဖ - ျပင္ပစာဆိုတာ သမီး အတြက္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြပဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ေတာ့ ဘယ္လုိင္းကို ေလွ်ာက္ထားျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ - ဆရာ၀န္လိုင္းကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ေမး - ဆရာ၀န္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာက . .. .
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမကလည္း ဆရာ၀န္၊ ၿပီးေတာ့ သမီးတို႔ မိဘအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆရာ၀န္ေတြပဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆရာ၀န္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ။ ႏွလံုးအထူးကု ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တာပါ။
ေမး - ဘ၀မွာ စံထားရေလာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္သူပါလဲ။
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမပါ။
ေမး - အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရွိရင္လည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္ ခ်ဳိ႕တဲ့ႏြမ္းပါးတဲ့သူေတြကို ကုသႏိုင္မယ့္ ဆရာ၀န္မ်ဳိး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဓိက က ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာမဟုတ္ဘဲ အသက္ႀကီးသူေတြ၊ ႏြမ္းပါးသူေတြကို အခမဲ့
ကုသေပးခ်င္ပါတယ္။
ေမး - အခုအခ်ိန္မွာ Top-Ten ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏုိင္ငံျခား ထြက္ေနၾကတယ္။ ညီမေရာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါသလား။
ေျဖ - ဒီႏုိင္ငံက ေဆးေက်ာင္းမွာ သင္တဲ့ပညာနဲ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာသင္ေနတဲ့ ေဆးပညာရပ္ေတြဟာ အတူတူပါပဲ။ ဘြဲ႕ရတဲ့အထိ ေဆးတကၠသိုလ္(၁) မွာ တက္သြားပါမယ္။
ႏုိင္ငံျခားကိုေတာ့ လက္တေလာထြက္ဖို႔ အစီအ စဥ္မရွိေသးပါဘူး။
ေမး - လူငယ္တစ္ဦးအတြက္ ဘ၀ မွာ ဘယ္အရာက အေရးႀကီးဆံုးလို႔ ခံယူထားပါသလဲ။
ေျဖ - စိတ္ထားေကာင္းမြန္ရမယ္။ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ေဒသ၊ ကိုယ့္လူ မ်ဳိးကို အက်ဳိးျပဳႏုိင္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္ လူငယ္ေတြ
လုပ္သြားရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး - အခုဘာသင္တန္းေတြ တက္ေနလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြ ကိုပဲ တက္ေနပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္၀င္တန္း ေျဖဆိုၾကမယ့္သူေတြအတြက္ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ - ဆရာေတြ စာသင္စဥ္မွာ အာ႐ံုစူးစုိက္နားေထာင္ပါ။ ဒါဟာ အရမ္းကို အက်ဳိးရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔ ပံုမွန္က်က္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘုရား၊တရားကို မေမ့ဖို႔နဲ႔မိဘ၊ ဆရာေတြကို
မေစာ္ကား မိပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘာသာရပ္အလိုက္ရမွတ္စာရင္း
ျမန္မာစာ ၈၂
အဂၤလိပ္စာ ၈၅
သခ်ၤာ ၉၉
ဓာတုေဗဒ ၉၅
႐ူပေဗဒ ၉၈
ဇီ၀ေဗဒ ၉၉
ရမွတ္စုစုေပါင္း ၅၅၈
Profile
အမည္ မခိုင္ခုိင္လြင္ေက်ာ္
ေမြးသကၠရာဇ္ ၆-၆-၁၉၉၄
မိဘအမည္ ဦးရဲလြင္၊ ေဒါက္တာသြဲ႔ယဥ္ယဥ္ေက်ာ္
ေမြးခ်င္း တစ္ဦး
တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေက်ာင္း အထက(၂)စမ္းေခ်ာင္း
ငယ္စဥ္ကတည္းက ရရွိခဲ့ဖူးေသာဆုမ်ား အတန္းစဥ္အလုိက္ ပထမဆုမ်ား၊ၿမိဳ႕နယ္ထူးခြၽန္ဆုမ်ား၊ ဘက္စံုထူးခြၽန္ဆုမ်ား
၀ါသနာ စာဖတ္ျခင္း၊ ေအာ္ဂင္တီးျခင္း
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္အမ်ားဆံုးျဖစ္ကာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၌ Top ten
ဆုရွင္ ၁၅ ဦးထဲမွ ပထမဆုရွင္ျဖစ္သူ မခိုင္ခိုင္လြင္ေက်ာ္အား
တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲ၌ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးထဲမွ
အမွတ္အမ်ားဆံုးရရွိေစရန္ မည္ကဲ့သုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မ်ားႏွင့္ ထူးခြၽန္လူငယ္တစ္ဦး၏ ဘ၀
ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိပံုမ်ားအား စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က
ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ေမး - တကၠသိုလ္ ၀င္စာေမးပြဲမွာ အခုလို ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးအမွတ္ အမ်ားဆံုးရရွိခဲ့ေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားခဲ့ရပါသလဲ။
ေျဖ - ၉ တန္းေအာင္ၿပီး ေႏြရာသီ အခ်ိန္မွာကတည္းက စာေမးပြဲအတြက္ အလြတ္က်က္ရမယ့္အရာေတြ စတင္ၿပီး က်က္ထားတယ္။ စာစီစာကံုး၊ အဂၤလိပ္စာအက္ေဆးေတြ ကိုအေရးက်င့္တယ္။ ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာလည္း
တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ မွန္မွန္လုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြလို အခ်ိန္ဇယားနဲ႔လုပ္မထားဘဲ
တစ္ေန႔မွာ ေျခာက္နာရီကေန ခုနစ္နာရီ သတ္မွတ္ၿပီး က်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
သူမ်ားေတြအနီးကပ္ Guide ယူသလို သမီး မယူခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာပဲ
အခ်ိန္မွန္မွန္ စာက်က္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး - တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုးရဖုိ႔ မေျဖဆိုခင္ကတည္း က ရည္ရြယ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တာလား။
ေျဖ - အဓိကကေတာ့ ကုိယ္လုပ္ႏိုင္တာကိုပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပါ။ Top-Ten ျဖစ္ရမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီး မထားခဲ့ေပမယ့္ ေျခာက္ဘာသာဂုဏ္ထူး
ထြက္ၿပီး ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ ဆရာ၀န္လိုင္း ၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစား
မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ပါတယ္။
ေမး - ေက်ာင္းတက္စဥ္မွာ ျပင္ပ ဗဟုသုတစာေတြ ေလ့လာတာရွိခဲ့ပါေသးသလား။
ေျဖ - ျပင္ပစာဆိုတာ သမီး အတြက္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြပဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ေတာ့ ဘယ္လုိင္းကို ေလွ်ာက္ထားျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ - ဆရာ၀န္လိုင္းကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ေမး - ဆရာ၀န္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာက . .. .
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမကလည္း ဆရာ၀န္၊ ၿပီးေတာ့ သမီးတို႔ မိဘအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆရာ၀န္ေတြပဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆရာ၀န္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ။ ႏွလံုးအထူးကု ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တာပါ။
ေမး - ဘ၀မွာ စံထားရေလာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္သူပါလဲ။
ေျဖ - သမီးရဲ႕အေမပါ။
ေမး - အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရွိရင္လည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္ ခ်ဳိ႕တဲ့ႏြမ္းပါးတဲ့သူေတြကို ကုသႏိုင္မယ့္ ဆရာ၀န္မ်ဳိး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဓိက က ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာမဟုတ္ဘဲ အသက္ႀကီးသူေတြ၊ ႏြမ္းပါးသူေတြကို အခမဲ့
ကုသေပးခ်င္ပါတယ္။
ေမး - အခုအခ်ိန္မွာ Top-Ten ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏုိင္ငံျခား ထြက္ေနၾကတယ္။ ညီမေရာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါသလား။
ေျဖ - ဒီႏုိင္ငံက ေဆးေက်ာင္းမွာ သင္တဲ့ပညာနဲ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာသင္ေနတဲ့ ေဆးပညာရပ္ေတြဟာ အတူတူပါပဲ။ ဘြဲ႕ရတဲ့အထိ ေဆးတကၠသိုလ္(၁) မွာ တက္သြားပါမယ္။
ႏုိင္ငံျခားကိုေတာ့ လက္တေလာထြက္ဖို႔ အစီအ စဥ္မရွိေသးပါဘူး။
ေမး - လူငယ္တစ္ဦးအတြက္ ဘ၀ မွာ ဘယ္အရာက အေရးႀကီးဆံုးလို႔ ခံယူထားပါသလဲ။
ေျဖ - စိတ္ထားေကာင္းမြန္ရမယ္။ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ေဒသ၊ ကိုယ့္လူ မ်ဳိးကို အက်ဳိးျပဳႏုိင္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္ လူငယ္ေတြ
လုပ္သြားရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး - အခုဘာသင္တန္းေတြ တက္ေနလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ - အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြ ကိုပဲ တက္ေနပါတယ္။
ေမး - တကၠသိုလ္၀င္တန္း ေျဖဆိုၾကမယ့္သူေတြအတြက္ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ - ဆရာေတြ စာသင္စဥ္မွာ အာ႐ံုစူးစုိက္နားေထာင္ပါ။ ဒါဟာ အရမ္းကို အက်ဳိးရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔ ပံုမွန္က်က္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘုရား၊တရားကို မေမ့ဖို႔နဲ႔မိဘ၊ ဆရာေတြကို
မေစာ္ကား မိပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘာသာရပ္အလိုက္ရမွတ္စာရင္း
ျမန္မာစာ ၈၂
အဂၤလိပ္စာ ၈၅
သခ်ၤာ ၉၉
ဓာတုေဗဒ ၉၅
႐ူပေဗဒ ၉၈
ဇီ၀ေဗဒ ၉၉
ရမွတ္စုစုေပါင္း ၅၅၈
Profile
အမည္ မခိုင္ခုိင္လြင္ေက်ာ္
ေမြးသကၠရာဇ္ ၆-၆-၁၉၉၄
မိဘအမည္ ဦးရဲလြင္၊ ေဒါက္တာသြဲ႔ယဥ္ယဥ္ေက်ာ္
ေမြးခ်င္း တစ္ဦး
တက္ေရာက္ခဲ့ေသာေက်ာင္း အထက(၂)စမ္းေခ်ာင္း
ငယ္စဥ္ကတည္းက ရရွိခဲ့ဖူးေသာဆုမ်ား အတန္းစဥ္အလုိက္ ပထမဆုမ်ား၊ၿမိဳ႕နယ္ထူးခြၽန္ဆုမ်ား၊ ဘက္စံုထူးခြၽန္ဆုမ်ား
၀ါသနာ စာဖတ္ျခင္း၊ ေအာ္ဂင္တီးျခင္း
ဒကာႀကီးေျပာမွဘဲ ဘာသာႀကီး ေလးရပ္ထဲက ထြတ္ဖို႔သတိရေတာ့တယ္”
လူတိုင္းျဖတ္သန္းခဲ့ႀကတဲ့ ဘဝတစ္ေလ်ာက္မွာ အတိတ္ဆိုတာ ရွိႀကစျမဲဘဲ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီအတိတ္ေတြကို ျပန္စဥ္းစား မိလိုက္ရင္ လြမ္းေမာစရာ၊ ဝမ္းနည္းပူေဆြးစရာေတြရွိသလို ႀကည္ႏူးဝမ္းသာစရာ၊ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္စရာ အမွတ္တရေလးေတြလည္း ကုိယ္စီ ရွိတတ္ႀကတယ္ေလ။ က်ြန္မဘဝမွာလည္း အတိတ္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့၊ အမွတ္ရစရာေလးေတြ အမ်ားႀကီးထဲကမွ အေဖနဲ့ပတ္သက္ျပီး ျပန္ေတြးမိတိုင္း၊ စဥ္းစားမိလိုက္တိုင္ းျပံဳးမိေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို စိတ္ေပါ့ပါး ႀကည္ႏူးေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ေျပာျပခ်င္ ပါတယ္။ ဒီအေႀကာင္းေလးေတြကို မေျပာျပခင္ အေဖ့အေႀကာင္း နည္းနည္းသိေအာင္ အရင္ေျပာျပပါမယ္ အေဖက အခုဆို အသက္(၈၀)ေက်ာ္ (၉၀)နားနီးေနပါျပီ။ တစ္ရြာလံုးကလည္း အေဖ့ကိုခ်စ္ႀက။ ေလးစားႀကတယ္။ အသက္ကလည္းႀကီးျပီး ဗဟုသုတေတြလည္း ျပည့္စံုတဲ့အတြက္ မသိတာ၊ နားမလည္တာေတြကို လာလာျပီးေမးႀကတယ္။ အႀကံဥာဏ္ ေတာင္းႀကတယ္။ အေဖက စကားနည္းျပီး ေျပာလိုက္ရင္လည ္းဒုတ္ထိုးအိုးေပါက္ ေျပာတတ္တဲ့အက်င္၊့ သူမွန္ရင္ဘယ္သူကိုမွ အားမနာ ဂရုမစိုက္ဘဲ ေျပာတတ္ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြရွိတယ္။
ဥပမာတစ္ခုေျပာရရင္ေတာ့..
