Thursday, September 30, 2010

နင္ဟာ

ေခါင္းထဲတြင္ ေနာက္က်ီ႕ေန၏၊
ေဘးတဖက္တခ်ပ္္ နားထင္စပ္က တစစ္စစ္၊
တေနကုန္ အလုပ္မ်ားခဲ့ရေသာ မ်က္လံုးမ်ားက၊
မ်က္ေၾကာအစံုကို၊ ေျခစုန္ကန္ ဆႏၵျပေနျပီ။
စူးရွမႉကင္းမဲ့တဲ့
မွိန္တိန္တိန္မ်က္လံုးမ်ား၊
ညိဳနက္နက္ၾကီးထြားလာတဲ့
မ်က္ကြင္းေဟာက္ေတာက္မ်ား၊
အထိုင္မ်ားျပီး လႉပ္ရွားမႉ႔ကင္းမဲ့လွတဲ့၊
အရိုးအဆစ္မ်ားရဲ့ ေအာ္ညီးသံေတြကလဲ
မနဲေတာ့။

လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ်ား တသြင္သြင္စီးစင္းၿပီး၊
အေရာင္တျဖတ္္ျဖတ္ေတာက္ေနတဲ့
မွန္သားျပင္တခ်ပ္္ကို၊ စက္စုပ္ မုန္တီးစြာ
တခ်က္ၾကည့္ရင္း၊ ေတာက္တခ်က္ေခါက္ကာ၊
ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္ေမာင္းလိုက္၏။

နင္ဟာ ငါ့မ်က္လံုးေတြကို မညႇာမတာ
အနိုင္က်င့္တယ္၊
နင္ဟာ ငါ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို အနားမေပးပဲ၊
နာက်င္ေအာင္လုပ္တယ္၊
နင္ဟာ ငါ့ေရွ႕မွာ အခ်ိန္ျပည့္ ေနရာယူျပီး၊
နင့္ကိုပဲ ဦးစားေပး အေရးထားခိုင္းတယ္၊
နင္ဟာ ငါ့ေခါင္းထဲကို အပိုင္စီးဝင္ျပီး
အျမဲတေစရွိေနေစခဲ့တယ္၊
နင္ဟာ
ငါ့ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ စြမ္ေဆာင္နိုင္အားေတြ၊
ငါ့ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊
ငါ့ရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြ၊
အားလံုး၊ အားလံုးကို
နင္အပိုင္သိမ္းသြားတယ္။
နင့္ေရွ႕မွာေပးစပ္လိုက္ရတယ္။
နင္ဟာ ငါအရြံဆံုး၊ ငါအေၾကာက္ဆံုး
ေမွ်ာ့တစ္ေကာင္ ထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပိုဆိုးတယ္။
သူမ်ားေသြးေသာက္ အသက္ရွင္ေနတဲ့
ေမွ်ာ့လိုပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ဦးေနာက္ေတြ၊ ငါ့အေသြးအသားေတြ၊
ငါ့အာရံုေတြ၊ ငါ့အကုန္လံုး ေဖာက္စားျပီး၊
အသက္ရွင္ေနတဲ့ ျပိတၱာတစ္ေကာင္ပဲ။
ငါဟာ တေန႔တေန႔ နင္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္။
နင္ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ ငါသတ္ျပစ္ဖို႔
ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။
နင့္ရဲ့ ၾသဇာအာဏာေတြကို ငါေတာ္လွန္လို႔
လံုးဝမရခဲ့ဘူး၊
မရေအာင္လဲ နင္ငါ့ကို ၾကိမ္းဝါးထားေသးတယ္။
နင္ဟာ ငါ့အသက္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ဝိဥာည္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ရ့ဲဖန္ဆင္းရွင္ပဲ၊
နင္ဟာ ငါ့ရဲ့အနာဂတ္ပဲ တဲ့။
နင္ေသဆံုးတဲ့ေန႔ဟာ ငါကံကုန္မယ့္ေန႔ပဲ တဲ့။
မတရားဘူး၊ နင္လံုးဝ မတရားဘူး။
နင့္ကို ေကာ္ဆဲထားတဲ့ ဒီစာကိုေတာင္၊
နင့္ေရွ႕မွာ ခခယယ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူျပီး
ရိုက္ေနရပါလား။
ငါဘယ္လိုေျပးေျပး နင္နဲ႔ မလြတ္ႏိုင္တဲ့
ဘဝပါလား။
နင့္လို ႏွလံုးသားမဲ့၊ အသိဥာဏ္မဲ့၊
ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ျပီး အတၱၾကီးတဲ့
မိစၦာေကာင္က၊ ငါ့အေပၚမွာ လက္ဝါးၾကီးအုပ္
အႏိုင္ယူထားတာ၊ ငါရင္နာလို႔ မဆံုးဘူး။

ငါဒီေလာက္ ေအာ္ဟစ္ေနတာကို နင္ကမထံုတတ္ေတး၊
အသိအမွတ္မျပဳ၊ ခပ္တည္တည္နဲ႔
ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတယ္။
ငါမခံနိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး၊ နင့္ကို
အဖံုးဆြဲပိတ္ျပီး၊ အိတ္ထဲ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲထည့္လိုက္တယ္။
ကဲကြာ၊ နင္ဘာလုပ္ႏိုင္ေသးလဲ၊ ဒီေလာက္ေတာ့
ငါမွာလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး။

ရွဳတ္ေထြးပူေလာင္ေနတဲ့ စိတ္အစဥ္ကို၊
ခပ္တိုးတိုး ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့သီဆိုထားတဲ့၊
အလြမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ
အရည္ေဖ်ာ္ျပစ္လိုက္၏။ နင့္ရဲ့
ႏွိပ္စက္မႉဒဏ္ကို မနက္ဖန္မ်ားမွာ
ဆက္ခံဖို႔၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔အတြက္ ငါဒီည
အိပ္စက္အနားယူု၊ အားေမြးရဦးမယ္။ဒါသည္လည္း နင့္ရဲ႕ အမိ္န္႔ခ်မွတ္ခ်က္
တစ္ခုကို ငါနာခံလိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါလား။

0 comments:

Post a Comment