ကၽြန္မတို႔ရြာမွာ
ဝါတြင္းဆိုရင္ အဖိတ္၊ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တရားပြဲေတြရွိတယ္။ တရားေဟာတာကေတာ့ ဘုန္းႀကီးနဲ့ဦးဇင္းေတြ အလွည့္က်ေဟာႀကရတယ္။ အဲ့ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဝါတြင္းသံုးလ ဦးဇင္း လာဝတ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ တစ္ပါးလည္း ရွိေနတယ္။ ဘုန္းႀကီးက ဒီဦးဇင္းကိုခဏပဲလာ ဝတ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္မို႔ တရားေဟာရမယ့္စာရင္းထဲမွာ မထည့္ထားဘူး။ အဲဒီကိုယ္ေတာ္ကလည္းေတာ္ေတာ္ေလး တရားေဟာခ်င္ရွာတယ္။ ဘုန္းႀကီးကိုလည္း သူတရားေဟာခ်င္လုိ့ ေဟာခြင့္ျပဳဖို႔ ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ဒါနဲ႔ဘုန္းႀကီးကလည္း အရွင္ဘုရားကတရားေဟာမယ္ဆိုရင္ တရားစာေတြကေရာ ရရဲ႕လားလို႔ ေမးတယ္။ အဲ့ဒီဦးဇင္းကလည္း သူ ညက ဘာသာႀကီးေလးရပ္ ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ထားေႀကာင္း၊ အဲ့ဒီ အေႀကာင္းအရာေတြကို တရားနာတဲ့ပရိတ္သတ္ေတြကို ဗဟုသုတရေအာင္ သူေဟာျပမယ္ဆိုျပီး ေလ်ွာက္တယ္။ ဘုန္ႀကီးက “ဒါဆိုရင္လည္းဒီေန႔ညေန(၄)နာရီတရားပြဲကိုအရွင္ဘုရားပဲေဟာလိုက္ေတာ့” လို႔ခြင့္ေပးလိုက္တယ္။
ညေနေရာက္ေတာ့ တရားနာတဲ့လူေတြ လာႀတတယ္။ တရားပြဲကေတာ့ အသက္ႀကီးတဲ့အဖိုးအို အဖြာအိုေတြ
ပိုျပီးမ်ားတယ္။သီလရွင္ေတြကေတာ့ က်ြန္မအပါအဝင္(၇)ပါးေလာက္ေတာ့ရွိမယ္(အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္မက သီလရွင္ ခဏ ဝတ္ထားပါတယ္)။ ၄နာရီထိုးေတာ့ဦးဇင္းႀကြလာတယ္။ ဘုရားကန္ေတာ့ သီလေပးျပီး တရားစေဟာပါေတာ့တယ္။ စေဟာတုန္းကေတာ့ဟုတ္လို႔ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ေဟာေနလိုက္တာ ည(၇)နာရီေက်ာ္ေနျပီ တရားက မဆံုေသးဘူး။ ဘာသာႀကီး ေလးရပ္ကေနလည္း ထြက္လို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခ်ာခ်ာလည္ေနျပီ။ သူဖတ္ထားတာေတြလည္း ေမ႕ကုန္ျပီ ထင္ပါတယ္.. ဦးဇင္းကလည္း မ်က္ႏွာေတြပ်က္ျပီး ေခၽြးေတြလည္း ပ်ံေနျပီ။ အခ်ိန္ကလည္း ေတာ္ေတာ့ကို ႀကာေနျပီဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕အဖိုးအဖြားေတြက ရၽွဴးေပါက္ခ်င္လို႔ဆိုျပီး ထျပန္ကုန္ျပီ။ ႀကာႀကာ မထိုင္ႏိုင္တဲ့ အဖိုးအဖြားႀကီးေတြကလည္း ေျခေထာက္ေတြ ဟိုေျပာင္းဒီေျပာင္းနဲ႔ မတတ္နိုင္တဲ့ အဆံုးေတာ့ ျပန္ႀကေတာ့တာေပါ့။ က်ြန္မတို႔ဆရာေလးေတြအဖြဲ႔ကလည္း ညပိုင္းအိမ္တစ္အိမ္မွာ ဓမၼစႀကာရြတ္ဖို႔ ဖိတ္ထားတဲ့အတြက္ သြားျပီးရြတ္ဖတ္ႀကရမွာ ေနာက္က်ေနျပီ။ ဒါနဲ႔ ဆရာေလးေတြအဖြဲ႔ကလည္း ထဖို႔ တီးတိုး တိုင္ပင္ ေနႀကခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႕အေဖက ျဗဳန္းဆို မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ျပီး ဦးဇင္းကိုေျပာလိုက္တယ္။ “အရွင္ဘုရားတစ္ပါးတည္း ေဟာေနလိုက္ေတာ ့တပည့္ေတာ္တို႔ေတာ့ ျပန္ေတာ့မယ္” တဲ့။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ အေဖ့ကိုႀကည့္ျပီး ဦးဇင္းေရာ တရားနားပရိတ္သတ္ေတြပါ ရယ္လိုက္ႀကတာ။ ဒါနဲ႔ဦးဇင္းလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ “ဒကာႀကီးေျပာမွဘဲ ဘာသာႀကီး ေလးရပ္ထဲက ထြတ္ဖို႔သတိရေတာ့တယ္” ဆိုျပီး တရား သိမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
ဥပမာတစ္ခုေျပာရရင္ေတာ့..
ကၽြန္မတို႔ရြာမွာ
ဝါတြင္းဆိုရင္ အဖိတ္၊ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တရားပြဲေတြရွိတယ္။ တရားေဟာတာကေတာ့ ဘုန္းႀကီးနဲ့ဦးဇင္းေတြ အလွည့္က်ေဟာႀကရတယ္။ အဲ့ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဝါတြင္းသံုးလ ဦးဇင္း လာဝတ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ တစ္ပါးလည္း ရွိေနတယ္။ ဘုန္းႀကီးက ဒီဦးဇင္းကိုခဏပဲလာ ဝတ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္မို႔ တရားေဟာရမယ့္စာရင္းထဲမွာ မထည့္ထားဘူး။ အဲဒီကိုယ္ေတာ္ကလည္းေတာ္ေတာ္ေလး တရားေဟာခ်င္ရွာတယ္။ ဘုန္းႀကီးကိုလည္း သူတရားေဟာခ်င္လုိ့ ေဟာခြင့္ျပဳဖို႔ ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ဒါနဲ႔ဘုန္းႀကီးကလည္း အရွင္ဘုရားကတရားေဟာမယ္ဆိုရင္ တရားစာေတြကေရာ ရရဲ႕လားလို႔ ေမးတယ္။ အဲ့ဒီဦးဇင္းကလည္း သူ ညက ဘာသာႀကီးေလးရပ္ ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ထားေႀကာင္း၊ အဲ့ဒီ အေႀကာင္းအရာေတြကို တရားနာတဲ့ပရိတ္သတ္ေတြကို ဗဟုသုတရေအာင္ သူေဟာျပမယ္ဆိုျပီး ေလ်ွာက္တယ္။ ဘုန္ႀကီးက “ဒါဆိုရင္လည္းဒီေန႔ညေန(၄)နာရီတရားပြဲကိုအရွင္ဘုရားပဲေဟာလိုက္ေတာ့” လို႔ခြင့္ေပးလိုက္တယ္။
ညေနေရာက္ေတာ့ တရားနာတဲ့လူေတြ လာႀတတယ္။ တရားပြဲကေတာ့ အသက္ႀကီးတဲ့အဖိုးအို အဖြာအိုေတြ
ပိုျပီးမ်ားတယ္။သီလရွင္ေတြကေတာ့ က်ြန္မအပါအဝင္(၇)ပါးေလာက္ေတာ့ရွိမယ္(အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္မက သီလရွင္ ခဏ ဝတ္ထားပါတယ္)။ ၄နာရီထိုးေတာ့ဦးဇင္းႀကြလာတယ္။ ဘုရားကန္ေတာ့ သီလေပးျပီး တရားစေဟာပါေတာ့တယ္။ စေဟာတုန္းကေတာ့ဟုတ္လို႔ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ေဟာေနလိုက္တာ ည(၇)နာရီေက်ာ္ေနျပီ တရားက မဆံုေသးဘူး။ ဘာသာႀကီး ေလးရပ္ကေနလည္း ထြက္လို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခ်ာခ်ာလည္ေနျပီ။ သူဖတ္ထားတာေတြလည္း ေမ႕ကုန္ျပီ ထင္ပါတယ္.. ဦးဇင္းကလည္း မ်က္ႏွာေတြပ်က္ျပီး ေခၽြးေတြလည္း ပ်ံေနျပီ။ အခ်ိန္ကလည္း ေတာ္ေတာ့ကို ႀကာေနျပီဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕အဖိုးအဖြားေတြက ရၽွဴးေပါက္ခ်င္လို႔ဆိုျပီး ထျပန္ကုန္ျပီ။ ႀကာႀကာ မထိုင္ႏိုင္တဲ့ အဖိုးအဖြားႀကီးေတြကလည္း ေျခေထာက္ေတြ ဟိုေျပာင္းဒီေျပာင္းနဲ႔ မတတ္နိုင္တဲ့ အဆံုးေတာ့ ျပန္ႀကေတာ့တာေပါ့။ က်ြန္မတို႔ဆရာေလးေတြအဖြဲ႔ကလည္း ညပိုင္းအိမ္တစ္အိမ္မွာ ဓမၼစႀကာရြတ္ဖို႔ ဖိတ္ထားတဲ့အတြက္ သြားျပီးရြတ္ဖတ္ႀကရမွာ ေနာက္က်ေနျပီ။ ဒါနဲ႔ ဆရာေလးေတြအဖြဲ႔ကလည္း ထဖို႔ တီးတိုး တိုင္ပင္ ေနႀကခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႕အေဖက ျဗဳန္းဆို မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ျပီး ဦးဇင္းကိုေျပာလိုက္တယ္။ “အရွင္ဘုရားတစ္ပါးတည္း ေဟာေနလိုက္ေတာ ့တပည့္ေတာ္တို႔ေတာ့ ျပန္ေတာ့မယ္” တဲ့။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ အေဖ့ကိုႀကည့္ျပီး ဦးဇင္းေရာ တရားနားပရိတ္သတ္ေတြပါ ရယ္လိုက္ႀကတာ။ ဒါနဲ႔ဦးဇင္းလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ “ဒကာႀကီးေျပာမွဘဲ ဘာသာႀကီး ေလးရပ္ထဲက ထြတ္ဖို႔သတိရေတာ့တယ္” ဆိုျပီး တရား သိမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
ေလၿပည္ကေလးပဲ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာပါ
ခ်စ္သူေရ …
တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕
ကုန္လြန္လာလဲ …
ရိုးသားၿခင္းနဲ႕ တြဲခဲ႕တဲ႕
ငါတို႕ လက္ေတြ
ၿမဲေနဖို႕ပဲ … ဆုေတာင္းမိခဲ႕တယ္ ။
ေနႀကာေတြ ပြင္႕တိုင္း
အလြမ္းေတြရင္႕ လာေပမယ္႕ …
ဟိုးေ၀းေ၀းက နင္႕ ဆီ
သစၥာတရားေတြပဲ
လက္ေဆာင္ေပးခ်င္မိတယ္ … ။
ယံုႀကည္ပါ ခ်စ္သူ …
နင္႕အတြက္ ငါ …
ႀကယ္ေတြဆြတ္ခူးမေပးႏိုင္ေပမယ္႕
ႏွင္းပြင္႕ေတြလို ေအးၿမၿခင္းေတြ
ရင္ထဲထည္႕ေပးခ်င္မိတယ္ … ။
ခ်စ္သူ ရဲ႕ အိပ္စက္ၿခင္းဆီ
ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြ သယ္ေဆာင္လို႕
ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြ …
ဖန္ဆင္းေပးတဲ႕ …
ေလၿပည္ကေလးပဲ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာပါ ။
တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕
ကုန္လြန္လာလဲ …
ရိုးသားၿခင္းနဲ႕ တြဲခဲ႕တဲ႕
ငါတို႕ လက္ေတြ
ၿမဲေနဖို႕ပဲ … ဆုေတာင္းမိခဲ႕တယ္ ။
ေနႀကာေတြ ပြင္႕တိုင္း
အလြမ္းေတြရင္႕ လာေပမယ္႕ …
ဟိုးေ၀းေ၀းက နင္႕ ဆီ
သစၥာတရားေတြပဲ
လက္ေဆာင္ေပးခ်င္မိတယ္ … ။
ယံုႀကည္ပါ ခ်စ္သူ …
နင္႕အတြက္ ငါ …
ႀကယ္ေတြဆြတ္ခူးမေပးႏိုင္ေပမယ္႕
ႏွင္းပြင္႕ေတြလို ေအးၿမၿခင္းေတြ
ရင္ထဲထည္႕ေပးခ်င္မိတယ္ … ။
ခ်စ္သူ ရဲ႕ အိပ္စက္ၿခင္းဆီ
ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြ သယ္ေဆာင္လို႕
ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြ …
ဖန္ဆင္းေပးတဲ႕ …
ေလၿပည္ကေလးပဲ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာပါ ။
ငါ့အေကာင့္ list ထဲမွာ နင္လည္းမရွိေတာ့ျပီမို
ေလဟာနယ္မွာေမ်ာေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လို
ငါဟာကမၻာေျမေပၚမွာလြင့္
စိတ္ကူးနဲ့ေလေပၚအိမ္ေဆာက္လို့
ေရေပၚမွတ္တိုင္ေလးတစ္ခုစိုက္ထူခဲ့ပါတယ္
အမွတ္တရအျဖစ္ေပ့ါ
ၳonline ေပၚကလူတစ္ေယာက္ကို
အျပင္မွာခ်စ္ခြင့္ရမွာမဟုတ္မွန္းမသိစိတ္ကသိေနေပမယ့္
တားဆီးမရတဲ့ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြက
သူ့ကိုခ်စ္တယ္လို့အေျဖေပးနိုင္ေလာက္တဲ့အထိ
တြန္းပို့မိခဲ့ပါတယ္
နင္မသိလဲေလ....
နင္လိမ္တာကိုသိသိၾကီးနဲ.
ငတံုးငအလိုတမင္အညာခံခဲ့တဲ့ ငါ့ကိုငါလည္း
အံ့ၾသမိပါရဲ.
ဒါေပမယ့္လည္းေလ
ထမင္းစားေရေသာက္နင္ေျပာတဲ့ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို
အၾကမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးရင္း
G-talk မွာစကားေျပာခြင့္ေလးကိုပဲေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္
နင္မသိလဲေလ
လန္နိုးျပီး ဇာတ္သိမ္းမဲ့
အလြမ္းဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္မွာမွန္းသိရကိနဲ့
အခန္းဆက္ေတြတိုးနိုင္သမွ်တိုး၇င္း
မသိမသာနဲ့ပဲဇာတ္သိမ္းခန္းလည္းေရာက္ခဲ့ေပါ့
မေမွ်ာ္လင့္ပဲေလ...
အခုေတာ့
နင့္ကိုမုန္းတယ္လို့
ေျပာမိတဲ့ငါ့စကားကို
Backspace သံုးျပီးျပန္ဖ်က္ခြင့္ရခ်င္ေပမယ့္
Enter လည္းေခါက္ျပီးျပီမို့
အလြမ္းနဲ့ပဲ နိ၈ုန္းခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္
ငါ့အေကာင့္ list ထဲမွာ
နင္လည္းမရွိေတာ့ျပီမို.။ ။
ငါဟာကမၻာေျမေပၚမွာလြင့္
စိတ္ကူးနဲ့ေလေပၚအိမ္ေဆာက္လို့
ေရေပၚမွတ္တိုင္ေလးတစ္ခုစိုက္ထူခဲ့ပါတယ္
အမွတ္တရအျဖစ္ေပ့ါ
ၳonline ေပၚကလူတစ္ေယာက္ကို
အျပင္မွာခ်စ္ခြင့္ရမွာမဟုတ္မွန္းမသိစိတ္ကသိေနေပမယ့္
တားဆီးမရတဲ့ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြက
သူ့ကိုခ်စ္တယ္လို့အေျဖေပးနိုင္ေလာက္တဲ့အထိ
တြန္းပို့မိခဲ့ပါတယ္
နင္မသိလဲေလ....
နင္လိမ္တာကိုသိသိၾကီးနဲ.
ငတံုးငအလိုတမင္အညာခံခဲ့တဲ့ ငါ့ကိုငါလည္း
အံ့ၾသမိပါရဲ.
ဒါေပမယ့္လည္းေလ
ထမင္းစားေရေသာက္နင္ေျပာတဲ့ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို
အၾကမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးရင္း
G-talk မွာစကားေျပာခြင့္ေလးကိုပဲေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္
နင္မသိလဲေလ
လန္နိုးျပီး ဇာတ္သိမ္းမဲ့
အလြမ္းဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္မွာမွန္းသိရကိနဲ့
အခန္းဆက္ေတြတိုးနိုင္သမွ်တိုး၇င္း
မသိမသာနဲ့ပဲဇာတ္သိမ္းခန္းလည္းေရာက္ခဲ့ေပါ့
မေမွ်ာ္လင့္ပဲေလ...
အခုေတာ့
နင့္ကိုမုန္းတယ္လို့
ေျပာမိတဲ့ငါ့စကားကို
Backspace သံုးျပီးျပန္ဖ်က္ခြင့္ရခ်င္ေပမယ့္
Enter လည္းေခါက္ျပီးျပီမို့
အလြမ္းနဲ့ပဲ နိ၈ုန္းခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္
ငါ့အေကာင့္ list ထဲမွာ
နင္လည္းမရွိေတာ့ျပီမို.။ ။
၀က္၀ံရုပ္ေလးရဲ့ သစၥာတရားပါ
♥လာေလ နင္တုိ့ကလည္း ငါတုိ့ ဒီကားေပၚအတူတက္ႀကမယ္ေလေနာ္...
နင္ကလည္းဟာ ငါတုိ့ကနင္နဲ့အတူတူေနခ်င္ေပမဲ့ သူတုိ့ေခၚရာငါတုိ့လုိက္ေနရတာေလ...
အတူတူေနခ်င္ေပမဲ့ ထားရာေနရာ ေနရမွာေလဟာ...♥
➷နင္ေမ့ျပီးလား နင္က သူတုိ့ေခၚရာလုိက္ေနရမဲ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလးဆုိတာေလ...
ဟုတ္ပါသည္ ကြ်န္မ သည္ သူတုိ့ေခၚရာလုိက္ေနေပးရသည့္ ၀က္၀ံ ရုပ္ေလးသာျဖစ္ပါသည္...
ကြ်န္မ သတိတစ္ခ်က္ ၀င္လာခ်ိန္မွာ ကြ်န္မကို ♥ကားႀကီးတစ္စီးဆီသုိ့ သယ္ယူသြားေလျပီ...
ကြ်န္မ ခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ ခြဲခဲ့ရသည္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုကားႀကီးထဲတြင္ ရွိေနစဥ္...
ဒီေန့ ကြ်န္ေတာ့ေမြးေန့ ေမေမေခၚရာလုိက္လာခဲ့ရာ...
ဒီအရုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္ သားအတြက္လားဟင္?
(ေကာင္ေလး ေရရြတ္မိေနစဥ္)အေတြးမ်ားက သားအမိႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ စဥ္သုိ့
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္အေမသည္ မတည့္သည့္သားအမိႏွစ္ေယာက္ပါ...ေမေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသည့္ေန့မွစျပီး
ေမေမႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ မေခၚမေျပာေနလာတာ ႀကာခဲ့ပါျပီ ဒီေန့ ကြ်န္ေတာ့ေမြးေန့ ကိုပင္ေမ့လွ်က္ သူဧ။္ စက္ရံုသို့သြားရန္
ေမေမ ေခၚသျဖင့္ တစ္လမ္းလံုးစကားမေျပာပဲ လိုက္လာျပီး အျပန္လမ္း မွာ ထုိအရုပ္ေလးကို ေတြ ့သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္...
ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းႀကိဳက္လုိ့ ခဏခဏ ေခါင္းလွည့္ႀကည့္မိပါသည္...
ဒါကိုသိေသာ ေမေမက➷ ❤" သားေလး အရုပ္ေလးက သားအတြက္ေနာ္ သားေလးေမြးေန့အမွတ္တရေပါ့ ညႀက Dinner
ပြဲေလးလည္းလုပ္ေပးမယ္ေနာ္...စက္ရံုထဲ မွာ ထုတ္သမွ်ထဲ အလွဆံုးေလးမုိ့ ေမေမ သားေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ယူလာေပးတယ္ေနာ္ သား... "❤
ღကြ်န္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္ပါသည္ ကြ်န္ေတာ့ကိုမခ်စ္ဘူးဟု ထင္ထားေသာေမေမသည္ ကြ်န္ေတာ့္ ေမြးေန့ကို မွတ္မိသည့္ အျပင္
ကြ်န္ေတာ့ အႀကိဳက္ကိုပါသိေနသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့ကိုခ်စ္သည္ ကို ကြ်န္ေတာ္သိလုိက္ပါသည္...ღ
♫" ေက်းဇူးပါ ေမေမ သားႀကိဳက္ပါတယ္ ... အရင္က သားမွားခဲ့တာေတြ အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ေမေမ... " ♫
♥►ကြ်န္မအလြန္ေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္ ကြ်န္မလုိ အရုပ္ေလးေႀကာင့္ စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ႀကတဲ့ သားအမိႏွစ္ေယာက္
ျပန္လည္ စကားေျပာျဖစ္ အဆင္ေျပလည္လာတာကို သိလုိက္ရလုိ့ စိတ္ထဲ အတုိင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္...
ကြ်န္မ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္မိတယ္ တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္စံ ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို အေဖာ္လုပ္ျပီး သစၥာရွိစြာ ေနသြားမယ္လုိ့ေပါ့...
ဒီလုိနဲ့ ကြ်န္မ ေကာင္ေလးရဲ့ အခန္းေထာင့္ေလးတစ္ေနရာမွာ ေနခြင့္ရခဲ့ပါသည္...
ေကာင္ေလးအခန္းတြင္ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္...
ေနာက္ အရုပ္ႀကီးတစ္ရုပ္ရွိပါသည္ ေခြးရုပ္အႀကီးႀကီး ကိုကြ်န္မေတြ ့လုိက္ရပါသည္...
ကြန္မ မနာလုိ ျဖစ္မိပါတယ္ သူကအရုပ္အႀကီးႀကီးကို ပြတ္သပ္ ခါ ေန့စဥ္ အျပင္သြားကာနီးတုိင္း ပြတ္သပ္ခါ ထြက္သြားေလ့ရွိပါသည္...
ကြ်န္မကိုေတာ့ သူစိတ္ညစ္ခ်ိန္ႀက ရင္ ထုသည္ လႊတ္ပစ္သည္...သူေပ်ာ္လွ်င္ ေပြ ့ဖက္သည္ နမ္းရွဳိက္သည္ေလ...
ေမြးေန့အတြက္ရသည့္ လက္ေဆာင္မုိ့ သူေနထုိင္ခြင့္ေလးေတာ့ ေပးထားသည္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကြ်န္မက ကြ်န္မပုိင္ရွင္အေပၚ
သစၥာရွိစြာေနထုိင္ေပးမည္ေလ...သူႀကိဳက္သလုိသာ လုပ္ပါေစေလ...
ဒီလုိနဲ့ တစ္ေန့ ေကာင္ေလး ရည္းစားရလာျပီး သူ ့အိမ္သုိ့ အလည္ေခၚလာပါသည္...အခန္းေလးထဲသုိ ့ ထုိင္ေနာ္ ေမာင္ အေအးသြားယူလုိက္မယ္ေနာ္...
ေကာင္ေလးရဲ့ ခ်စ္သူေကာင္မေလးက ေခါင္းေလးေ၀ွ့ ရမ္းႀကည့္စဥ္ ကြ်န္မကိုေတြ ့သြားကာ " အယ္ခ်စ္စရာေလးေတာ့ "
ဆုိျပီး ေပြ ့ဖက္လုိက္စဥ္... ကြ်န္မ ဗုိက္ကိုထိမိသျဖင့္ " Happy birthday to u "... "Happy birthday to u " ... " Happy birthday to u " ... ဆုိျပီး ကြ်န္မေအာ္လုိက္လို့
ေကာင္မေလးလန့္သြားကာ ခ်စ္ဖု့ိေကာင္းလုိက္တာ ဆုိျပီး ေပြ ့ဖက္ထားပါသည္...►♥
✿ေကာင္ေလး၀င္လာျပီး " အဲ့တာ ေမေမ ေမာင့္ကိုေမြးေန့တုန္းက လက္ေဆာင္ေပးထားတာေလ ... ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္လား ... ႀကိဳက္ရင္ ခ်စ္ေမြးေန့လည္းလာေတာ့မွာ ဆုိေတာ့ ေမာင္လက္ေဆာင္အျဖစ္ျပန္ေပးမယ္ေလေနာ္ ... " "တစ္ကယ္လားဟင္ ေမာင္ ခ်စ္ေလးေပ်ာ္လုိက္တာ... ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္တယ္ေလ အရုပ္ေလးကိုေနာ္ ေမာင္ " ...✿လုိ့ေျပာျပီး အေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ လွည့္လုိက္စဥ္...ေခြးရုပ္အႀကီးႀကီးကိုေကာင္မေလးေတြ ့သြားသည္ ထုိအရုပ္ႀကီး တြင္ I Love U ဆုိျပီး စာသားေလးေရးထားတာ ေတြ ့လုိ့ ေကာင္မေလးမ်က္စိ ႀကသြားျပန္သည္ ဒါကိုအလုိက္သိတဲ့ ေကာင္ေလးက ခ်စ္ေလးႀကိဳက္ရင္ ၀က္၀ံ ရုပ္ေလးမယူပဲ ဒီအရုပ္ႀကီးယူခ်င္ယူေလ တဲ့ ကြ်န္မ မ်က္ရည္၀ဲမိပါသည္ ဘာလုိ့ငါ့ဘ၀က ၀က္၀ံရုပ္မ အေသးေလးျဖစ္ေနရတာလည္းဟင္...
ဟုတ္ေမာင္ ခ်စ္ေလးကို ေမာင္ႀကိဳက္တာေပးေနာ္တဲ့
ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္မိသည္ ကြ်န္မကိုသာေပးပါေစေပါ့...
ကြ်န္မ ေကာင္ေလးေပ်ာ္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးခ် င္မိသည္ ေကာင္ေလးခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလး ကို ကြ်န္မ ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးခ်င္သည္ ဒါမွ ေကာင္ေလး ပိုခ်စ္မည္ေလ ကြ်န္မ ပိုင္ရွင္ ေကာင္ေလးႏွင့္လည္း ေနခ်င္ျပန္သည္ သူ ့အေပၚသစၥာရွိ ခ်င္သည္ သုိ့ေသာ္ ေကာင္ေလး ခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ ေနရလွ်င္လည္း အတူတူပင္ဟု ကြ်န္မယူဆ လုိ္က္ပါသည္....ကြ်န္မ စဥ္းစားလုိ့မဆံုးေသးခင္ ေကာင္ေလးက ပါဆယ္ အိတ္ေလးထဲ ဘယ္အရုပ္ကိုထည့္ရမည္ မသိစဥ္းစားေနစဥ္ အင္း ခ်စ္ေလး ဘက္ေဒးဆုိေတာ့ ဒီ၀က္၀ံေလးပဲ ေပးလုိ္က္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ဆုိျပီး ကြ်န္မကုိ ထည့္ဖုိ့လုပ္ေလျပီ ေကာင္ေလးပါးစပ္ကလည္း " ၀က္၀ံေလးေရ ငါ့ခ်စ္သူေလးဆီကို သြားေတာ့ေနာ္... သူ ့ကိုေပ်ာ္ေအာင္ထားေနာ္ သိလား ..." တစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ ေနသည္...ကြ်န္မ ျပံဳးလုိက္ပါသည္ စိတ္ခ်ပါ ေကာင္ေလး ကြ်န္မ၀က္၀ံေလးက ေကာင္ေလးခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလးကို အတူတူပဲ သစၥာရွိစြာ ခ်စ္ပါ့မယ္ေနာ္...
ေမြးေန့ ပြဲအတြင္း ေကာင္တာ ေလးအေပၚမွာ ကြ်န္မကိုဖြင့္ႀကည့္ျပီး တင္ထားပါသည္ ေကာင္မေလး ေပ်ာ္ေနတာကုိေတြ ့ရလုိ့ ကြ်န္မလည္းေပ်ာ္ပါသည္...
ေမြးေန့ပြဲေလးျပီးေတာ့ ကြ်န္မကိုအခန္းေလးထဲ ထည့္ကာ ေကာင္မေလး ထြက္သြားျပီး...✿
ညဘက္ အိပ္ခါနီး ေကာင္မေလး အခန္းထဲ ၀င္လာေတာ့ ကြ်န္မကို ေပြ ့ဖက္ကာ " နင္က ေကာင္ေလး အရုပ္ ဒါေပမဲ့အခုေကာင္ေလးကငါ့ကိုလက္ေဆာင္ေပးလုိက္ျပီ ဆုိေတာ့ငါ့အရုပ္ျဖစ္ျပီေပါ့ " ... ဟုရြတ္ေနပါသည္...ကြ်န္မ ေျဖလုိက္မိသည္ " ဟုတ္ပါတယ္ " လုိ့ ဒါေပမဲ့ထြက္လာသည့္ အသံက
"Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ဟုသာ ထြက္ေပၚလာပါသည္
ေကာင္မေလးက ထပ္မံေပြ ့ဖက္က ခ်စ္စရာ ေကာင္းလုိက္တာေနာ္ ဆုိျပီး သူေပ်ာ္ေနေတာ့မွ ကြ်န္မ သက္ပ်င္းခ်မိသည္ စိုးရိန္ေနေသာ ကြ်န္မကို ေကာင္မေလး ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပး လုိ့ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္...
✿ဒီလုိနဲ့ ေကာင္မေလးနဲ့ေနလာတာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားေသာ ေကာင္မေလးနဲ့ သ၀န္တုိေသာ ေကာင္ေလးတုိ့ ရန္ျဖစ္ေနႀကတာကို ကြ်န္မေတြ ့ေနရပါသည္ ဒီလုိနဲ့ ေကာင္ေလး နဲ့ေကာင္မေလး စိတ္ဆုိးသြားႀကသည္...✿
✿ညဘက္အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ ကြ်န္မကို ေကာက္ေပါက္ပစ္လုိက္သည္ ကြ်န္မလည္း လန့္သြားျပီး ေကာင္မေလးစိတ္မဆုိးဖုိ့ ေအာ္လုိက္မိသည္ထြက္ေပၚလာသည္က "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ... " ဒီအရုပ္ သြား ဘာလာေအာ္ေနမွန္းမသိဘူး နားျငီးလုိ္က္တာ " ... ဆုိျပီး ျပန္ေကာက္ျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ လႊတ္ပစ္လုိက္သည္...✿
✿ကြ်န္မ ၀မ္းနည္းလာပါသည္ မ်က္ရည္၀ဲစြာႏွင့္ ေကာင္မေလးကိုပဲႀကည့္ေနမိသည္ေလ.. .
ဘာလုိ့မ်ား ဒီစကား တစ္ခြန္းပဲ ငါတတ္တာလည္းဟာ...
ေကာင္မေလးနဲ့ ေကာင္ေလးကိုျပန္အဆင္ေျပေစခ်င္သည္ေလ...
စကားေတြ ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ထြက္လာသည္က ဒီစကားတစ္ခြန္းသာ...(ကြ်န္မေတြးေနစဥ္)✿
✿ေပး နင္မလိုခ်င္လည္း ငါ့အရုပ္ ငါ့ကိုျပန္ေပး လႊတ္ပစ္စရာမလုိပါဘူး ဆုိျပီး ကြ်န္မကုိ ေကာက္ကိုင္လုိက္သည္က ေကာင္ေလး
ေကာင္မေလး အခန္းထဲကုိ ၀င္လာစဥ္ ကြ်န္မကုိ ေတြ ့လုိ့ ေဒါသထြက္သြား သည့္ေကာင္ေလး ကြ်န္မ အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္ သူတုိ့ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးကို ျပန္လည္ ခ်စ္ေစခ်င္သည္ေလ ဒါေပမဲ့လည္း ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာပဲ လမ္းခြဲ ကာ ေကာင္ေလး ထြက္ခဲ့ပါသည္...✿
✿ကြ်န္မကုိ ေပြ ့ဖက္ကာ ေကာင္ေလး ငိုေကြ်းျပီး ျပန္လာခဲ့ပါသည္
အခန္းေထာင့္ေလးတြင္ ေကာင္ေလး ထုိင္ကာ ငိုေနျပီး ကြ်န္မကို ေပြ ့ဖက္လုိက္လုိ့ "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ေအာ္လုိက္မိသည္....✿
✿ကြ်န္မ လန့္သြားသည္ အသံေတြကို ရပ္တန့္ပစ္လုိ္က္ခ်င္သည္ ေကာင္ေလးစိတ္ညစ္သြားမည္ကို ကြ်န္မစုိးရိမ္မိသည္ေလ...✿
✿ေကာင္ေလးအငုိတိတ္ကာ နင္ပဲ ငါ့အေပၚသစၥာရွိတယ္ ငါေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္ အဲ့ဒီအတြက္ ေက်းဇူးပါတဲ့
ကြ်န္မ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ေကာင္ေလးဆီက စကားသံ ကြ်န္မ အလြန္ေပ်ာ္သြားျပီး ေအာ္ေနမိသည္ "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ေကာင္ေလးပုိမုိရယ္လာပါသည္ သူေပ်ာ္သြားတာကိုေတြ ့ျပီး ကြ်န္မလည္း အလြန္ေပ်ာ္ေနပါသည္...✿
✿ဒီလုိနဲ့ ေကာင္ေလးနဲ့ ကြ်န္မ ေန့စဥ္လုိလုိ အတူတူရွိေနခဲ့ေပမ့ဲ
ေကာင္ေလးဟာ ေတြေ၀ေနဆဲပါပဲ အျမဲ တစ္ခုခုကိုသူစဥ္းစား ေနသလုိပဲ ကြ်န္မသိလုိက္ပါတယ္ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကို လြမ္းေနတာပဲ ဆုိတာ သူတုိ့ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး ျပန္ဆံုေစခ်င္ပါတယ္..
ပိုင္ရွင္ ေကာင္ေလး စိတ္ညစ္ေနတာကို ကြ်န္မ မႀကည့္ရက္ ေကာင္မေလး ကိုလည္း ကြ်န္မ သံေယာဇဥ္ ရွိပါတယ္...✿
✿တစ္ေန့ ေကာင္မေလးက သူ ့ဧ။္ ညီမ၀မ္းကြဲ ေမြးေန ့ပြဲသုိ့ အသြား ေကာင္ေလး ကလည္း သူ ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္သြားေတာ့ ျပန္ဆံုမိႀကတယ္ေလ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကိုေတြ ့ေတာ့ ေခၚခ်င္ေပမဲ့ ေကာင္ေလးက တစ္ဖက္သုိ ့ လွည့္ထြက္သြားျခင္းေႀကာင့္ ထုိင္ကာ မုိင္ေနရသည္ေလ...
ေမြးေန့ပြဲေလးမွာ ေကာင္မေလးရဲ့ ညီမ၀မ္းကြဲရဲ့ ခ်စ္သူက ၀က္၀ံရုပ္ေလး လက္ေဆာင္ေပးတာတဲ့ " မမ ႀကည့္မလား ခ်စ္စရာေလး သိလား... " " သူက "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" လုိ့ေအာ္တယ္မမရဲ ့..." ေကာင္မေလး မ်က္ရည္စုိ့ေလးနဲ့ ဟုတ္လား " ငါလည္းအရင္က ၀က္၀ံအရုပ္ လက္ေဆာင္ ရဘူးတယ္ေလ ..." တဲ့
သူမေျပာေနရင္း ေကာင္ေလးရွိရာလွမ္းႀကည့္လုိက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက အျပဳံးေလး ႏွင့္ေကာင္မေလးကို လက္ကမ္းေပးသည္ေလ...
ေကာင္မေလးကလည္း ခ်စ္သူေကာင္ေလးရွိရာ ျပန္လည္လာခဲ့ပါသည္...ေကာင္ေလး စိတ္ထဲတြင္ ေက်းဇူးပါ ၀က္၀ံမေလးေရ....
ေကာင္မေလးကလည္း ၀က္၀ံမေလးေႀကာင့္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျပန္ဆံုရျပီတဲ့ေလ ဒီလုိနဲ့သူတုိ့လက္ထပ္ျပီးေနာက္ေန့တြင္
အိပ္ခန္းသို့၀င္လာကာေကာင္မေလးက ကြ်န္မကုိေပြ ့ဖက္ရင္း ၀က္၀ံမေလးေရ နင့္ေႀကာင့္သိလား အခု ခ်စ္ေလးတုိ့ ျပန္ဆံုလုိ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရျပီတဲ့ ...ကြ်န္မေတြ ့ျပံဳးေပ်ာ္ေနမိသည္....
ပိုင္ရွင္ ေကာင္ေလးနဲ့ ေကာင္မေလးတုိ့ အရမ္းေပ်ာ္ေနႀကတာကုိ ေတြ ့လုိက္ရလုိ့ ကြ်န္မေႀကာင့္သူတုိ့ ေလးေတြ အခုလုိေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ ေတြ ့ရလုိ့ ကြ်န္မ ၀က္၀ံရုပ္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ကုိ ေက်နပ္မိပါသည္ ....
ဒီလုိနဲ့ ေကာင္ေလးနဲ့ ေကာင္မေလး လက္ထပ္ျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ သစၥာတရားနဲ့ အခ်စ္ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလး ကြ်န္မကို သူတုိ့ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အိပ္ခန္းတစ္ေနရာတြင္ ေနရာေပးထားလုိက္ပါသည္..✿
✿၀က္၀ံရုပ္ေလးေတြဟာ သစၥာတရားရွိျပီး လူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြ ေပးစြမ္းႏုိင္လုိ့ပဲေလ..✿
✿မတည့္ျဖစ္ေနတဲ့ သားအမိႀကားမွာလည္း ၀က္၀ံရုပ္ေလးေႀကာင့္ျပန္လည္ ေျပလည္လာခဲ့သည္...✿
✿ခ်စ္သူႏွစ္ဦးႀကားတြင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြေပးစြမ္း ခဲ့ဖူးသည္...✿
✿၀က္၀ံရုပ္ေလးေတြဟာ အလြန္ပင္ တန္ဖုိးရွိတာ ကိုကြ်န္မသိလုိက္ပါသည္....
၀က္၀ံရုပ္ေလး မ်ားျဖစ္ရလုိ့ အလြန္ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါသည္...✿
✿၀က္၀ံရုပ္ေလးကြ်န္မ သခင္အေပၚအျမဲပဲသစၥာ ရွိျပီး ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြ ေပးသြားပါမည္ဟု သစၥာဆုိလုိက္ေတာ့သည္...
ဒါဟာ ကြ်န္မ ၀က္၀ံရုပ္ေလးရဲ့ သစၥာတရားပါ...✿
နင္ကလည္းဟာ ငါတုိ့ကနင္နဲ့အတူတူေနခ်င္ေပမဲ့ သူတုိ့ေခၚရာငါတုိ့လုိက္ေနရတာေလ...
အတူတူေနခ်င္ေပမဲ့ ထားရာေနရာ ေနရမွာေလဟာ...♥
➷နင္ေမ့ျပီးလား နင္က သူတုိ့ေခၚရာလုိက္ေနရမဲ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလးဆုိတာေလ...
ဟုတ္ပါသည္ ကြ်န္မ သည္ သူတုိ့ေခၚရာလုိက္ေနေပးရသည့္ ၀က္၀ံ ရုပ္ေလးသာျဖစ္ပါသည္...
ကြ်န္မ သတိတစ္ခ်က္ ၀င္လာခ်ိန္မွာ ကြ်န္မကို ♥ကားႀကီးတစ္စီးဆီသုိ့ သယ္ယူသြားေလျပီ...
ကြ်န္မ ခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ ခြဲခဲ့ရသည္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုကားႀကီးထဲတြင္ ရွိေနစဥ္...
ဒီေန့ ကြ်န္ေတာ့ေမြးေန့ ေမေမေခၚရာလုိက္လာခဲ့ရာ...
ဒီအရုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္ သားအတြက္လားဟင္?
(ေကာင္ေလး ေရရြတ္မိေနစဥ္)အေတြးမ်ားက သားအမိႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ စဥ္သုိ့
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္အေမသည္ မတည့္သည့္သားအမိႏွစ္ေယာက္ပါ...ေမေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသည့္ေန့မွစျပီး
ေမေမႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ မေခၚမေျပာေနလာတာ ႀကာခဲ့ပါျပီ ဒီေန့ ကြ်န္ေတာ့ေမြးေန့ ကိုပင္ေမ့လွ်က္ သူဧ။္ စက္ရံုသို့သြားရန္
ေမေမ ေခၚသျဖင့္ တစ္လမ္းလံုးစကားမေျပာပဲ လိုက္လာျပီး အျပန္လမ္း မွာ ထုိအရုပ္ေလးကို ေတြ ့သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္...
ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းႀကိဳက္လုိ့ ခဏခဏ ေခါင္းလွည့္ႀကည့္မိပါသည္...
ဒါကိုသိေသာ ေမေမက➷ ❤" သားေလး အရုပ္ေလးက သားအတြက္ေနာ္ သားေလးေမြးေန့အမွတ္တရေပါ့ ညႀက Dinner
ပြဲေလးလည္းလုပ္ေပးမယ္ေနာ္...စက္ရံုထဲ မွာ ထုတ္သမွ်ထဲ အလွဆံုးေလးမုိ့ ေမေမ သားေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ယူလာေပးတယ္ေနာ္ သား... "❤
ღကြ်န္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္ပါသည္ ကြ်န္ေတာ့ကိုမခ်စ္ဘူးဟု ထင္ထားေသာေမေမသည္ ကြ်န္ေတာ့္ ေမြးေန့ကို မွတ္မိသည့္ အျပင္
ကြ်န္ေတာ့ အႀကိဳက္ကိုပါသိေနသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့ကိုခ်စ္သည္ ကို ကြ်န္ေတာ္သိလုိက္ပါသည္...ღ
♫" ေက်းဇူးပါ ေမေမ သားႀကိဳက္ပါတယ္ ... အရင္က သားမွားခဲ့တာေတြ အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ေမေမ... " ♫
♥►ကြ်န္မအလြန္ေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္ ကြ်န္မလုိ အရုပ္ေလးေႀကာင့္ စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ႀကတဲ့ သားအမိႏွစ္ေယာက္
ျပန္လည္ စကားေျပာျဖစ္ အဆင္ေျပလည္လာတာကို သိလုိက္ရလုိ့ စိတ္ထဲ အတုိင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္...
ကြ်န္မ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္မိတယ္ တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္စံ ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို အေဖာ္လုပ္ျပီး သစၥာရွိစြာ ေနသြားမယ္လုိ့ေပါ့...
ဒီလုိနဲ့ ကြ်န္မ ေကာင္ေလးရဲ့ အခန္းေထာင့္ေလးတစ္ေနရာမွာ ေနခြင့္ရခဲ့ပါသည္...
ေကာင္ေလးအခန္းတြင္ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္...
ေနာက္ အရုပ္ႀကီးတစ္ရုပ္ရွိပါသည္ ေခြးရုပ္အႀကီးႀကီး ကိုကြ်န္မေတြ ့လုိက္ရပါသည္...
ကြန္မ မနာလုိ ျဖစ္မိပါတယ္ သူကအရုပ္အႀကီးႀကီးကို ပြတ္သပ္ ခါ ေန့စဥ္ အျပင္သြားကာနီးတုိင္း ပြတ္သပ္ခါ ထြက္သြားေလ့ရွိပါသည္...
ကြ်န္မကိုေတာ့ သူစိတ္ညစ္ခ်ိန္ႀက ရင္ ထုသည္ လႊတ္ပစ္သည္...သူေပ်ာ္လွ်င္ ေပြ ့ဖက္သည္ နမ္းရွဳိက္သည္ေလ...
ေမြးေန့အတြက္ရသည့္ လက္ေဆာင္မုိ့ သူေနထုိင္ခြင့္ေလးေတာ့ ေပးထားသည္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကြ်န္မက ကြ်န္မပုိင္ရွင္အေပၚ
သစၥာရွိစြာေနထုိင္ေပးမည္ေလ...သူႀကိဳက္သလုိသာ လုပ္ပါေစေလ...
ဒီလုိနဲ့ တစ္ေန့ ေကာင္ေလး ရည္းစားရလာျပီး သူ ့အိမ္သုိ့ အလည္ေခၚလာပါသည္...အခန္းေလးထဲသုိ ့ ထုိင္ေနာ္ ေမာင္ အေအးသြားယူလုိက္မယ္ေနာ္...
ေကာင္ေလးရဲ့ ခ်စ္သူေကာင္မေလးက ေခါင္းေလးေ၀ွ့ ရမ္းႀကည့္စဥ္ ကြ်န္မကိုေတြ ့သြားကာ " အယ္ခ်စ္စရာေလးေတာ့ "
ဆုိျပီး ေပြ ့ဖက္လုိက္စဥ္... ကြ်န္မ ဗုိက္ကိုထိမိသျဖင့္ " Happy birthday to u "... "Happy birthday to u " ... " Happy birthday to u " ... ဆုိျပီး ကြ်န္မေအာ္လုိက္လို့
ေကာင္မေလးလန့္သြားကာ ခ်စ္ဖု့ိေကာင္းလုိက္တာ ဆုိျပီး ေပြ ့ဖက္ထားပါသည္...►♥
✿ေကာင္ေလး၀င္လာျပီး " အဲ့တာ ေမေမ ေမာင့္ကိုေမြးေန့တုန္းက လက္ေဆာင္ေပးထားတာေလ ... ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္လား ... ႀကိဳက္ရင္ ခ်စ္ေမြးေန့လည္းလာေတာ့မွာ ဆုိေတာ့ ေမာင္လက္ေဆာင္အျဖစ္ျပန္ေပးမယ္ေလေနာ္ ... " "တစ္ကယ္လားဟင္ ေမာင္ ခ်စ္ေလးေပ်ာ္လုိက္တာ... ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္တယ္ေလ အရုပ္ေလးကိုေနာ္ ေမာင္ " ...✿လုိ့ေျပာျပီး အေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ လွည့္လုိက္စဥ္...ေခြးရုပ္အႀကီးႀကီးကိုေကာင္မေလးေတြ ့သြားသည္ ထုိအရုပ္ႀကီး တြင္ I Love U ဆုိျပီး စာသားေလးေရးထားတာ ေတြ ့လုိ့ ေကာင္မေလးမ်က္စိ ႀကသြားျပန္သည္ ဒါကိုအလုိက္သိတဲ့ ေကာင္ေလးက ခ်စ္ေလးႀကိဳက္ရင္ ၀က္၀ံ ရုပ္ေလးမယူပဲ ဒီအရုပ္ႀကီးယူခ်င္ယူေလ တဲ့ ကြ်န္မ မ်က္ရည္၀ဲမိပါသည္ ဘာလုိ့ငါ့ဘ၀က ၀က္၀ံရုပ္မ အေသးေလးျဖစ္ေနရတာလည္းဟင္...
ဟုတ္ေမာင္ ခ်စ္ေလးကို ေမာင္ႀကိဳက္တာေပးေနာ္တဲ့
ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္မိသည္ ကြ်န္မကိုသာေပးပါေစေပါ့...
ကြ်န္မ ေကာင္ေလးေပ်ာ္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးခ် င္မိသည္ ေကာင္ေလးခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလး ကို ကြ်န္မ ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးခ်င္သည္ ဒါမွ ေကာင္ေလး ပိုခ်စ္မည္ေလ ကြ်န္မ ပိုင္ရွင္ ေကာင္ေလးႏွင့္လည္း ေနခ်င္ျပန္သည္ သူ ့အေပၚသစၥာရွိ ခ်င္သည္ သုိ့ေသာ္ ေကာင္ေလး ခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ ေနရလွ်င္လည္း အတူတူပင္ဟု ကြ်န္မယူဆ လုိ္က္ပါသည္....ကြ်န္မ စဥ္းစားလုိ့မဆံုးေသးခင္ ေကာင္ေလးက ပါဆယ္ အိတ္ေလးထဲ ဘယ္အရုပ္ကိုထည့္ရမည္ မသိစဥ္းစားေနစဥ္ အင္း ခ်စ္ေလး ဘက္ေဒးဆုိေတာ့ ဒီ၀က္၀ံေလးပဲ ေပးလုိ္က္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ဆုိျပီး ကြ်န္မကုိ ထည့္ဖုိ့လုပ္ေလျပီ ေကာင္ေလးပါးစပ္ကလည္း " ၀က္၀ံေလးေရ ငါ့ခ်စ္သူေလးဆီကို သြားေတာ့ေနာ္... သူ ့ကိုေပ်ာ္ေအာင္ထားေနာ္ သိလား ..." တစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ ေနသည္...ကြ်န္မ ျပံဳးလုိက္ပါသည္ စိတ္ခ်ပါ ေကာင္ေလး ကြ်န္မ၀က္၀ံေလးက ေကာင္ေလးခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလးကို အတူတူပဲ သစၥာရွိစြာ ခ်စ္ပါ့မယ္ေနာ္...
ေမြးေန့ ပြဲအတြင္း ေကာင္တာ ေလးအေပၚမွာ ကြ်န္မကိုဖြင့္ႀကည့္ျပီး တင္ထားပါသည္ ေကာင္မေလး ေပ်ာ္ေနတာကုိေတြ ့ရလုိ့ ကြ်န္မလည္းေပ်ာ္ပါသည္...
ေမြးေန့ပြဲေလးျပီးေတာ့ ကြ်န္မကိုအခန္းေလးထဲ ထည့္ကာ ေကာင္မေလး ထြက္သြားျပီး...✿
ညဘက္ အိပ္ခါနီး ေကာင္မေလး အခန္းထဲ ၀င္လာေတာ့ ကြ်န္မကို ေပြ ့ဖက္ကာ " နင္က ေကာင္ေလး အရုပ္ ဒါေပမဲ့အခုေကာင္ေလးကငါ့ကိုလက္ေဆာင္ေပးလုိက္ျပီ ဆုိေတာ့ငါ့အရုပ္ျဖစ္ျပီေပါ့ " ... ဟုရြတ္ေနပါသည္...ကြ်န္မ ေျဖလုိက္မိသည္ " ဟုတ္ပါတယ္ " လုိ့ ဒါေပမဲ့ထြက္လာသည့္ အသံက
"Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ဟုသာ ထြက္ေပၚလာပါသည္
ေကာင္မေလးက ထပ္မံေပြ ့ဖက္က ခ်စ္စရာ ေကာင္းလုိက္တာေနာ္ ဆုိျပီး သူေပ်ာ္ေနေတာ့မွ ကြ်န္မ သက္ပ်င္းခ်မိသည္ စိုးရိန္ေနေသာ ကြ်န္မကို ေကာင္မေလး ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပး လုိ့ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္...
✿ဒီလုိနဲ့ ေကာင္မေလးနဲ့ေနလာတာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားေသာ ေကာင္မေလးနဲ့ သ၀န္တုိေသာ ေကာင္ေလးတုိ့ ရန္ျဖစ္ေနႀကတာကို ကြ်န္မေတြ ့ေနရပါသည္ ဒီလုိနဲ့ ေကာင္ေလး နဲ့ေကာင္မေလး စိတ္ဆုိးသြားႀကသည္...✿
✿ညဘက္အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ ကြ်န္မကို ေကာက္ေပါက္ပစ္လုိက္သည္ ကြ်န္မလည္း လန့္သြားျပီး ေကာင္မေလးစိတ္မဆုိးဖုိ့ ေအာ္လုိက္မိသည္ထြက္ေပၚလာသည္က "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ... " ဒီအရုပ္ သြား ဘာလာေအာ္ေနမွန္းမသိဘူး နားျငီးလုိ္က္တာ " ... ဆုိျပီး ျပန္ေကာက္ျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ လႊတ္ပစ္လုိက္သည္...✿
✿ကြ်န္မ ၀မ္းနည္းလာပါသည္ မ်က္ရည္၀ဲစြာႏွင့္ ေကာင္မေလးကိုပဲႀကည့္ေနမိသည္ေလ.. .
ဘာလုိ့မ်ား ဒီစကား တစ္ခြန္းပဲ ငါတတ္တာလည္းဟာ...
ေကာင္မေလးနဲ့ ေကာင္ေလးကိုျပန္အဆင္ေျပေစခ်င္သည္ေလ...
စကားေတြ ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ထြက္လာသည္က ဒီစကားတစ္ခြန္းသာ...(ကြ်န္မေတြးေနစဥ္)✿
✿ေပး နင္မလိုခ်င္လည္း ငါ့အရုပ္ ငါ့ကိုျပန္ေပး လႊတ္ပစ္စရာမလုိပါဘူး ဆုိျပီး ကြ်န္မကုိ ေကာက္ကိုင္လုိက္သည္က ေကာင္ေလး
ေကာင္မေလး အခန္းထဲကုိ ၀င္လာစဥ္ ကြ်န္မကုိ ေတြ ့လုိ့ ေဒါသထြက္သြား သည့္ေကာင္ေလး ကြ်န္မ အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္ သူတုိ့ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးကို ျပန္လည္ ခ်စ္ေစခ်င္သည္ေလ ဒါေပမဲ့လည္း ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာပဲ လမ္းခြဲ ကာ ေကာင္ေလး ထြက္ခဲ့ပါသည္...✿
✿ကြ်န္မကုိ ေပြ ့ဖက္ကာ ေကာင္ေလး ငိုေကြ်းျပီး ျပန္လာခဲ့ပါသည္
အခန္းေထာင့္ေလးတြင္ ေကာင္ေလး ထုိင္ကာ ငိုေနျပီး ကြ်န္မကို ေပြ ့ဖက္လုိက္လုိ့ "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ေအာ္လုိက္မိသည္....✿
✿ကြ်န္မ လန့္သြားသည္ အသံေတြကို ရပ္တန့္ပစ္လုိ္က္ခ်င္သည္ ေကာင္ေလးစိတ္ညစ္သြားမည္ကို ကြ်န္မစုိးရိမ္မိသည္ေလ...✿
✿ေကာင္ေလးအငုိတိတ္ကာ နင္ပဲ ငါ့အေပၚသစၥာရွိတယ္ ငါေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္ အဲ့ဒီအတြက္ ေက်းဇူးပါတဲ့
ကြ်န္မ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ေကာင္ေလးဆီက စကားသံ ကြ်န္မ အလြန္ေပ်ာ္သြားျပီး ေအာ္ေနမိသည္ "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" ေကာင္ေလးပုိမုိရယ္လာပါသည္ သူေပ်ာ္သြားတာကိုေတြ ့ျပီး ကြ်န္မလည္း အလြန္ေပ်ာ္ေနပါသည္...✿
✿ဒီလုိနဲ့ ေကာင္ေလးနဲ့ ကြ်န္မ ေန့စဥ္လုိလုိ အတူတူရွိေနခဲ့ေပမ့ဲ
ေကာင္ေလးဟာ ေတြေ၀ေနဆဲပါပဲ အျမဲ တစ္ခုခုကိုသူစဥ္းစား ေနသလုိပဲ ကြ်န္မသိလုိက္ပါတယ္ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကို လြမ္းေနတာပဲ ဆုိတာ သူတုိ့ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး ျပန္ဆံုေစခ်င္ပါတယ္..
ပိုင္ရွင္ ေကာင္ေလး စိတ္ညစ္ေနတာကို ကြ်န္မ မႀကည့္ရက္ ေကာင္မေလး ကိုလည္း ကြ်န္မ သံေယာဇဥ္ ရွိပါတယ္...✿
✿တစ္ေန့ ေကာင္မေလးက သူ ့ဧ။္ ညီမ၀မ္းကြဲ ေမြးေန ့ပြဲသုိ့ အသြား ေကာင္ေလး ကလည္း သူ ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္သြားေတာ့ ျပန္ဆံုမိႀကတယ္ေလ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကိုေတြ ့ေတာ့ ေခၚခ်င္ေပမဲ့ ေကာင္ေလးက တစ္ဖက္သုိ ့ လွည့္ထြက္သြားျခင္းေႀကာင့္ ထုိင္ကာ မုိင္ေနရသည္ေလ...
ေမြးေန့ပြဲေလးမွာ ေကာင္မေလးရဲ့ ညီမ၀မ္းကြဲရဲ့ ခ်စ္သူက ၀က္၀ံရုပ္ေလး လက္ေဆာင္ေပးတာတဲ့ " မမ ႀကည့္မလား ခ်စ္စရာေလး သိလား... " " သူက "Happy birthday to u "Happy birthday to u" "Happy birthday to u" လုိ့ေအာ္တယ္မမရဲ ့..." ေကာင္မေလး မ်က္ရည္စုိ့ေလးနဲ့ ဟုတ္လား " ငါလည္းအရင္က ၀က္၀ံအရုပ္ လက္ေဆာင္ ရဘူးတယ္ေလ ..." တဲ့
သူမေျပာေနရင္း ေကာင္ေလးရွိရာလွမ္းႀကည့္လုိက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက အျပဳံးေလး ႏွင့္ေကာင္မေလးကို လက္ကမ္းေပးသည္ေလ...
ေကာင္မေလးကလည္း ခ်စ္သူေကာင္ေလးရွိရာ ျပန္လည္လာခဲ့ပါသည္...ေကာင္ေလး စိတ္ထဲတြင္ ေက်းဇူးပါ ၀က္၀ံမေလးေရ....
ေကာင္မေလးကလည္း ၀က္၀ံမေလးေႀကာင့္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျပန္ဆံုရျပီတဲ့ေလ ဒီလုိနဲ့သူတုိ့လက္ထပ္ျပီးေနာက္ေန့တြင္
အိပ္ခန္းသို့၀င္လာကာေကာင္မေလးက ကြ်န္မကုိေပြ ့ဖက္ရင္း ၀က္၀ံမေလးေရ နင့္ေႀကာင့္သိလား အခု ခ်စ္ေလးတုိ့ ျပန္ဆံုလုိ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရျပီတဲ့ ...ကြ်န္မေတြ ့ျပံဳးေပ်ာ္ေနမိသည္....
ပိုင္ရွင္ ေကာင္ေလးနဲ့ ေကာင္မေလးတုိ့ အရမ္းေပ်ာ္ေနႀကတာကုိ ေတြ ့လုိက္ရလုိ့ ကြ်န္မေႀကာင့္သူတုိ့ ေလးေတြ အခုလုိေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ ေတြ ့ရလုိ့ ကြ်န္မ ၀က္၀ံရုပ္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ကုိ ေက်နပ္မိပါသည္ ....
ဒီလုိနဲ့ ေကာင္ေလးနဲ့ ေကာင္မေလး လက္ထပ္ျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ သစၥာတရားနဲ့ အခ်စ္ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလး ကြ်န္မကို သူတုိ့ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အိပ္ခန္းတစ္ေနရာတြင္ ေနရာေပးထားလုိက္ပါသည္..✿
✿၀က္၀ံရုပ္ေလးေတြဟာ သစၥာတရားရွိျပီး လူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြ ေပးစြမ္းႏုိင္လုိ့ပဲေလ..✿
✿မတည့္ျဖစ္ေနတဲ့ သားအမိႀကားမွာလည္း ၀က္၀ံရုပ္ေလးေႀကာင့္ျပန္လည္ ေျပလည္လာခဲ့သည္...✿
✿ခ်စ္သူႏွစ္ဦးႀကားတြင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြေပးစြမ္း ခဲ့ဖူးသည္...✿
✿၀က္၀ံရုပ္ေလးေတြဟာ အလြန္ပင္ တန္ဖုိးရွိတာ ကိုကြ်န္မသိလုိက္ပါသည္....
၀က္၀ံရုပ္ေလး မ်ားျဖစ္ရလုိ့ အလြန္ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါသည္...✿
✿၀က္၀ံရုပ္ေလးကြ်န္မ သခင္အေပၚအျမဲပဲသစၥာ ရွိျပီး ေပ်ာ္ရႊင္မွူေတြ ေပးသြားပါမည္ဟု သစၥာဆုိလုိက္ေတာ့သည္...
ဒါဟာ ကြ်န္မ ၀က္၀ံရုပ္ေလးရဲ့ သစၥာတရားပါ...✿
နင္ဟာ
ေခါင္းထဲတြင္ ေနာက္က်ီ႕ေန၏၊
ေဘးတဖက္တခ်ပ္္ နားထင္စပ္က တစစ္စစ္၊
တေနကုန္ အလုပ္မ်ားခဲ့ရေသာ မ်က္လံုးမ်ားက၊
မ်က္ေၾကာအစံုကို၊ ေျခစုန္ကန္ ဆႏၵျပေနျပီ။
စူးရွမႉကင္းမဲ့တဲ့
မွိန္တိန္တိန္မ်က္လံုးမ်ား၊
ညိဳနက္နက္ၾကီးထြားလာတဲ့
မ်က္ကြင္းေဟာက္ေတာက္မ်ား၊
အထိုင္မ်ားျပီး လႉပ္ရွားမႉ႔ကင္းမဲ့လွတဲ့၊
အရိုးအဆစ္မ်ားရဲ့ ေအာ္ညီးသံေတြကလဲ
မနဲေတာ့။
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ား တသြင္သြင္စီးစင္းၿပီး၊
အေရာင္တျဖတ္္ျဖတ္ေတာက္ေနတဲ့
မွန္သားျပင္တခ်ပ္္ကို၊ စက္စုပ္ မုန္တီးစြာ
တခ်က္ၾကည့္ရင္း၊ ေတာက္တခ်က္ေခါက္ကာ၊
ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္ေမာင္းလိုက္၏။
နင္ဟာ ငါ့မ်က္လံုးေတြကို မညႇာမတာ
အနိုင္က်င့္တယ္၊
နင္ဟာ ငါ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို အနားမေပးပဲ၊
နာက်င္ေအာင္လုပ္တယ္၊
နင္ဟာ ငါ့ေရွ႕မွာ အခ်ိန္ျပည့္ ေနရာယူျပီး၊
နင့္ကိုပဲ ဦးစားေပး အေရးထားခိုင္းတယ္၊
နင္ဟာ ငါ့ေခါင္းထဲကို အပိုင္စီးဝင္ျပီး
အျမဲတေစရွိေနေစခဲ့တယ္၊
နင္ဟာ
ငါ့ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ စြမ္ေဆာင္နိုင္အားေတြ၊
ငါ့ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြ၊
အားလံုး၊ အားလံုးကို
နင္အပိုင္သိမ္းသြားတယ္။
နင့္ေရွ႕မွာေပးစပ္လိုက္ရတယ္။
နင္ဟာ ငါအရြံဆံုး၊ ငါအေၾကာက္ဆံုး
ေမွ်ာ့တစ္ေကာင္ ထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပိုဆိုးတယ္။
သူမ်ားေသြးေသာက္ အသက္ရွင္ေနတဲ့
ေမွ်ာ့လိုပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ဦးေနာက္ေတြ၊ ငါ့အေသြးအသားေတြ၊
ငါ့အာရံုေတြ၊ ငါ့အကုန္လံုး ေဖာက္စားျပီး၊
အသက္ရွင္ေနတဲ့ ျပိတၱာတစ္ေကာင္ပဲ။
ငါဟာ တေန႔တေန႔ နင္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္။
နင္ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ ငါသတ္ျပစ္ဖို႔
ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။
နင့္ရဲ့ ၾသဇာအာဏာေတြကို ငါေတာ္လွန္လို႔
လံုးဝမရခဲ့ဘူး၊
မရေအာင္လဲ နင္ငါ့ကို ၾကိမ္းဝါးထားေသးတယ္။
နင္ဟာ ငါ့အသက္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ဝိဥာည္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ရ့ဲဖန္ဆင္းရွင္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ရဲ့အနာဂတ္ပဲ တဲ့။
နင္ေသဆံုးတဲ့ေန႔ဟာ ငါကံကုန္မယ့္ေန႔ပဲ တဲ့။
မတရားဘူး၊ နင္လံုးဝ မတရားဘူး။
နင့္ကို ေကာ္ဆဲထားတဲ့ ဒီစာကိုေတာင္၊
နင့္ေရွ႕မွာ ခခယယ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူျပီး
ရိုက္ေနရပါလား။
ငါဘယ္လိုေျပးေျပး နင္နဲ႔ မလြတ္ႏိုင္တဲ့
ဘဝပါလား။
နင့္လို ႏွလံုးသားမဲ့၊ အသိဥာဏ္မဲ့၊
ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ျပီး အတၱၾကီးတဲ့
မိစၦာေကာင္က၊ ငါ့အေပၚမွာ လက္ဝါးၾကီးအုပ္
အႏိုင္ယူထားတာ၊ ငါရင္နာလို႔ မဆံုးဘူး။
ငါဒီေလာက္ ေအာ္ဟစ္ေနတာကို နင္ကမထံုတတ္ေတး၊
အသိအမွတ္မျပဳ၊ ခပ္တည္တည္နဲ႔
ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတယ္။
ငါမခံနိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး၊ နင့္ကို
အဖံုးဆြဲပိတ္ျပီး၊ အိတ္ထဲ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲထည့္လိုက္တယ္။
ကဲကြာ၊ နင္ဘာလုပ္ႏိုင္ေသးလဲ၊ ဒီေလာက္ေတာ့
ငါမွာလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး။
ရွဳတ္ေထြးပူေလာင္ေနတဲ့ စိတ္အစဥ္ကို၊
ခပ္တိုးတိုး ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့သီဆိုထားတဲ့၊
အလြမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ
အရည္ေဖ်ာ္ျပစ္လိုက္၏။ နင့္ရဲ့
ႏွိပ္စက္မႉဒဏ္ကို မနက္ဖန္မ်ားမွာ
ဆက္ခံဖို႔၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔အတြက္ ငါဒီည
အိပ္စက္အနားယူု၊ အားေမြးရဦးမယ္။ဒါသည္လည္း နင့္ရဲ႕ အမိ္န္႔ခ်မွတ္ခ်က္
တစ္ခုကို ငါနာခံလိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါလား။
ေဘးတဖက္တခ်ပ္္ နားထင္စပ္က တစစ္စစ္၊
တေနကုန္ အလုပ္မ်ားခဲ့ရေသာ မ်က္လံုးမ်ားက၊
မ်က္ေၾကာအစံုကို၊ ေျခစုန္ကန္ ဆႏၵျပေနျပီ။
စူးရွမႉကင္းမဲ့တဲ့
မွိန္တိန္တိန္မ်က္လံုးမ်ား၊
ညိဳနက္နက္ၾကီးထြားလာတဲ့
မ်က္ကြင္းေဟာက္ေတာက္မ်ား၊
အထိုင္မ်ားျပီး လႉပ္ရွားမႉ႔ကင္းမဲ့လွတဲ့၊
အရိုးအဆစ္မ်ားရဲ့ ေအာ္ညီးသံေတြကလဲ
မနဲေတာ့။
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ား တသြင္သြင္စီးစင္းၿပီး၊
အေရာင္တျဖတ္္ျဖတ္ေတာက္ေနတဲ့
မွန္သားျပင္တခ်ပ္္ကို၊ စက္စုပ္ မုန္တီးစြာ
တခ်က္ၾကည့္ရင္း၊ ေတာက္တခ်က္ေခါက္ကာ၊
ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္ေမာင္းလိုက္၏။
နင္ဟာ ငါ့မ်က္လံုးေတြကို မညႇာမတာ
အနိုင္က်င့္တယ္၊
နင္ဟာ ငါ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို အနားမေပးပဲ၊
နာက်င္ေအာင္လုပ္တယ္၊
နင္ဟာ ငါ့ေရွ႕မွာ အခ်ိန္ျပည့္ ေနရာယူျပီး၊
နင့္ကိုပဲ ဦးစားေပး အေရးထားခိုင္းတယ္၊
နင္ဟာ ငါ့ေခါင္းထဲကို အပိုင္စီးဝင္ျပီး
အျမဲတေစရွိေနေစခဲ့တယ္၊
နင္ဟာ
ငါ့ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ စြမ္ေဆာင္နိုင္အားေတြ၊
ငါ့ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြ၊
အားလံုး၊ အားလံုးကို
နင္အပိုင္သိမ္းသြားတယ္။
နင့္ေရွ႕မွာေပးစပ္လိုက္ရတယ္။
နင္ဟာ ငါအရြံဆံုး၊ ငါအေၾကာက္ဆံုး
ေမွ်ာ့တစ္ေကာင္ ထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပိုဆိုးတယ္။
သူမ်ားေသြးေသာက္ အသက္ရွင္ေနတဲ့
ေမွ်ာ့လိုပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ဦးေနာက္ေတြ၊ ငါ့အေသြးအသားေတြ၊
ငါ့အာရံုေတြ၊ ငါ့အကုန္လံုး ေဖာက္စားျပီး၊
အသက္ရွင္ေနတဲ့ ျပိတၱာတစ္ေကာင္ပဲ။
ငါဟာ တေန႔တေန႔ နင္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္။
နင္ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ ငါသတ္ျပစ္ဖို႔
ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။
နင့္ရဲ့ ၾသဇာအာဏာေတြကို ငါေတာ္လွန္လို႔
လံုးဝမရခဲ့ဘူး၊
မရေအာင္လဲ နင္ငါ့ကို ၾကိမ္းဝါးထားေသးတယ္။
နင္ဟာ ငါ့အသက္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ဝိဥာည္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ရ့ဲဖန္ဆင္းရွင္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ရဲ့အနာဂတ္ပဲ တဲ့။
နင္ေသဆံုးတဲ့ေန႔ဟာ ငါကံကုန္မယ့္ေန႔ပဲ တဲ့။
မတရားဘူး၊ နင္လံုးဝ မတရားဘူး။
နင့္ကို ေကာ္ဆဲထားတဲ့ ဒီစာကိုေတာင္၊
နင့္ေရွ႕မွာ ခခယယ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူျပီး
ရိုက္ေနရပါလား။
ငါဘယ္လိုေျပးေျပး နင္နဲ႔ မလြတ္ႏိုင္တဲ့
ဘဝပါလား။
နင့္လို ႏွလံုးသားမဲ့၊ အသိဥာဏ္မဲ့၊
ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ျပီး အတၱၾကီးတဲ့
မိစၦာေကာင္က၊ ငါ့အေပၚမွာ လက္ဝါးၾကီးအုပ္
အႏိုင္ယူထားတာ၊ ငါရင္နာလို႔ မဆံုးဘူး။
ငါဒီေလာက္ ေအာ္ဟစ္ေနတာကို နင္ကမထံုတတ္ေတး၊
အသိအမွတ္မျပဳ၊ ခပ္တည္တည္နဲ႔
ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတယ္။
ငါမခံနိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး၊ နင့္ကို
အဖံုးဆြဲပိတ္ျပီး၊ အိတ္ထဲ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲထည့္လိုက္တယ္။
ကဲကြာ၊ နင္ဘာလုပ္ႏိုင္ေသးလဲ၊ ဒီေလာက္ေတာ့
ငါမွာလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး။
ရွဳတ္ေထြးပူေလာင္ေနတဲ့ စိတ္အစဥ္ကို၊
ခပ္တိုးတိုး ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့သီဆိုထားတဲ့၊
အလြမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ
အရည္ေဖ်ာ္ျပစ္လိုက္၏။ နင့္ရဲ့
ႏွိပ္စက္မႉဒဏ္ကို မနက္ဖန္မ်ားမွာ
ဆက္ခံဖို႔၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔အတြက္ ငါဒီည
အိပ္စက္အနားယူု၊ အားေမြးရဦးမယ္။ဒါသည္လည္း နင့္ရဲ႕ အမိ္န္႔ခ်မွတ္ခ်က္
တစ္ခုကို ငါနာခံလိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါလား။
မင္းမၾကိဳက္တဲ႔ ကဗ်ာ
မင္းမၾကိဳက္တဲ႔ ကဗ်ာ
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ…
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး
နီကိုရဲအေၾကာင္း မၾကည္ျပာကေရးလုိက္သလား
အၾကည္ေတာ္အေၾကာင္း ျမင္႔စန္းရီက ေရးလိုက္သလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းရင္
ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္လို႔မွတ္ပါ။
ကိုယ္ကကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
အဲ႔ဒီသရုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတြက
အလကားရတာမဟုတ္ဘူး
ေဘာလ္ပင္ထိပ္ဖူးေတြက
ႏွလံုးသားကိုျခစ္ျပီးထြက္လာတာ။
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ လင္းလက္မႈ႕ေလးတစ္ခ်က္မွာ
ကိုယ္႔အသက္ဓါတ္ေတြထဲမွာ ထခုန္ေနတဲ႔ နန္းမွ်င္ေလးေတြပါ။
ကိုယ္ Log ဖမ္းလိုက္တဲ႔ အၾကည္ဓါတ္ကေလးေတြက
ေန႔ရက္ေတြရွည္ထြက္ဖုိ႔ပါ။
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆး ေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ…
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး
နီကိုရဲအေၾကာင္း မၾကည္ျပာကေရးလုိက္သလား
အၾကည္ေတာ္အေၾကာင္း ျမင္႔စန္းရီက ေရးလိုက္သလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းရင္
ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္လို႔မွတ္ပါ။
ကိုယ္ကကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
အဲ႔ဒီသရုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတြက
အလကားရတာမဟုတ္ဘူး
ေဘာလ္ပင္ထိပ္ဖူးေတြက
ႏွလံုးသားကိုျခစ္ျပီးထြက္လာတာ။
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ လင္းလက္မႈ႕ေလးတစ္ခ်က္မွာ
ကိုယ္႔အသက္ဓါတ္ေတြထဲမွာ ထခုန္ေနတဲ႔ နန္းမွ်င္ေလးေတြပါ။
ကိုယ္ Log ဖမ္းလိုက္တဲ႔ အၾကည္ဓါတ္ကေလးေတြက
ေန႔ရက္ေတြရွည္ထြက္ဖုိ႔ပါ။
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆး ေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
မင္းမၾကိဳက္တဲ႔ ကဗ်ာ
မင္းမၾကိဳက္တဲ႔ ကဗ်ာ
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ…
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး
နီကိုရဲအေၾကာင္း မၾကည္ျပာကေရးလုိက္သလား
အၾကည္ေတာ္အေၾကာင္း ျမင္႔စန္းရီက ေရးလိုက္သလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းရင္
ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္လို႔မွတ္ပါ။
ကိုယ္ကကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
အဲ႔ဒီသရုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတြက
အလကားရတာမဟုတ္ဘူး
ေဘာလ္ပင္ထိပ္ဖူးေတြက
ႏွလံုးသားကိုျခစ္ျပီးထြက္လာတာ။
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ လင္းလက္မႈ႕ေလးတစ္ခ်က္မွာ
ကိုယ္႔အသက္ဓါတ္ေတြထဲမွာ ထခုန္ေနတဲ႔ နန္းမွ်င္ေလးေတြပါ။
ကိုယ္ Log ဖမ္းလိုက္တဲ႔ အၾကည္ဓါတ္ကေလးေတြက
ေန႔ရက္ေတြရွည္ထြက္ဖုိ႔ပါ။
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆး ေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ…
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး
နီကိုရဲအေၾကာင္း မၾကည္ျပာကေရးလုိက္သလား
အၾကည္ေတာ္အေၾကာင္း ျမင္႔စန္းရီက ေရးလိုက္သလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဖတ္လို႔ေကာင္းရင္
ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္လို႔မွတ္ပါ။
ကိုယ္ကကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆးေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
အဲ႔ဒီသရုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတြက
အလကားရတာမဟုတ္ဘူး
ေဘာလ္ပင္ထိပ္ဖူးေတြက
ႏွလံုးသားကိုျခစ္ျပီးထြက္လာတာ။
မျမင္ႏိုင္တဲ႔ လင္းလက္မႈ႕ေလးတစ္ခ်က္မွာ
ကိုယ္႔အသက္ဓါတ္ေတြထဲမွာ ထခုန္ေနတဲ႔ နန္းမွ်င္ေလးေတြပါ။
ကိုယ္ Log ဖမ္းလိုက္တဲ႔ အၾကည္ဓါတ္ကေလးေတြက
ေန႔ရက္ေတြရွည္ထြက္ဖုိ႔ပါ။
ကိုယ္က ကဗ်ာေရးလိုက္တာ
သ၀န္တိုေဆး ေဖၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး။
Subscribe to:
Posts (Atom)
